kizlar yeniden selam!!!
cok ozur dilerim valla sacma bir ara oldu ama sehir disindaydim mazur gorelim bu arayi lutfen🙏🏻🙏🏻
yani acikcasi begendiniz mi begenecek misiniz emin degilim sadece yazmak istedigim icin yaziyorum ama siz de begenirseniz hosuma gider yalan soyleyemicem☹️
bu arada sevdigim tum futbolculara yavas yavas kurgu yazmaya baslicam cunku reel hayatim cok monoton bi seyler yapmak istiyorum ve boyle bi yol buldum kendime.
daha fazla uzatmayayim keyifli okumalar🎀🎀🩷
🤍
Boğazımdaki yumru yutkunmamı oldukça engellerken bir an önce buradan çıkmaktı düşündüğüm tek şey. Okuduğum şeylerin gerçek olmamasını diledim, Emirhanın benimle Ece arasında kalmamış olmasını diledim.
Beni değerli gördüğü için sevinsem aptallık etmiş olur muydum? Aptal ergen bir kız gibi kafamda bin türlü senaryo kursaydım salaklık mı yapmış olurdum?
Elimdeki telefonu yere bıraktım ve hızlı adımlarla tesisin içine girip lavaboya gittim. Ağlamamak için kendimi o kadar sıkmıştım ki gözlerim kızarmıştı. Aynadaki yansımamı görünce kendimi daha fazla tutamadım ve ağlamaya başladım.
Cebimde titreyen telefonla hızla kendimi toparladım. Elimi yüzümü yıkadım ve cebimden telefonu çıkardım.
Yavru Kartal arıyor..
"Efendim Semih?" Çatallaşan sesimi gizlemek için oldukça çaba gösteriyordum gerçekten.
"Abloş nerdesin sen ya? Etrafa bakındık da bulamadık bi türlü seni? Kime sorsak görmedim diyor." Derin bir nefes aldım, "Lavabodayım geliyorum şimdi."
"Heh tamamdır, bekliyoruz."
Aramayı sonlandırdım ve aynadan kendimi kontrol edip sahaya doğru adımladım.
"Defom nerdesin sen ya?" Beni bekleyen gruba yaklaştığım gibi Emirhan beni kolunun altına çekmişti. Hep aynı şeyleri yapıyordu ve ben de hep aynı derecede umutlanıyordum. Salak gibi.
"Burdayım işte uzatma." Biraz kıpırdandım elini çekmesi için ama çekmek yerine daha da sıkı sardı.
"Biz diyoruz ki beraber yemeğe mi gitsek? Defne sen lavabodayken biz planı yaptık şekerim gelmek zorundasın. Emo sen de Eceye haber ver o da gelsin. Kalabalık oluruz güzel olur."
Ecenin adını duyduğum an bahane uydurmak istedim. "Ya ben gelmesem? Kendimi pek iyi hissetmiyorum." Emirhan kaşlarını çatarak bana baktı. "Ne oldu benim kankama?"
'Ebenin amı oldu' demeyi çok isterdim. Ama okumuş insanım işte, diyemedim.
"Midem hassas biraz da eve geçsem daha iyi olur." Talha homurdanmaya başladı hemen, "Asla bahane kabul etmem, gidiyoruz. end of the discussion bacım."
Beni ittire ittire kapıya yöneldik. Semih ve Mustafa Talhanın arabasının ön koltuğu için kedi köpek gibi tartışırken Emirhan koluma dokundu, "Sen benimkiyle gel onlar kalabalık oldu."
Ece de gelecekti. O arabada bir an Emirhan, Ece ve kendimi hayal ettim. Bu yolculuk çekilir gibi değildi benim için.
"Yok ya ben Talhanın arabasına binerim. Hadi görüşürüz orada." Emirhanın cevap vermesine müsaade etmeden Talhanın arabasına bindim. Emirhan çatık kaşlarıyla bana baktı bir süre ve dönüp arabasına bindi.
