หลังจากที่สิ้นการสนทนาทางโทรศัพท์ของหนุ่มน้อยหน้ามลนามว่าไนล์คนหนึ่งเขาได้หันไปพูดคุยกับเพื่อนสาวสวยงามคนหนึ่งเธอเป็นคนที่ไนล์รักมากที่สุดคนหนึ่ง
"แมรี่. วันนี้เราจะไปทานอาหารเย็นกันที่ผับของแฮรี่นะ"
สายตาอันอ่อนหวานได้จองมองมาที่แมรี่พร้อมตามมาด้วยกับรอยยิ้มอันแสนหวานแล้วหน้าตาที่สะกิดต่อมโมโหของฉันไม่น้อยเธอจึงตอบคำถามของไนล์ไปเพื่อคัดความเขิลอาย
"เอ้าทำไมวันนี้เราไม่ดินเนอร์กันที่บ้านล่ะ?"
"ก็เพราะว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเซนไงลืมไปแล้วหรอ?"
"อ่อๆ.จำได้ล่ะที่หล่อๆใช่ไหม"
แมรี่พูดแล้วไปสะกิดต่อมโมโหของไนล์จึงทำให้เขามองสายตาเจ้าเลห์ใช่เธอแล้วพูดออกมาว่า
"เธอพูดแบบนี้. เธอเลิกคบกับฉันแล้วไปอยู่กับมันเลยไหมหรือเธอเบื่อลีลาที่ฉันเคยให้กับเธอไปแล้วเลยอยากลองของใหม่ยังงั้นหรอ"
"ป่าว. ฉันไม่ได้อยากนอกใจนายนะไนออล"
"แน่ใจนะ?"
"อืมๆ"
"OK"
หลังจับที่ไนล์ได้พูดเสร็จเขาก็นำมือไปจับที่หน้าของแมรี่แล้วก็ไปประทับจูบอันเล้าร้อนให้กับแมรี่แล้วก็เริ่มสอดลิ้นเข้าไปในกระพุงแก้มของเธอแมรี่ก็ตอบรับจูบนั้นเช่นกันเธอจึงเริ่มดูดปากไนล์ตอบทั้งคู่จูบกันได้ชั่วขณะฝ่ายแมรี่เป็นฝ่ายที่ผละไนล์ออกก่อนแล้วเธอมองหน้าเขาแล้วพูดว่า
"นายทำบ้าอะไรเนี่ย?"
"ไม่ได้ทำบ้านะแค่จูบเธอเองแล้วเธอก็ตอบฉันด้วย"
เมื่อไนล์พูดเสร็จแมรี่ก็เริ่มหน้าแดงขึ้นมาไนล์จึงจับหน้าเธอแล้วพูดออกมาว่า
"เรื่องแค่นี้ทำไมเธอต้องเขิลด้วยมากกว่านี้ก็เคยแล้วนะ"
เมื่อไนล์พูดเสร็จเขาก็ยิ้มด้วยรอยยิ้มที่เจ้าเลห์มากแมรี่เขิลมากขึ้นกว่าเดิมเธอเลยพูดตัดบทไป
