Obsessed Salvatore [Instead Series #1]

CHAPTER 13

After that pain naka raos narin ako sawakas.

My baby is now 7months years old and December 8, 2005 ang birthday ng anak ko.

my only one baby Aveline Feullis Salvatore

"Ma! Nakapag impake kana ba?" saad ko kay mama

Ito na ang araw upang masilayan ni Adonis ang sarili niyang dugo't lamam.

Alam kong mali ang pag layo ko kay Aveline kay Adonis kaya ito na siguro ang tamang panahon upang makita ni Adonis si Aveline.

"Ito na anak! Masiyado kang excited makita ang ama ng anak mo!" pang bibiro ni mama sa'kin

Syempre excited ako, excited pa nga akong madiligan ulit eh. Chos!

Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko ngayon, parang may mali? Parang sinasabi ng panginoon na huwag na mona akong mag pakita kay Adonis, pero bakit?

"Anak? Okay kalang ba? Kanina kapa galaw ng galaw baka magising si Aveline" saad ni mama sa'kin

"Ah, wala ma. Excited lang siguro akong makarga ni Adonis si Aveline" pilit akong ngumiti kay mama

Hindi ko talaga alam kung bakit? Bakit ako kinakabahan ng ganito? May mali ba?

"Itulog mo mona anak, malayo pa naman tayo"

"Mabuti panga ma, sige ma matutulog na mona ako" nginitian lang ako ni mama at ako naman ay natulog na

Ako si Laisrèn Feullis. Hindi nag papatalo sa ano mang laban ngunit kapag pag-ibig na ang labanan ay paniguradong talo ako.

Ilang oras din ang byahe namin bago kami nakarating dito sa manila. On the way na kami sa bahay ni Adonis.

Mas lalo ata akong kinakabahan ng hindi ko maipaliwanag?

Tangina. Bakit ako kinakabahan ng ganito? Dahil ba hindi alam ni Adonis na ngayon ang balik namin ng anak namin?

Andito na kami, kaming dalawa lang ng anak ko ang bumaba kasi uuwi na si mama sa bahay niya.

"Mag iingat ka dito anak, tawagan mo ako kapag may emergency ah." Sabay halik ni mama sa noo ko

"Opo ma, kayo din" nginitian niya ako at tsaka naman umalis ang sinasakyan niya.

"Maligayang pag babalik Ma'am Laisrèn!" Masayang saad ni laurence

"Salamat Laurence," sabay ngiti ko sakaniya

"hala ma'am! Ayan naba ang anak niyo ni Mr. Salvatore?" masayang saad ni laurence

"Ah oo, kaso masiyado kasing sensitive itong si Aveline kaya hindi niyo mona mahahawakan" sabay kamot ko ng ulo ko.

"Okay lang ma'am, akin napo ang gamit niyo. Btw po si Mr. Salvatore asa Library po may kausap na client" saad ni Laurence habang nag lalakad kami.

Nginitian kolang siya at agad kaming nag tungo sa library.

Puta. Ito na, kinakabahan nanaman ako.

Binuksan ni laurence ang pintuan at bumungad saakin si Adonis.

He is kissing a woman... And the girl is Anabia. What the hell...

"What is the meaning of this Adonis?" Malakas kung saad.

"L-Laisrèn?" Kita ko sa mukha ni Adonis ang kaba ngunit bigla itong napalitan.

"Let's meet later anabia, leave us alone. Laurence, get the baby and leave us" saad ni Adonis

"Hindi pwedeng basta basta hawakan ang anak ko!" galit kung saad kay adonis

"Why? Or pinag kakait molang talaga ang anak natin?" Seryosong saad ni Adonis.

Binigay ko si Aveline kay Laurence at agad itong umiyak.

"Patahanin mo 'yan Laurence, leave us now!" Galit na saad ni Adonis.

Umalis agad si laurence bitbit ang anak ko.

Agad hinila ni Adonis ang buhok ko at itinapon niya ako sa sofa. Buti nalang malambot ito.

"ah! What the fuck is your problem Adonis!" Galit kung saad.

"You ruined my day with Anabia!" sabay sampal nito ng malakas sa'kin

Hinawakan nito ang dalawang kamay ko at hinalikan ako sa aking leeg.

"Bi-bitawan mo ako ano ba! Bitawan mo ako!" Pag pupumiglas ko at umiyak na ako.

Akala ko maganda ang bungad ni Adonis sa'kin pero hindi pala.

"Adonis please stop! I'm begging stop! Maawa ka sa anak natin Adonis please!" pag mamakaawa ko sakaniya

He stopped.

"Maawa? Damn it Laisrèn! You took our daughter away from me! You deprived me of the right to see our child come out of this world!" Galit na galit na saad ni Adonis

I was surprised because he suddenly slapped me hard...

"I'm sorry Adonis" umiiyak kung saad

"Damn it Laisrèn! Damn it!" kinuha niya ang vase na naka lagay sa mesa at agad nitong ibinato sa tabi ko.

I was injured.

"ah~" Daing ko

"Kulang pa'yan Laisrèn! Kulang pa'yan para sa pag papahirap at pag kakait mo sa anak natin! You ruined everything! You ruined my life! I wish I didn't know you!

Ito nanaman tayo.

Tama na ang sakit sakit na....