Ria's POV
"Importante nga kasi maraming ipinapaalala sa'yo ang larawang 'yan. It reminds you of stories that no one can tell," sabi ni Mika bago tumalikod at umupo sa couch.
"Yeah. Stories no one know except for the three of us," sabi ko. Tumalikod na rin ako at umupo sa tabi niya.
"Rain, darkness and a man. Sinong mag-aakala na ang picture na 'yan sobrang importante? Kungsabagay dramatic naman talaga kung titingnan. Ang lungkot-lungkot ng feeling na dinadala nito sa'yo," saad niya before uminom ng juice.
Muli kong tiningnan ang larawang iyon but no matter how colorful those pictures around it, standout pa rin ang photograph na 'yun. Gaano man kalaki ang ibang nakasabit na mga larawan sa paligid nito ay nangingibabaw pa rin iyon.
"Hey! Tulala?" tanong ni Mika while snapping her fingers.
"Sorry, just remembered how I took that picture," sabi ko after going back to my senses.
" Paano nga ba?" tanong niya sa akin.
Hindi ko alam kung nananadya 'tong si Mika, eh. Alam na alam niya naman kasi kung anong nangyari kasi siya naman talaga ang kasama ko ever since. Ewan, dahil sa tanong niya bumalik tuloy lahat. I can still remember it vividly. Lahat ng nangyari noon parang mga larawang hindi kumupas at nagsisibalikan.
BINABASA MO ANG
THE STORY BEHIND THE PICTURE
Подростковая литератураA photograph is worth a million words, thoughts and stories. Rina has this certain picture which she treasures so so much. Isang larawan na hindi man kaakit-akit sa karamihan ay punong-puno naman ng kuwento mula sa nakaraan. Ano nga ba ang mga kuwen...
