"Abla o benim bilekliğimdi ya."
"Öyle mi? Ben sehpanın üzerinde buldum."
"Evet de dün koltukta uyuyakalınca düşürmüşüm. Arkadaşım koymuş sehpaya."
"Üzerinde değildi yani, doğru mu anladım?"
Kayra ve sarışın ifrit kadın tartışıyordu. Eve yeni gelen bu genç kadın geldiğinden beri kuralları tek tek çiğniyordu fakat bu anarşist kişiliğinden çok kurallar hakkında gerçekten bir fikri olmadığı izlenimini veriyordu bize. Bizim apartmandan değil de bambaşka bir mahalleden taşınmış gibi hepimizden farklıydı. Başka cadde ve apartmanların özelliklerini taşıyor, hepimizden farklı olarak insan üstü özelliklerine rağmen bizimle barınabiliyordu.
Kayra uzun zamandır burda olmasına rağmen bunu dile getirmezdi pek. Konusu açıldığında ömrünün yarısından fazlasını uyuyarak geçirdiği için hepimizden genç olduğuna ikna ederdi bizi.
"Nereden geldi bu? Dün mü doğdu?" dedi Afra kulağıma fısıldayarak.
"Ev sahibi sensin. Haberin yok mu?"
"Bize haber verip de gelmiyorlar ki. Bayadır yaşıyormuş evde, Word'e dün yazılınca tanıştık."
"Ben hatırlıyorum sanki bu kadından bahsedildiğini, görmüştüm hatta. İsmi farklıydı sadece, Elsa-... Eliza..."
Daniel ile gözlerimiz kesişti. Bu kadın geldiğinden beri gözleri onun üzerindeydi. Hiçbirimizle alakası olmayan, yalnız başına gelip buraya yerleşen kadın sayısı bir elin parmağını geçmemişti ve çoğu tutunamamıştı. Zayıf, minyon tipli ve görece aklı bir karış havada bir kızın tek bir günde evde bu kadar otorite sahibi olması tuhaftı. Tüm gün yazılıyor olmalıydı herhalde.
Kayra ve sarışının sesi azalmıştı fakat hala konuşuyorlardı. Neler olduğunu duymak için yanlarına gitmek istedim fakat ikisi de gergin tipler olduğundan kulak misafiri olmamızdan hoşlanmazlardı. Sonunda, hepimizi şaşırtacak bir biçimde, o tuhaf huylu kadın bilekliği Kayraya geri vermişti. Birbirlerinin yüzüne bakmadan ikisi de başka yöne gittiğinde Afra da bunu gördü mü diye ona baktım.
"Belki özünde iyi biridir," dedi dudak bükerek.
