Sadece gökyüzü sadece bulut sadece yağmur sadece...O ve ben .
Aldığım nefes yalanmı onsuz. Gökyüzü, bulutlar, yağmur yalanmı onsuz.
Duyduklarıma inanamıyorum. Yalan.... yalan... söylüyor. İnanmıyorum İnsan sevdiğini öldürürümü. İnsan sevse bile korkarmı. Allah'ım kaş sağır olaydım bunları duymazdım kaş kör olaydım görmeseydim Nede bir deli olaydım her şeyi kafama takmazdım.
Göz yaşlarım ağlıyor bulut sanki benimle ağlıyor.
Allah'ım ben deliricem.
Hava çok soğuk. Yağmur öyle yağıyor ki sanki ağlıyor hemde hünkür hünkür. Elimde ne şemsiye var nede eve gidecek bir para. Yalnızdım burada. Denizin rüzgarı saçlarımı savuruyor du. Yağmur beni sırıl sıklam etmişdi. Umrumda değil artık .
Yalnız başıma bir şarkı açtım. "İmkansız bir aşk denir " yağmurla dans etmeye başladım hem ağlıyorum, hem de dans ediyorum. Birden kafamın yüzerinde şemsiye gördüm Islanımıyordum. Oy du Ozan.
" Napıyorsun hasta olucaksın" o konuştuk da kalbim hızlı atıyor nedensiz şekilde.
" Sen napıyorsun yağmurumu kestin." Diye her zaman gibi saçmaladım. "Kusura bakma küçük hanım" şemsiyeni yere atdı."şuan iyimi yağmurunu kesmiyorum ki" bu lafları diyib gülmeye başladı. O kadar güzel gülüyor du ki anlatamam bile. O güldükce kalbim daha hızlı atmaya başladı. " Napıyorsun. Sen şuan ıslanıyorsun" diye tam ona yaklaşıb gözünün içine baktım." Kızım bana hiç bir şey olmaz sen ıslanıyorsan bende ıslanırim." Ha...haha. gülmeye başladım çok komikdi ve karizmatikdi.
" Neye gülüyorsun komik bir şeymi söyledim. Nede gül çok güzel gülüyorsun" o da bana tam yaklaştı. Çok güzel.yağmur.. o ve ben. Şarkıyı tam kesiyordum birden "dur kesme şarkıyı bu bizim şarkımız olsun" şarkıyı kesmedim sesini daha da artırdım. Elimi tutdu ve benimle yağmur altında dans etdi. Çok güzeldi sanki bir rüyaydı bense bu rüyadan kalkmak istemiyordum. Canım acıyor ama o yanımda oldukda acım biraz azalıyordu. Bana kimse önem veriyordu beni seviyor du benim yanımdaydı. Sırıl sıklamdık ben kendimi bilmiyorum ama o çok yakışıklıydı hemde çok. Gözlerimi alamıyordum. Nefesimi tutmuşdum. Birden "hadi gel gidelim prenses hasta olucan." Çok güzel konuşuyordu gözüm sadece ... Gözüne bakıyordu. " Leyla"
" Ha" ha mı mal gibi "ha" mı dedim gülmeye başladı o kadar utandım ki bir anlata bilsem. "Çokmu komik" diye bende gülmeye başladım " hayır sadece her şey bu kadarmı yakışır insana. Hadı gel gidelim prenses". Bana prenses dedi çok güzel hemde çok. Allah'ım gitmek istemiyorum bu rüyadan kalkmak istemiyorum. Arabaya bindik. Eve gitmek istemiyordum . Korkuyordum hemde çok. Eve yakınına geldikde "istersen bize gel". Diye bana teklif etdi. "Hayır" diye onu redd etdim eve beni indirdik de yine söyledi ama ben yine onu redd etdim. Rüya artık bitdi indiyse kabus başladı. Hoş geldin Leylanin kabusları hoş geldin karanlık.
Devam edicek:
İyi okumalar beğenmeyi unutmayın canlarım ❤
