Echoes Of Her Laugh

Prologue

"HA HA HA HA HA HA HA". "Ano ba naman yan Carly? Ang lakas mo tumawa, daig mo pa aswang" Nakabusangot na tanong ni Asher na kalaro ko at kapitbahay namin. "Oo nga HAHA, dinaig niya pa mangkukulam sa lakas ng tawa!"

Ganon talaga ako kapag tatawa na para bang kinikiliti ako nang todo sa aking tiyan. Minsan nga ay napapaisip ako Kasi kahit na Wala namang nakakatawa ay natatawa pa rin ako. Kasalukuyan kami ngayong nakasakay sa aming bus papuntang Barasoain Church sa Bulacan, Ang katabi ko ay si Asher, nasa harap ko si Sophia at katabi Naman Niya Hyacinth, nasa kaliwang Banda ko Naman nakaupo si Ralph.

Hayy grabe! Nakakaantok itong biyaheng ito, siguro pag uwi ko ay bagsak ako at matutulog kaagad.

Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako at mahigit dalawang oras na pala kami bumabiyahe. Sinabi na Rin Ng aming guro na malapit na Rin kami sa aming unang destinasyon.

"SHUCKS!"
"Ano ba Naman yan Clarita! Nanggugulat ka nanaman!" Ani Asher dahil nagising ko siya sa aking malakas na boses. "O ano nangyari?" Tanong ni Sophia na narinig din Ang aking sigaw. "Eh paano Naman Kasi mga bhe, naiwan ko Yung gamot ko, at Wala Rin akong extra!" Sigaw ko na sapat na para magising lahat Ng natutulog sa bus. "Diyos ko Naman Carly! Sa dami nang pwede mong kalimutan, iyong gamot mo pa!" Reklamo ni Sophia na siyang nagpasa guilt sakin. Hindi Kasi pwede na Hindi ako uminom Ng gamot ko Lalo na't magpapagod ako. Ako Kasi ay may 'Lung Cancer'. Nalaman lang namin ito no'ng ako'y anim na taong gulang pa. Lung cancer is a type of cancer that starts when abnormal cells grow in an uncontrolled way in the lungs. It is a serious health issue that can cause severe harm and death.

Tinawagan ko Ang Nanay ko para tanongin kung nasaan Niya inilagay iyong gamot ko, at sinabi niya na inilagay Niya Naman ito sa aking pouch na nakasabit sa likuran Ng bag ko. Nagtataka ako kung bakit nawala ito at sinabi Rin sa akin ni Asher na Nakita Niya raw si Maine kanina na hawak hawak ito na tila bang ipinasok Niya ito Ng mabilisan sa bag Niya. "AHA!, sinasabi ko na nga ba e, may duming tinatago yan si Maine na yan e" Paghihinala ni Hyacinth na para bang alam niya na kinuha ito ni Maine para sabotahin ako. Si Maine ay Ang biggest rival ko sa school, yes 'ko' Kasi palagi siyang may problema sa akin dahil palagi raw saking nakadikit Ang boyfriend niyang si Michael. Malaking pagkakamali Niya iyong dahil kami ni Michael ay magkaibigan lang.

Hindi nag dalawang isip isumbong ni Hyacinth si Maine at nahanap namin sa nag Niya Ang pouch ko kung saan doon nakalagay Ang aking mga gamot.

"Huy Salamat ahh" pagpapasalamat ko Kay Hyacinth. "Wala yon Basta isumbong mo lang sakin kung inaapi ka ulit ni Maine Mendoza HAHA, Basta libre ahh" pangungulit ni Hyacinth. "Ikaw talaga, Sige sa Sunday gala tayo, ano g?" "G!", "game", gora ako Jan vebz".

Sa wakas at nakarating na Rin kami sa aming destinasyong 'Barasoain Church'
"WOW, sobrang Ganda!" Sigaw ni Asher na kina agree-han ko Rin.

Inilabas ko na Ang aking camera upang kumuha Ng mga larawan and O-M-G sobrang Ganda sa loob Ng simbahan. Barasoain Church pa lamang ito at sobrang Ganda na. Nakaka excite Naman tuloy Ang pumunta sa susunod namin na lokasyon sa Venice! Narinig ko ay sobrang Ganda raw doon at para ka lang daw nasa Italy. It's my dream to go and visit my dream country Italy. It's because of their culture and fashion. The tourist spots and the oceans specially Venice. I dreamt to go there with my soulmate someday.

1-2 hours na Ang nakalipas, oras na para bumalik sa bus, umalis, at pumunta sa susunod na destination, 'Venice'. Hindi ko mapigilan Ang Sarili ko na magkuwento Kay Asher kung gaano ko na gustong liparin papuntang Venice dahil sobrang traffic at Ang tagal Bago makapunta roon. Sa sobrang dami Kong sinasatsat Kay Asher ay nakatulog ito. Ang cute Niya, siya Kasi ay Isang cute at masungit na tomboy na makikilala mo. Minsan ay pinaghihinalaan kaming magjowa pero maling Akala nanaman, kami po ay mag best friends lang at Wala nang Iba. Kapatid na Rin Ang Turing ko sa aking mga kaibigan dahil only child lang Kasi ako at nangangarap magkaroon Ng Kapatid.