I USED TO LOVE YOU&TAEKOOK

11

Bakın çok sevgili arkadaşlarım, biliyorsunuz wattpad uzun süre önce kapandı ve ben de wattpad kapandığından beri hiç girmedim. Dolayısıyla bölüm de atmadım, zaten bu fici kaldırmak hep aklımdaydı. Gidişatı da çöktü, bu yüzden beni anlarsanız sevinirim. Şu an kaldırır mıyım bilemiyorum ama yüksek ihtimalle yakında kaldıracağım ya da devam etmeyecek.
.
.
.
.

Jungkook'tan

Hayatta her zaman kötü anılarım olmuştu ve ben her defasında bunlardan kurtulmak için çabalamıştım. Bazen çok ağır şeyler yaşadığım oluyordu bense bu gibi durumlarda sadece gerçeklikten uzaklaşıyordum. Yapabileceğim başka bir şey yoktu çünkü. Eğer ki ben onlardan uzaklaşmazsam onlar bana yaklaşıyor ve kalbimin ağrımasına sebep oluyordu ve ben yine kaçıyordum.

Yaşadığım son olaylardan sonra iyice dünya ile bağımın koptuğunu hissediyordum. Sanki kafamın içindeki bir ses bana "bırak, daha fazla uğraşma" gibi şeyler söylüyordu. Tabii ki ben de onu dinliyordum ama bazen de sırf bu yüzden kafayı yediğimi hissediyordum. "Bir insan neden iç sesine göre hareket edebilir ki?" dediğinizi duyar gibiyim. Benim bunu yapma sebebim kendimi daha fazla incitmemek, evet sırf bu olaylar yüzünden böyle düşünmem yanlıştır belki bilmiyorum. Ama emin olduğum tek şey bunun bana iyi geldiği.

Taehyung'la konuştuktan sonra kanım donmuş gibiydi çünkü Gahyeon gibi bir kadının nasıl bir pislik olduğunu bilmeme rağmen böyle ağır bir şey yapması... Bir insan neden sahip olmadığı, olamayacağı, onun için kötü olacak bir şey için bu kadar uğraşırdı ki? Gerçi artık Taehyung'a ben de sahip değildim.

En başında olan ilişkimizi özlüyordum çünkü o zamanlarda Taehyung etrafında sadece ben varmışım gibi davranıyor, gözü benden başka hiç kimseyi görmüyordu. Lakin o şerefsiz kadın onun yanında kuyruk gibi dolaşmaya başladığından beri ilişkimiz mahvolmuştu. O Gahyeon denilen fahişe kendisinde olmayan her şeye sahip olmaya çalışıyor, yapamayınca da kabullenemeyip çıldırıyordu. Ayrıca yine çıldırmıştı. Onu bu kadar iyi tanımamın sebebi "sevgilimin" yanından hiç ayrılmıyor olmasıydı.

Ben Taehyung'u en başında o kadından uzak olması için uyarsam da o beni hiç dinlememişti, sadece beni geçiştiriyordu. Mesela şöyle anlatabilirim bu konuyu; Taehyung ve ben bir plan yaptıktan sonra o planı kesin gerçekleştirirdik, olmazsa sonra yapardık. Ama o fahişe Gahyeon Taehyung'la gezinmeye başlayınca Taehyung benimle plan yapmayı bırakın yüzüme bile bakmaz olmuştu. Artık bu durumdan fazlasıyla bıktığım için içimi dökmek iyi geliyordu.

Ya da şöyle söyleyeyim, benim birkaç ay önce doğum günüm vardı ve Taehyung benim doğum günlerime hep gelirdi lakin o gün gelmedi. Tamam belki işi çıkmıştı doye düşünmüştüm ama o gün yaşadığım olay bana ne güzel bir iş yaptığını çok güzel bir biçimde göstermişti.

Şu an ise Taehyung benim bu sikik tacizci olayını çıkardığımı düşünüyordu, aslında artık onun benim hakkımda ne düşündüğü umrumda değildi. Fakat ben adımı temize çıkarmak istiyordum bu iş için kesinlikle Jimin'den yardım almam gerekiyordu. Çünkü ben bu işi böyle bir hâldeyken asla yapamazdım.

Evime doğru yürümeye devam ediyorken ayrı olarak düşünmeye de devam ediyordum. Ben ilerledikçe hava da daha soğuk oluyor gibiydi, belki de ben öyle hissediyordum. Üşümeye başladığımı hissettiğim için adımlarımı hızlandırmıştım, kafamı yere eğip hızlıca evime doğru yöneldim. O sırada bir şeyin bana çarptığını hissettiğim için hemen kafamı kaldırdım.

Karşımda kısa saten kumaşta, dekoltesi fazlasıyla belli olan kırmızı elbiseli bir kadın duruyordu. Saçlarını açmış ve yarınlar yokmuşcasına aksesuarlarıyla her yerini doldurmuştu. Ve evet karşımdaki bu kadın Gahyeon'dan başkası değildi.