Uçabilirsin,ışıldayabilirsin. Daha güçlü olabilirsin,daha parlak. Haykıra bilirsin,hissedebilirsin Daha yüksek sesle,kendine inanabilirsin. Biliyorum,bir hata yaptım, ama Hiç bir şey yapmamaktan iyidir. Her şeyi yapabilirsin,kaybolmuş olsan bile. Sadece kendine inanmayı sürdür,devam et.Yolun nereye gittiğiyle ilgili ipucunu bul. Daha fazla kaybolduğunda,daha fazla yola sahipsindir
Geleceğinin değişimi yolu hatırlayıp hatırlamamana bağlı. Senin değişimin dünden farklı olmaktır
Bazen yanlış yöne gidiyorum ama. Sahte gülüşlerle kendimi kandırmaktan iyidir
Elinden geleni yap, dünyanın kenarında olsan bile. Bulunduğun yerde renkler ve sesler farklı olsa bile.Tüm yapabildiğim şarkı söylemek, ortada söyleyecek söz olmasa bile şarkı söyleyeceğim, Şarkı söylemek benim her şeyim
kaybolmuş insanların içinde yürüyorum. herkes önüne bakarak ilerliyor ben bunu yapmayacağım ve arkamı dönüp yürüyeceğim. Başaramam biliyorum ama deneyeceğim çünkü sonucunu merak ediyorum, insanların bakışları garip olsa da tepkileri hoşuma gidiyor.
Bundan korkmuyordum ama başıma geldi. Birine çarptım. Bana kızmadı sanırım mutsuz yada sinirli . Özür diledim umursamadı yoluna devam ediyordu arkasından bağırdım dönmeden sorun olmadığını söyledi. Gözüme bakmadan konuşursan ben anlayamam ki sorun mu değil mi. Ama gitti. Önüme döndüm ve onu düşünerek ilerledim. Şarkı söylüyordum
''Hiçbir şey hissetmiyorum, dedim hiçbir şey hissetmiyorum Ve hiçbir şey hissetmeyeceğim Bir şey buldum, dedim gerçekten bir şey buldum Ve hiçbir şey almayacağım '' Evet bu onun şarkısı olmalıydı. Gözlerinin altı şişmiş sakalları birbirine girmiş dağınık bir hali vardı ön yargılı olmak istemem ama sanırım gece içmişti. Galiba artık onu düşünmemeliyim. Eve gelmiştim. Yine başlıyoruz...'' bugün nerelerde sürttün? '' paran var mı?'' ''bu eve katkın yok gelme artık''. Duymadığım tek şey onların sözleriydi. Bu benim üvey ailem. onlarla yaşamıyorum aslında sadece eşyalarım burada. Oysa onlar için bu evde sığıntıyım. Odama çıktım kız kardeşimle aynı odayı kullanıyoruz. sıkıca sarıldı
'' dün yıldızlar nasıldı?''
'' Ağladılar. Sanırım bizim halimize üzülüyorlar ama sana sevgilerini gönderdiler. benim gitmem gerekiyor hayatım kendine dikkat et seni seviyorum''
'' Bekle abla...''
Çizdiği resmi verdi ''bunu sakla olur mu? ''kafa sallayıp aşağı indim. Resme bakıyordum. yıldızların altında iki kişi oturuyordu biri ben diğeri ise erkekti. Sabah karşılaştığım adama benzettim sanırım onu biraz fazla düşündüm.
Bisikletim kapının önündeydi. Bindim evden uzaklaşmıştım. Yol boyunca resme baktım adamı düşündüm. Her gün farklı insanlarla karşılaşıyorum onu neden abartıyorum ki...
''Açık kapılar gibi olan gözlerimi nasıl görüyorsun? Seni donakaldığım kalbime doğru yönlendirmeye çalışıyorlar. Cansız bir şekilde, ruhum soğuk bir yerde uyuyup duracak...''
Bugünde geç kalmıştım. Koşarak içeri girdim, ders başlamıştı. neyse ki ceza almadım özür dileyip yerime geçtim.Boş boş dışarıyı izliyordum o kadar sıkıldım ki şarkı söylemeye başladım sesimin yüksek olduğunun farkında değildim herkes bana bakıyordu birden öğretmen bağırdı o an fark ettim ''Lana amacın ne senin ? dur ben söyleyeyim kütüphane temizlemek?''
...
Öğle arası kütüphaneyi temizlemeye indim kimse yoktu şarkımla beraber yerleri silmeye başladım. '' Hayatımı yaşayacağım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mor yıldızlı geceler
Spiritualduyguların, yarın uzak büyüse bile Şüphesiz benim sevgim değişmemiş kalacak.