Micro-cheating

Part - 1 Tanga'ng bridge of love!!!

Masaya naman kami kahit magkalayo,at walang paglagyan ng kagalakan, lalo na kapag kami ay magkasama.

Ang saya saya namin dahil hindi nahahaluan ng kataksilan at hindi kami kumukuha ng kaligayan para ibang tao,

Subalit bigla nalang, alam muna?!

Parang may mali, parang di na ako sapat, at di na ako ang kaniyang hanap.

Wait lang?!, praning lang ba talaga ako or sadyang may dapat akong gawin at isipin. Alam mo 'yung instinct,? Kasi ako mismo ang nagbigay ng dahilan kung bakit siya ganun sa'kin!!!,

Ahh, shit!!! It looks like, may gaguhan talagang nagaganap, at wala akong ibang sisisihin at iisipin bukod dun.

Ah, fuck!!! Naiiyak ako, pero anu gagawin ko, ako mismo nag bigay nang dahilan para magkakilala at magkatagpo sila.

Pero sana naman, naiisip ni "boy", na ako ang ka-relasyon niya diba??

Pero bakit, si "online women", ang nakikita kong pinahahalagahan niya??

Naiinis ako sa sarili ko, kasi ako pa mismo ang "tulay", alam mo 'yun?!, Yung "pesteng bridge of love",

Putik, parang gago ako, wait!!! Hold on a sec. (Naiiyak talaga ako), kasi almost 16 years na kami magkasama, alam na namin mga bagay bagay at syempre may edad na kami parehas pero,parang ngayon palang kami nag dadalaga at nag bibinata.

'Yung tipong, natatawa pa'ko kapag nirereto ko siya sa iba, or nili-link, ko yung partner ko sa ibang girls, pero nung nakita kong tinotoo na niya ang lahat.

It gives me heart ache, it gives me so much pain, alam mo 'yung naninikip ang dibdib ko sa sobrang hirap ng nararamdaman ko, di'ko masabi sa kanya, na nahihirapan na ako, na durog na durog na ako.

Tipong gusto ko silang pagpapatayin. Sa sobrang hirap ng nararamdaman ko.

And take note, di na ako nakaka tulog, nawawalan na ako ng gana kumain and nahihirapan ako gumalaw, at kumilos kasi parang feeling ko anytime mag-vi
"Video-call" nanaman sila, and nagkaroon na ako ng anxiety, depression and feel so tired.

Yes!!!, video-call sila nag mi-meet, cause si eabab, ay isang chipipay na muchacha, sa saudi-arabia. At ang boyfriend ko na, kulang na lamang ay kasal sa'min, nakuha pang mag-turn left.

Idinadaan ko nalang sa hindi seryoso, at patawa-tawa, but you know what, para akong dinudurog na bato, para akong iniipit sa sakit at diko talaga mapaliwanag, ang nararamdaman ko.

Basta luluha nalang ang mga mata ko, at minsan pumupunta ako ng banyo, kasi dun ko lang nailalabas ang pag-iyak ko, kasabay ng pag-agos nito ang tubig na galing sa gripo.

Gayun din ang aking mga mata, kasabay ang masamang pakiramdam,panlalamig, masakit na dibdib at ang masama nito, ako lang ang nakararamdam nito.

Walang nagtatanung kung maayos ba ang lagay ko?, wala man lang nag papahiwatig na kamustahin ako?, dahil ang tingin nila ay maayos ako, walang sakit at di napipilayan.

Basta laging sagot ko, ok lang ako! Ok lang ako, pero ang totoo hindi, i'm not ok!!!, ang sakit sakit na sobrang sakit na.

Pero walang nakakaalam, ang sakit ko ay sa loob, gusto kong magwala, gusto kong sumigaw ng pagka lakas lakas, at basagin ang lahat ng nakikita ko pati pag mumukha ng partner ko.

Tuloy ko 'yung iba, mamaya guys!!! Diko na kaya naiiyak talaga ako. Tutal part 1 palang naman, kaya ko pa. Kahit diko na mapaliwanag ang lahat.