İyi okumalar.
Kapıya öylece bakakaldım Pamira'nın kuzeni kadar yakışıklı ve arkadaşı kadar güzel birini görmedim. Yani kuzenini biraz kıskanmış olabilirim ama sadece olabilirim. Yanlız kuzeni baya şanslıymış. Bu kadar güzel bi arkadaşa sahip. Kesin sevgilisidir. İnşallah değildir. Noluyo bana ya. Neysr neyse. Boşverin beni. Giderek yaklaşıyorlardı. Yanımıza geldiler. Karşımıza oturdular. Pamira'nın karşısında kuzeni, benim karşımdada doğal olarak arkadaşı oturuyordu. Ona öyle bakakalmıştım. Pamira'nın dürtmesiyle kendime geldim. Ona döndüğümde bana öldürecekmiş gibi bakıyordu. Ne olduğunu anlamadım ama fena bakıyordu. El sıkıştıktan sonra konuşmaya başladık. İlk olarak Pamira'nın kuzeni konuşmaya başladı.
"Merhaba. Ben Bartu. Pamira'nın kuzeniyim. Sende Koray olmalısın. Pamira senden çok bahsetti." dedi.
Gülümsedim.
"Bende Ceyda. Bartu'nun arkadaşıyım." diyip gülümsedi kız. Gülümsemek ona ne kadar yakışıyor ya.
"Noluyor Koray. Daha geçen sene benden ve hayali arkadaşınmı ne haltsa ondan başka arkadaşın yoktu." dedi iç ses.
'Sus saftirik. O bi kere HAYALİ PANPAM. Ve o geçen senede kaldı. O mal hallerimi hatırlatma. Bak saf saf bakınıyorum. Senin yüzünden. Sus.'
diyip gerçek dünyaya döndüm.
"2.dönem kesin geliyosunuz dimi okula?" dedi Pamira.
"Evet. Kayıt yaptırdık." dedi Bartu.
Bartu'yla Ceyda çok yakınlar. Kesin sevgililer. Artık umudumu kaybettim. Off neden? Biz böyle 2 saat felan sohbet ettik. Çok iyiler. Bartu'yu ilk gördüğümde kıskanmıstım. Mal gibi. Ama çok iyi biri. Kalktık. Bartu ve Ceyda gitti. Bizde benim bisiklete binmek için kalktık. Pamira'ya baktığımda yine o şekilde bakıyordu.
"Noldu ya? Öldürecekmiş gibi bakıyorsun." diyip sırıttım.
"Sen daha iyi bilirsin." dedi sinirli sinirli. Trip mi atıyo ne?
"Neyi daha iyi bilirim?" dedim saf saf.
"Of neyse ne boşver hadi gidelim." dedi.
Bisiklete bindik. Pamira'ya yan gözle baktım, siniri biraz yatışmış gibiydi. Ne olduğunu anlamadım ama hadi hayırlısı.
"Pamira." dedim.
"Hı." dedi.
"Birşey sorabilirmiyim?"dedim.
"Sor."dedi
"Neden kızdınki?"dedim
"Of boşver."dedi.
"Peki Bartu'yla Ceyda sevgililer değil mi?"dedim.
Bu nerden çıktı bilmiyorum ama cesaretimi toplamışken sordum işte.
Pamira yine o şekil bakmaya başladı. Of ne dedimki şimdi.
"Saçmalama. Onlar küçüklükten arkadaş."dedi. Oh rahatladım. Neden rahatlıyorsam?
Pamira'nın evine geldiğimde durdum.
"Görüşürüz." dedim.
"Hı hı." dedi.
Bende eve gittim. Hemen odama çıktım. Off Pamira neden kızdıki acaba? Of ne yaptım ki ben? Ne yaptığımı bilmiyorum ama şunu biliyorum ki Pamira'nın gönlünü almam lazım. Ne yapsam? Ah buldum. Ben onu nasıl unuturum. Okulda 3 günlük Bursa tatili vardı.
O kaç liraydı acaba? Yani koleje gidiyorum ama burslu yani. Of o ne kadardı. En iyisi internetten bakmak. İnternet sitesine girdim.
***************
Baktım. 600 tl'ymiş. Onun içinde versem. Süpriz amaçlı. 1200 tl. Annem vermez kesin. En iyisi çalışmak...
######## PAMİRA'DAN########
Koray beni bıraktıktan sonra eve girmedim. Yürümeye başladım. Koray'la ilk tanıştığımız an geldi aklıma. Nasılda şaşırmıştı ben onla konuşunca. Bugün çok gıcık oldum ona. Ceyda'nın içine düştü resmen. Bana ne oluyor? Bilmiyorum ama galiba bazı şeyler yanlış ilerliyor. Kalbim acıyor. Koray'la kanka olduğumuz an oldu yanlış olan olay. Off ben ne yapacağım. Sanırım onu...... Off herneyse. Bu ben miyim? Bilmiyorum. Hiç kimseden hoşlanmayan kız. Güçlü olan. Hiçbir erkeğe ihtiyacı olmayan. Babasına bile. Babam bizi yıllar önce bırakıp gitti. O zaman çok küçüktüm. Ama o anı daha dün gibi hatırlıyorum. Annemle babam tartışmışlardı. Normalde birbirlerine 1 laf bile etmezlerdi. Ama ogün tartışmışlardı. Annem odadan çıkıp kendini mutfağa kilitlemişti. Kapısını en az 10 kez tıklattım. Ama açmadı. İçerden sesini duyuyordum. Ağlıyordu. Babamın yanına gittim. Kapıdan baktım. Eşyalarını topluyordu. Yanına gittim oturdum.
"Baba. Babacım noldu? Nereye gidiyorsun?"
"Birşey yok canım. Gelicem. Gel buraya." dedi ve bana sarıldı. Kapıdan çıktı. Birden bağırdı anneme.
"Gidiyoruum. Bir daha gelmiyeceğim." o sözler aklıma kazınmıştı.
Anneminde bağırdığını duydum.
"Gitmeeeeeeeeğ." ama babam çoktan gitmişti.
O anı düşününce içim bir tuhaf olmuştu. Ne zaman boşaldığını anlamadığım gözyaşlarımı sildim. Nasılda mutluydum. Onlarda mutluydu. O gün yaşanmasa belki bi kardeşim bile olurdu. Bu düşünceleri kafamdan atıp Koray'ı düşünmeye başladım. Ceyda'dan baya hoşlanıyordu. Offf. Karşısına çıkıp 'Kanka olduğumuz günü unut.' felan diyebilsem yada 'Ben seninle yanlışlıkla kanka oldum.'felan. Onu ilk gördüğüm gün böyle duygularım yoktu. Yani onu tanıdıkça böyle oldu. Kanka olduğumuz zamanda çok kafam karışıktı. Yani kendime bile itiraf edememiştim. Aslında bugün anladım. Ceyda'ya nasıl baktığını görünce...
Nasıl buldunuz bölümü?
