🌼 Chapter 22 🌼

221 21 2
                                    

හරි නේද සුදූ......පුලුවන් නම් ඕක ගෙදරට එනකම්වත් ගලව ගන්නෙ නැතුව ඉන්න බලන්න......කට්ටිය ඉස්සරහ සරම ගැලවිලා වැටුනොත් ලැජ්ජාවේ බෑ.......තාත්තා හරියට බෙල්ට් එක තද කලානේ "

" මේක එවෙලෙ වෙනකම්ම පටලන් ඉන්න බෑ අප්පා......අනේ අම්මෙ තව බත් කටක් කවන්නකෝ නැත්තම් දානෙ බෙදනකම් මුකුත් නෑ........වෙනදටනම් ඔය මොනවහරි හොරෙන් හරි කනවනෙ "

" වෙනදට කෑවට කමක් නෑ.....අද එහෙම හොරෙන් කන්නෑ හරිද යාලුවො එක්ක.......නැත්තම් මෙයාලා වෙසක් එකට සිල් ගන්නවා කෙසේ වෙතත් හොදට හොරාට ගිලී "

" එහෙම හොර වැඩ කරනවද අනේ ඔයාගෙ සුතු පුතා.......මෙහෙම හිටියට මාත් බොදු දරුවෙක් "

" වෙසක් එකට වෙන්ඩෑ "

ඕකනෙ බැරි.....බොදු දරුවෙක් කිව්වටවත් අම්මා නෙවෙයිනෙ විශ්වාස කරන්නෙ....අන්තිම බත් කටත් කවපු අම්මා වතුර වීදුරුව අතට දීලා අත හෝදගන්න කුස්සියට යනකොට කන්නාඩිය ඉස්සරහට ආපු මම මගේම රූපෙ දිහා බැලුවා.....අර කිව්වත් වගේ මේක වැටෙයිද දන්නෑ.....කමක් නෑ යටට ඩෙනිමක් ඇදලනෙ ඉන්නෙ....අනික තාත්තා හුස්ම හිරවෙන්නම බෙල්ට් එකත් තද කෙරුවනෙ....වැටෙන් නැති වේවි

මේ ගෙවෙන්නෙ වෙසක් මාසෙ.....කාලය යන ඉක්මන....ඔරලෝසු කටු ඒක උඩ නැගගෙනද කොහෙද ඉන්නෙ.....පැය කට්ට පවා රේස් දුවනවද කොහෙද....මට තාම මතකයි එකොලහට ආපු මුල් කාලෙ....හැම පාරම වගේ මේ පාරත් ස්කෝලෙ වෙසක් සමරනවා....උදෙන්ම හාමුදුරු නමක් වැඩම කරනවා පිරිතට....පොඩි අය පන්ති වලට උනත් දහය එකොලහයි ඊට උඩ පන්තියි සේරෝම හෝල් එකේ සිල් ගන්න ඕන....ඒකත් එපා වෙනවා.....එක තැන ඉදගෙන ඉන්නවා කියන එක තරම් මට දිරවන් නැති තව මුකුත් නෑ.....කොහමහරි බිත්තියක් අයිනක සෙට් උනොත් හොදා

" සුදු පුතා......හරිද දරුවො......පරක්කුවෙයි"

" මේ එනවෝ "

මේස උඩ තිබුන බෑග් එකත් එක කරකට දාගත්තු මම එලියට ආවෙ දොර ලග ඉදන් අපි දිහා බලන් උන්න අම්මටත් වදින ගමන්.....බයික් එකට නගිනකොට වෙනදා වගේ නැතුව පිලිවෙලකට නැග්ගෙ සරම කඩාගන්න ඕන නැති නිසා....ගෙදර වගේ නෙවෙයි ගේට් එකෙන් ඇතුලට ගිය ගමන්ම වගේ මේ මගුල කැඩුනොත් මං අහන්නෙ මොන දෙයියන්ට කියන්නද

ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 |ONGOING|Where stories live. Discover now