Yusuf'un ilk ve son aşkı

46 2 2
                                    


Yusuf'un ağzından;

Sabahın kaçıydı bilmiyorum etraf aydınlanmak üzereydi ilk defa bu kadar erken uyandım. Yatağımda oturduğum yerden hem Defne'yi düşünüyor hem de erken uyandığım için olan uykuma yenik düşmemeye çalışıyordum. Defne benim ilk aşkım ilk mucizemdi sanki onun yanında özgür hissediyordum kendimi fakat o benim onu sevdiğimden habersizdi. Söylesem gider miydi acaba? Bilemiyordum. Onu her gördüğümde gözlerimin içinin güldüğünü hissedebiliyordum. Sadece korkuyordum söylemeye ya hiç gelmediği halde giderse? Defne beni en yakın arkadaşı olarak görüyordu. Hayatında biri vardı ve mutluydu. Onu mutlu görmek beni de mutlu ediyodu. Okulun son haftasıydı sanırım mezun oluyorduk artık ilk tenefüs onu göremedim sınıfına gittiğimde bugün gelmediğini öğrendim. Nedenini cok merak ediyordum. İlk olarak mesaj attım fakat cevap gelmeyince daha çok endişelenip evine gitmeye karar verdim evleri bizim sokağın bi alt tarafındaydı. Okul çıkışını beklemek istemedim ve okuldan kaçtım. Evlerine geldiğimde kapıyı evin hizmetini gören Sevgi Teyze açtı ve içeri davet etti. Defne'yi sorduğumda odasında olduğunu söyleyip mutfağa doğru ilerledi. Ben ise Defne'nin yanına giderken odasından ağlama sesi geldiğini duydum ve endişeyle kapıyı çalmayı unutmuşum.

Yusuf: Defne iyi misin ? Neyin var ? Diyebildim sadece o ise hiç konuşmak istemiyor gibi kapıyı işaret etti. Şaşırmıştım. Niye böyle birşey yapmıştı ki ? Bilmiyordum. İkinci defa kapıyı çalıp girdiğimde elinde bir uçak bileti gördüm o an anladım ki Defne gidiyordu. Eğer annesi veya babası gitse anında bana mesaj atar ve onu dışarı çıkarmamı isterdi. Ben dayanamayıp ağlamaya başladığımda içeriye Defne'nin annesi Müberra Hanım geldi.

Müberra Hanım: Defne eşyalarını bir an önce toplasan iyi edersin uçağın 1 saat sonra kalkacak.
Defne: Anne ben gitmek istemiyorum buradaki arkadaşlarımı bırakamam gönderme beni ne olur ikna et o adamı hem kim karşılayacak beni Amerika'da

Dedi ağlamaklı ses tonuyla bu sırada Müberra Hanım'ın bana ters bir şekilde baktığını fark ettim ve dışarıya çıktığımda benim hakkımda konuştuğunu duydum. Ben varım diye gönderiyorlarmış Amerika'ya. Evden nasıl çıktığımı bilemedim. Alkol kullanan birisi değildim. Bu yüzden aldığım bir yudum aldığımda başım dönmeye başlamıştı. O gece eve hic gitmedim eger gidersem bu sefer o sokaktan geçtiğimde o olmayacaktı. Bu yüzden sahilde oturup kaldım öylece.

beyaz yalanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin