ශෙවින් pov
උදේ තිබ්බ එලාම් එකට පින් සිද්ද වෙන්න නවයහ මාරට තියන ලෙක්චර් එකට යන්න අටයි තිස් පහට විතර මම නැගිට්ටුනා.......අඩුම ඒ ලෙවල් වලට පාඩම් කරන්නවත් රෑට ඇහැරන් උන්නොත් ඇරෙන්න උදේට මලාට නැගිටගන්නෙ නැති මම අපරාදෙ කියන්න බෑ ජපුරෙ කැම්පස් සිලෙක්ට් උනත් හරි එදා ඉදන් උදෙන්ම නැගිටිනවා.......කරන්න දෙයක් නෑ අම්මත් කියනවනෙ කට්ට කාලා තමා ඉගෙනගන්න ඕන.......දවසක ගොඩ ගියහම බැරියෑ මයික් එකක් ඉස්සරහට ගිහින් ඕවා කියන්න
අම්මා ඩොක්ටර් කෙනෙක් උනත් මොකද ඕලෙවල් කරලා ඒලෙවල් වලට මට බයෝ කරන්න ආසාවක් ආවෙ නැත්තෙ ඇයිද මංදා.......කොහමත් අප්පච්චිට වගේ යුධ පුහුනුව ලබන්න මට කොහෙත්ම බෑ......ඇයි අනේ කටු ටික වැහෙන්න මස් ටික විතරයි.........හේතුවක් නැති උනාට මොකක්දෝ හේතුවකට මට ඕන උනේ කොමස් කරන්න.....සමහරවිට ඒ මට පේන සමහර හීන හන්ද වෙන්නත් ඇති
" ශෙවින්.......සුදු පුතා "
" ඕ කියන්න අම්මා "
බාත්රූම් එකේ ඉදන් එනකොටම අම්මගෙන් කෝල් එකක් ආපු හන්දා පෝන් එකේ ස්පීකර් දාලා සවුන්ඩ් වැඩි කරපු මම අල්මාරියෙන් ගත්තු ඩෙනිම අදින්න ගත්තා
" දැන් නේද නැගිට්ටෙ ඔයා........ඔය බෝඩිම් අස්සෙ ඉන්න බැරිනම් ගෙදර එන්න පුතා.......අප්පච්චිට පුලුවන්නෙ ඔයාව ගෙනත් දාන්න ඒත් නැත්නම් මමත් ඉන්නවනෙ "
" අයියෝ.....හ් අම්මාහ් හැමදාම පරක්කු වෙන්නෑ අනේ.........කෝ අප්පච්චි "
" එයා නිදි......ඊයෙ එනකොට රෑ උනා "
" ම්ම්ම් "
බෑග් එකට පොතකුයි නිල් පෑනකුයි දාගත්තු මම ඇදේ ඉදගෙන සපත්තු දෙක දාන්න ගත්තා......ගෙදර ඉදන් කැම්පස් එන්න පුලුවන් උනත් තියන ආසාවටමයි නාහෙන් අඩලා අඩලා මම බෝඩිමක නැවතුනේ.......මුල් දවස්වල එච්චර හොදට යන්න හොද නෑ මොකද රැග් වලට අහුවෙනවා.......ඔය කොහම ගියත් රැග් වලට අහුවෙවමයි.......ඊයෙ සිංදුවක් කියලා ශේප් උනා........ඒත් අනිත් දවස් වලට.......නිකමට හිතන්නකො මුලු බැජ් එක්කම ලෙව කාපු ටොපිය තමන්ට අන්තිමට හම්බෙනකොට මොනවගේ හැගීමක්ද කියලා දැනෙන්නෙ
YOU ARE READING
ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 |COMPLETE|✔️✅️
Fanfiction" ආදරේ කියන්නෙ ලබා ගැනීමම නෙවෙයි...." කවුදෝ කෙනෙක් කියනවා මං අහගෙන මට අන්තිම තප්පරේදිත් හිතුනා තව එක සැරයක් ඔය අත අල්ලලා බලන්න......මට ඕන උනා මට දැනෙන විදියටමද ඔයාටත් මාව දැනෙන්නෙ කියලා හරියටම දැනගන්න..... පිට කොන්ද දිගේ හිරියක්....?? අපෝ මොන පිස්ස...
