အပိုင်း ၂
💕ကြင်ဖက်တွေ့ခြင်း💕
မထင်မှတ်ထားတဲ့တွေ့ဆုံမှုကြောင့် အံ့ဩသွားတာမို့ ယောင်အင်းရဲ့မျက်ဝန်းတစ်စုံဟာ လှုပ်ခတ်သွားခဲ့တယ်။
တောင့်သွားတဲ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့မတူဘဲ နှလုံးသားကတော့ အသားကုန်ပင် စခုန်လာခဲ့တယ်။
ဒီနေရာမှာ ချားဆောင်းဟျော့ကိုတွေ့မယ်လို့ ဘယ်သူထင်ခဲ့မှာလဲ။
သုံးနှစ်ကြာပြီးမှပြန်တွေ့ကြပေမဲ့ သူမဟာ အရင်လို အသက်ရှုကြပ်လောက်အောင်ထိ သိမ်မွေ့ကြော့ရှင်းနေခဲ့တယ်။
မဲနက်နေတဲ့ဆံပင်နဲ့ မဲနက်နေတဲ့မျက်ဝန်းကို အဖြူရောင်အသားအရေနဲ့ယှဉ်တွဲလိုက်တဲ့အခါ ပဟေဠိတောင်ဆန်သွားသေးတယ်။
စူးစိုက်ကြည့်နေတဲ့အကြည့်ကိုရှောင်ချင်ပေမဲ့ မမြင်ရတဲ့တစ်ခုခုက တစ်ကိုယ်လုံးကို ကြိုးတုတ်ထားသလိုမျိုးဖြစ်စေလို့ တစ်ချက်မှမလှုပ်ရှားနိုင်ခဲ့ဘူး။
ဘာအသံမှမကြားရတော့ဘဲ ဘာကိုမှလည်းမမြင်ရတော့ဘူး။ သူကလွဲရင် အရာအားလုံးက blackout ဖြစ်သွားသလိုခံစားချက်မျိုး ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။
တစ်လှမ်းလေးမှမရွေ့နိုင်ဘဲ ငိုင်ပြီးတော့ရပ်နေတဲ့ယောင်အင်းဟာ သူ့နာမည်ကိုခေါ်လိုက်တဲ့အသံကြောင့် အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။
"ယောင်အင်းမလား"
အသံတစ်ဝက်ဝင်နေတဲ့အသံ နားထဲကိုဝင်လာတဲ့အချိန်မှာပဲ ဆောင်းဟျော့ရဲ့ပုံရိပ်ဟာ မြင်ကွင်းထဲကနေ ပျောက်သွားခဲ့တယ်။
ယောင်အင်း ခေါင်းလှည့်ပြီးတော့ သူ့ရှေ့မှာရပ်နေတဲ့သူကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။ အထူးသဖြင့် မျက်စံသေးသေးနဲ့မြွေမျက်လုံးတစ်စုံက ကျွန်မကိုကြည့်ပြီးတော့ ရယ်နေခဲ့တယ်။
အစ်ကို့သူငယ်ချင်း အိုချန်းဂင်း။
"ဘောမ်ဂျွန်းကို လာကြိုတာပေါ့လေ"
တွေ့မယ်လို့မထင်ထားတဲ့သူနဲ့ မတွေ့ချင်တဲ့သူကို ဆက်တိုက်တွေ့ပြီးသွားမှပဲ ဒီနေရာကိုလာရတဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကို သတိရသွားခဲ့တယ်။
YOU ARE READING
ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်ပါဘဲ
RomanceTotal Chapter - 80 + Extra 20 MM Translation - Complete ✅
