*ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်သားရေးထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ အကယ်၍အခြားသူများဟာနှင့်တူညီခဲ့သည်ရှိပါက တောင်းပန်ပါသည်။ *
____________________
13သား Pond နှင့်
15နှစ်သား Phuwin အရွယ်အချိန်အခါကပင်.....
ဒေါက်💢 ဒေါက်💢
အပြင်ဘက်ကနေ တံခါး ခေါက်သံကြားတော့ ဂိမ်းဆော့နေတဲ့ သူက အိမ်ဖော်အထင်နဲ့အထဲဝင်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။ ဝင်လာတဲ့ သူကိုကြည့်ရင်း အိမ်ဖော်မဟုတ်တာကြောင့်ချက်ချင်းပင်မျက်မှောင်ကျုတ်ကာ
" မင်းဘာလာလုပ်တာလဲ !? "
" ဖေဖေကအကို့ အတွက် ရေခဲမုန့်ပို့ခိုင်းလိုက်လို့ပါ "
" မင်းငါ့အဖေကို ဖေဖေ လို့ခေါ်စရာအကြောင်း မရှိသလို ငါ့ကိုလည်းအကိုလို့လာမခေါ်နဲ့ ခွေးသားရဲ့ သွား မင်းလို့ ဦးနှောက်မရှိတဲ့အကောင်နဲ့အတူမနေနိုင်ဘူး ထွက်သွား " ဟုဆိုပြီး သူ့စားပွဲပေါ်က ပစ္စည်းများ နှင့် ပစ်ပေါက်တော့သည်။
ထိုအေပါ်ထက်ကဆူညံသံများကြားရသည့်အခါ မိဘနှစ်ဦးလုံး အပေါ်ထက်ကိုပြေးသွားကာ ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ပြဿနာကို ဖြေရှင်းရန်ပြင်ကြရတော့သည်။
ပြန့်ကျဲနေတဲ့ရေခဲမုန့်တွေနဲ့ မျက်ရည်များပိုးတိုးပေါက်တောက်ကျနေတဲ့ 12 နှစ်ကလေး၏မျက်နှာတွင် အလွန်ကြောက်ရွံ ဝမ်းနည်းနေပုံရသည်။
" Phuwin!! ယျောင့် မင်းလာခဲ့စမ်း ဒါမင်းညီကွ " ဟုဆိုကာ ပါးတစ်ဖက်ကို နရင်းအုပ်ချလိုက်တော့သည်။ Phuwin ခဗျာ လွင့်ထွက်သွားကာ ဗီရိုဖြင့် သွားဆောင့်မိသည်။
" အကိုရယ် ကလေးကိုမလုပ်ပါနဲ့ "
" အဲ့ခလေးကကိုယ် ယောင့်တက်နေတာ သူ့ကိုယ်သူဟုတ်လှပြီထင်နေတာ အေမင်းနောက်ခါကိုယ့်ညီကိုယ်အဲ့လိုလုပ်ရဲလုပ်ကြည့် မင်းကိုငါအရှင်မထားဘူး Phuwin "
" ဘာလဲ? အေဖ့ မရင်ငယ်မထိတော့နာတာလား ဟာ့ ? "
" မင်း....မင်းသေတော့မယ် ကိုယ့်ကို လွှတ် မေ အဲ့ကောင်ကိုကိုယ်တကယ် သတ်မိတော့မယ် "
" အကိုရယ်ထား လိုက်..."
" အဟက်! သတ်ချင်လဲလာသတ်လေ မြန်မြန်သေတော့ကောင်းတာပေါ့ "
YOU ARE READING
ᴍʏ ᴀʟᴘʜᴀ
Fanfiction" အမြင့်မှာနေရတာ အရမ်းကြိုက်တယ်ပေါ်ဟုတ်လား! ဟက်! အဲ့ဆိုကိုယ့် ပေါင်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်လေ ပိုမြင့်တာပေါ့ " " ငါ့ကိုလွှတ်!! စိတ်မနှံ့တဲ့အကောင် !! "
