Uni
"ဒါလေးစားကြည့်ပါလား
စားကောင်းတယ်'
တလုပ်စားကြည့်ပြီးနောက်မျက်လုံးလက်လာသူလေး
"ရေခဲသုပ်လေးကစားကောင်းလိုက်တာဦးလေးရယ်.
ကြည့်အုံးကျောက်ဖရုံယိုလေးနဲ့ပေသီးလေးလည်းပါတယ်ပြီးတော့ရောင်စုံဂျယ်လီလေးတွေလည်းအများကြီးဘဲ
ရွာမှာသာဒါမျိုးရှိလို့ကတော့နေ့တိုင်းဝယ်စားဖြစ်မယ်ထင်တယ်"
"နေ့တိုင်းမစားရပါဘူး။ချောင်းတွေဆိုးကုန်မှာပေါ့.အသံလေးတွေဝင်ကုန်ရင်ကိုကြီးဘဲပျာနေရမှာ."
"အဖြစ်ပြောကြည့်တာကို"
ကြက်သွေးရောင်ပုဆိုးနဲ့.အပေါ်ကအဖြူရောင်ကိုမှာအကျီလက်ကခေါက်ထားသေး၏။ကိုယ်ခန္ဓာကခပ်ထွားထွားမို့ဒီကအမကြီးတွေကြည့်တာမဆန်း.
ကိုယ်ကျတော့သူဆင်ပေးတဲ့အပြာရောင်ကြီးကိုသာဝတ်ရတယ်..မတရားလိုက်တာ.
"ဝယ်ချင်တာဝယ်လို့ဝပြီလား
ကိုကြီးမှာလည်းပစ္စည်းတွေသယ်ရတာများနေပြီ.ပင်ပန်းလာပြီ"
"အင်းပေါ့..အသက်ကကြီးနေပြီကို"
"ဟေ့..အဲ့လိုမပြောနဲ့လေ
အသက်ကြီးပေမယ့်ကိုယ်ကစွမ်းတယ်နော်။ပြရမလား."
"တိုးတိုးသာသာပြောပါလား
ပေးးအဲ့ရေခဲသုပ်."
လက်တဖက်ကရေခဲသုပ်ကိုဆွဲလုကာအရှေ့ကနေခပ်သွက်သွက်သွားသူ
"ဘာလို့နေ့ချင်းမပြန်ရတာလဲ."
ကိုယ့်ကိုတည်းခိုခန်းတခုဆီခေါ်ခဲ့ပြီးမဒီမှာတညအိပ်ရမည်ပြောတာကြောင့်စိတ်ဆိုးနေခြင်း
"ပြောဖို့မေ့သွားလို့ပါကွာ
ကိုက်ခဲနေတော်ဒီမှာအိပ်မလို့ပါ။တရက်တလေဘဲဟာ."
"တယောက်တခန်းဆီ..."
"မရဘူးလေ..ကိုယ်ကတခြားတခန်းအိပ်မှာခွင့်ပြုပေးစရာလား."
"ဟိုမှာကြည့်ကိုကြီးတို့ပစ္စည်းတွေကိုသယ်သွားပြီးနေပြီ။လာပါ။ဂျီမကျနဲ့နော့
ရွာရောက်ရင်ရခိုင်မုန့်တီနဲ့တုတ်ထ်ုးအဝ ဝယ်ကျွေးမယ်လေ.အရက်လည်းတိုက်မယ်နော်."
"ကိုကြီး..အရက်တပုလင်းလည်းဝယ်လာသေးတယ်။အခန်းရောက်ရင်တိုကမယ်လေ"
