Aradan 3 sene geçmişti.O yıllar içinde berat'la evlenmiştik,herşeye sil baştan başlayıp güzel bir hayat kurmuştuk.Bu dönemde berat kendini daha iyi bir şekilde futbol'a vermişti bende aynı şekilde voleybol'a iyi ilerlemiştim.Ama bir yerden sonra bırakmak durumunda kalmıştım.Şuandada çalışmıyordum,arada bi reklam çekimleri için gidip geliyordum.Benim için şuanda en iyisi buydu.Yorgun oluyordum gene ama eskisi kadar değildi.Hem çocuklarımıza daha iyi şekilde bakıyorduk hemde istediğimiz huzurdaydık.Bir oğlumuz birde kızımız olmuştu.Berat ilk zamanlar izin alıp antrenmanlara gitmese bile şuan gerek olmadığı için antrenmanlarını aksatmıyordu.Berat'la barıştıktan sonra o sene içinde evlenmiştik,evlendikten 1 ay sonrada hamile olduğumu öğrenmiştim.Berat hamile olduğumu öğrendiği günden beri her işi o yapıyordu ben ne kadar oturup birşey yapmamaktan sıkılsamda berat'a uyuyordum.Neyseki kızımız aren doğduktan sonra az da olsa rahatlamıştım.Oğlumuz arden'in doğduktan sonrada gene aynı olmuştu.Şuanda Aren 3,Arden ise 2 yaşındaydı.Ara sırada berat'ın maçlarına gidip onu motive ediyorduk.Aren bu durumdan memnundu ama arden için aynısını söyleyemem.Aren berat'ın arkadaşlarını tanıyor ve onlarla samimi bir bağsı vardı,bir keresinde berat'a maçı kazanırsa onu sahaya indirip üçlü çektirmesi bı söylemişti.Berat'ta kabul etmişti,Aren bu tür şeyleri seviyor ve topla ilgileniyordu evde bile topu oraya buraya atmayı seviyor 3 yaşında bir çocuğa göre erken olsada.Arden'e gelirsek'de maç ortamından asla haz etmiyordu.Maça gittiğimizde bazen gürültüye aldırış etmiyordu bazense ağlıyordu.Alışmıştım ve bu durumu normal karşılıyordum.
Bizi bırakıp dorukhan ve pelinay'a geçersek'te onlarda evlenmişti ve 1 çocukları vardı.Onlarda aynı bizim gibiydi.
Şimdi ise berat'ın maçına gidiyorduk.Arden ve Aren'i koltuğa oturtup kendi koltuğuma geçtim.Araba'da müzik açmış şarkıya eşlik ederek gidiyorduk.Arden hâlinden memnun ellerini çırpıyordu.Aren'de şarkıya eşlik edip arden'i güldürüyordu.Nihayet vardığımızda arden'i koltuktan alıp stada girdik berat loca'da yer ayırmıştı oyuzden ilk oraya geçmiştik.Bu şampiyonun kim olacağını belirleyecek olan bir maçtı.Trabzonspor ve Galatasaray'ın maçıydı.Evet biz Trabzonspor'a geri dönmüştük.Şimdide loca'da Kübra ablayı bekliyordum.Oda gelince yerlerimizi almıştık maçın başlamasına 5 dakika kalmıştı.Futbolcular sırayla sahaya çıkmaya başlamıştı.Berat'ın burdan bizi görmesi imkansızdı ama Aren babasına el sallıyordu.İlk yarı bittiğinde oyuncular soyunma odasına geçtiler berat'da 5 dakika içinde yanımıza gelip bizleri sarıldı ve geri gitti teknik direktör yanımıza gelmesini sorun etmiyordu ama oyunculara taktik vereceği için hızlı gelmesini istiyordu.İkinci yarı başladığında 2-1 öndeydik.Maçın bitmesine az kalmıştı uzatmalardaydık.Berat kaleye yaklaşıp şut çekmişti ve gol olmuştu Aren ve ben sevinçten zıplıyorduk.Maç bitiminden berat bir güvenlik yollayıp bizim sahaya inmemizi söylemişti.Maç 3-1 almıştık maçı,bizimkiler kupayı kaldırdıktan sonra bizde fotoğraf çekinmek için yanlarına geçtik.Fotoğraf seansında sonra berat sıkıca üçümüzede sarılıyordu hayatımın en mutlu anlarından biriydiki bitmemesi için canımı bile verirdim...
Final
Bir gsli olarak bu hikayenin son kısmını yazmak zordu ama öncelikle bu hikayenin kısa olduğunun farkındayım ve aklıma daha fazla bişey gelmediği için uzatmanin bir manası olmadığını anladım.Birde bu hikayeyi yazmam için bana fikir verip gaza getiren derin için çok teşekkür ederim ve birde oy verirseniz sevinirim.Aklınızda bir senaryo falan varsada yazabilirsiniz ona göre bir hikaye yazabilirim.Tekrardan hikayemi okuduğunuz için teşekkürler...
