Aslan ve Ceylan

kırgınım sana ben

Bir....iki....üç

Cüneyd

Korkuyordum sisli bir hava vardı evimde mutfaktan ses geldi iki adım attım ki annem cıktı odadan kapı çaldı arkami döndüm 4 adım attım ki kapı açıldı zenepim geldi
G:cüneydim bana gel
Anneme doğru gittim
Z:hayır cüneyd bana gel
Arkamı dönüp tam gideceken
Annem kolumdan tutu
Zeynepe baktığımda ordan  kaybolmuştu 
Göklerden zeynepin sesi geliyordu  Beni kurtar cüney diyordu
G: o kapıdan çıkarsan kendini  unutursunuz cüneyd gitme
C:kendimi unuturum zeynepi unutmam
Cüneyd koşarak kapıdan cıktı

Zeynep

Ya ikizlerime birşey olduysa
Korkuyordum ama lakin kendim için değil bebeklerim için  penceresi Odanın duvarlarına elimi sürtüm bir umut bir ses geldi duvarların içinden  güneş ışığı aydınlatı odayı beklemeyen çıktım arkamdan kapı kapandı doğruca levent beylere koşarak gittim  kapıyı çaldığımda  levent bey açtı
L:Zeynep
Z:yardım edin
L:niye Zeynep noldu
Z:bebeklerim
L:ne
Z:bebeklerim birsey olduysa
L:sakin ol doktora gidelim

2 saat sonra

Z: bebeklerim iyimiş sadece normal bir kanama dediler mutluydum  levent beylerle oturuyordum yukarda gülüşme sesleri geliyordu merdivenlerden cüneyd ve mira indi başımdan kaynar sular aktı resmen mira ya baktığımda sırıtıyordu cüneyd kriz geçirmiş belli ama bu daha farklı başını bana doğruyu çevirdi
Gülsemesi soldu onlara doğru adımladım ki
M:levent sevgilim yürü gidelim
C:peki
Z:ne diyorsunuz cüneyd kendine gel
C:o kim
Z:sensin sen beni hatırladınmi
C: sızı hatırlayan bir daha unutmaz eminim güzelliğiniz şahsen dilleri destan
M:levent yürü
C:sen benim sevgilim değilsin lütfen sizi bizli konuşalım
M:ne
C:bu kız olsun sevgilim
Z:biz evliyiz cüneyd
C: hanfendi izninizle ben dışarı çıkıyorum kütüphanede kitap okuycam
M: bay bay zenepcimm

Zeynep yok oldu bu hikayede bulut oldu cüneyd yok oldu hikayede levent oldu
.........
Zeynep kuş oldu uçtu cüneyd sel olup aktı aşk burda soldu.