L(OVER).....🥀(ongoing)

🥀02🥀

රධීශ්වර ඉන්ද්‍රාල් රනේපුර
මන් දන්නෑ එයා ගාවදී මට මේ දැනෙන හැගීම මොකද්ද කියලා...මන් පොඩ්ඩක්වත් කැමති නැති විදියෙ චරිතයක් එයා ස්කෝලෙදිත් නිතරම කට්‍ටි පනිනවා ස්කෝලේ පන්තියෙ ඇත්තෙම නැති තරම් ඉගෙන ගන්නත් බෑ කිසි වැඩක් නෑ හතර අතේ ඇවිද ඇවිද ඉන්නවා...මන් කොහෙත්ම ආස නැති විදියෙ personality එකක් තිබුනත් එයා...ගාවදි මට මාව වෙනස් වගේ දැනෙනවා එයා දකින කොයිම මොහොතකවත් මගෙ හිනාව නවත්තගන්න බෑ මන් දන්නෑ මට එයාව හම්බුනෙ අවුරුදු දෙකකට පස්සෙ මන් හිතුවෙ මේ කාලෙ ඇතුලෙදි මට මේ දැනෙන විකාර ගතිය නතර වේවි කියලා ඒ වුනාට මට කොච්චර කේන්ති යන විදියෙ වැඩ එයා කරත් එයා එක්ක කේන්තියෙන් කතා කරන්න මට බෑ හැම වෙලේම හිනා යනවා එතකොට මාව එයාට ජෝක් එකක් වෙනවා මේ මනුස්සයා මා එක්ක මෙහෙම ස්කෝලෙ යන එකට මන් පොඩ්ඩක්වත් කැමති නෑ ඒ වුනාට එයා නාවොතින්  මේ ගේ ගාවදි මටත් හොරාවට ගේ දිහාට බැලෙනව හේතු විරහිත හැගීමක් මට එයා දකිද්දි දැනෙනවා...මන් රධීශ්වරට පොඩ්ඩක්වත් කැමති නෑ මෙයාට හොදටම පිස්සු ඉස්සර ඉදම්ම  මේ යකාට මගුල් විසේ ගහලා මගෙන් අනන්ත මූ රිජෙක්ට් වෙලා තියෙනවා ඒත් කිසි ගානක් නෑ එයා සමහර දාට මා දිහා බලන් ඉන්නවා එක්කො මන් කෑම කද්දි බලෙන්ම ඇවිත් කෑම එකෙන් කනවා කොටිම්ම මට පේන්න බෑ එයා නැටුම් කරන කෙනෙක් මන් චිත්‍ර කරන්නෙ එයා නැටුම් පීරියඩ් එක කට් කරලා චිත්‍ර කාමරේ ඉස්සරහට වෙලා මට වද දෙනවා ඉස්සර ඉදම්ම....පහ වසරේ ශිශ්‍යත්වෙ ලියලා ඉවර වෙලා අපි මේ ගමට ආවා ඒ  ඇවිත් මුලින්ම ස්කෝලෙ ගිය දවසෙ රධිශ්වර මගෙ බයිසිකලේ ඉස්සරහට දාලා බයිසිකලේ නැවැත්තුවා මට හොදටම කේන්ති ගියා මන් වේගෙන් බයිසිකලේ  පැදගෙන ආවා එයා ඒ වෙගෙන්ම පැදන් ඇවිත්
"සුදු මැනිකට ඩෝන් ගිහින්දෝ...කවුද අලුතෙන් ආව මේ සුදු බෝනික්කා "

කියලා කිව්වා එතකොට අපි පහ වසරෙ එදා ඉදලම මට මෙයාව පේන්න බෑ මන් ඉස්කෝලෙ යන හැම දාකම එයාගෙ බයිසිකලේ  මේ විදියට මගෙ බයිසිකලේ  හරස් කරනවා දැන් අපි දහය වසරේ අවසානෙ මන් හිතුවා නිවාඩුවෙන් පස්සෙවත් මේක නතර වේවි කියලා ඒත් නෑ දැන් එයාත් මා එක්කම ස්කෝලෙට එනවා මන් දන්නවා ගේට් එක ගාවදිම කවී මට හානවා කවීන් ස්කෝලෙ ශිශ්‍ය නායකයෙක් එයා  මගේ වගේම රධිශ්වරගෙත් යාලුවා එයා කියනවා රධිශ්වරගෙ හිතේ සිරා ආදරයක් මා ගැන තියේලු ඒ නිසාලු එයා මට එහෙම වද දෙන්නෙ