The NERD'S REVENGE

CHAPTER 1

"Eww bakit dito pa nag-aral yang nerd na yan"

"Hindi naman siya bagay dito ah"

"Sobrang pangit niya talaga"

Yan ang parati nilang sinasabi sa akin tuwing papasok ako sa school namin, oo namin kasi kami ang may ari ng school na pinapasukan ko pero walang nakaka alam niyan. Pumasok na lang ako sa klase namin at hinintay ang teacher namin.

Ako nga pla si Trixie Mae Bernard Villafuente. Dito ako sa St. Bernard Academy nag-aaral kasi mga magulang ko ang may ari ng school na pinapasukan ko. 3rd year collage nako Business Ad ang course ko para naman matulungan ko mga magulang ko sa kompanya namin. 18 year old na ako at kahit mayaman ako hindi ko pinapahalata dahil ayaw ko na may maka-alam sa buhay ko.

"Good Morning class" sabi ng teacher namin "Good Morning din ma'am" sabi rin namin. Nag simula na kaming mag-aral hanggang sa...

"Kriiiinnggg Kriiiinnggg"

nag bell na senyales na breaktime na namin. Inayos ko muna yung gamit ko at pumunta na ako sa caféteria.

"Eww andito nanaman yung nerd"

"Nakakadiri talaga yung itsura niya"

"Ugh... ang pangit talaga niya"

Yan ang mga naririnig ko na bulungan ng mga school mate ko pero pinapabayaan ko na lang hindi naman nila ako kilala eh.

Nakabili na ako ng pagkain ko at mag hahanap na lang ng upuan ko. Buti na lang at meron pang bakante sa dulo kaya dun na ako pumunta pero bago ako makapunta sa upuan ko may nagtalisod sa akin kaya naman natapon yung pagkain ko sa ulo ko at sa uniform ko. Tawanan ang mga naririnig ko sa mga school mate ko walang sino mang gusto ang tulungan ako. Gusto ko ng umiyak pero pinilit ko pa rin na hindi umiyak kaya tumayo na lang na ako at tumakbo papunta sa garden ng school. Pagkain dating ko dun sa garden ng school dun ko na binuhos yung mga luha na gusto nang bumagsak.

Hanggang sa natapos na akong umiyak ay umuwi na lang ako sa bahay hindi na ako pumasok sa class ko ngayong Hapon dahil masakit na yung mata ko. Nagpahatid na ako kay manong na umuwi na sa bahay.

Pagka uwi ko sa bahay ay dumeretso na ako sa kwarto ko at dun ako nagpatuloy na umiyak. Wala ngayon sina mama at papa kasi nasa Korea sila para sa business namin dun.

Pagkatapos ko umiyak parang gusto ko ng magbago ng UGALI. Gusto ko na magbago kasi nahihirapan na ako sa mga NANG-AAPI sa akin. Gusto ko na baguhin yung pagkatao ko. Kaya naman naisipan ko na pumunta sa mall at baguhin ang itsura ko. Tinawag ko si manong na pumunta kami sa mall.

(FAST FORWARD)
*sorry nakakatamad mag type eh sensya. . . . *

Tapos ko na baguhin yung itsura ko at bimili na rin ako ng sarili kong kotse at motor. Wag kayong mag alala magaling ako mag motor at mag paandar ng kotse.

"Humanda kayong lahat, bukas niyo makikita ang isang kawawang nerd na ngayon ay isa nang magandang nerd"