🌼 Chapter 30 🌼

333 45 19
                                    

ප්‍රේමණීය සංසාරිකයා
මේ මොහොතේත් ණය පියවනවා විය හැකිය...
ණය පියවා පිටවගියා විය හැකිය
නැතිනම්
ණය පියවන්නට මගබලා සිටිනවා විය හැකිය....
ඉතිං ණය පියවාගත් කල වෙන්ව ගියද
සංසාරයට ප්‍රේමණීයයන් හමුවන්නේ නම් එය කෙතරම් අගනේද ??

( උපුටා ගැනීමකි )


' සබ්බං පහාය ගමනීයං
සියල්ල දිනෙක හැරදා යුතු ය.... '



මම දන්නෑ කොහම කියලා එයාගෙ ගෙදර ආවද කියන්න......මම එන්නෑ....මට එන්න ඕන උනේ නෑ......මගෙ අත් උඩට අවසානතම තප්පරයෙ ශෙනුල් වැටෙනකොට මම හොද සිහියෙ උන්නෑ.....මට දැනුනෙ අන්ත අසරණකමක්......හැම දේකින්ම පැරදුනා වගේ......හැම හැගීමක්ම එයා එක්ක මැරිලා ගියා වගේ

එයා ?? නෑ ඒ මගෙ හුස්ම පොද


මම දන්නෑ මගෙ මුලු ලෝකෙම ඇස් ඉස්සරහ කඩන් වැටුනෙ කොහමද කියලා......මම තාම විශ්වාස කරන්නෑ......මම පිලිගන්න කැමති නෑ මගෙ හුස්ම මාව දාලා ගියා කියලවත්.....මැශින් වල තනි ඉර වැටුනෙ කොයි වෙලාවෙද සදූ ආන්ටි එක්ක අංකල් ඇතුලට දුවන් ආවෙ කොයි වෙලාවෙද අඩුම මම මෝචරිය ඉස්සරහ කෑ ගැහුව හැටිවත් මට මතක නෑ


" මචං අපි යමු......මළ ගෙදර වැඩ තියනවා.......ආන්ටි අංකලුයි ඉන්නෙත් හොද සිහියකින් නෙවෙයි.......අපිට තේරෙනවා ඕයි උබව......වැටෙන්න එපා බං "

එවෙලෙ ඇවිත් පසන් පිටට තට්ටු නොකරන්න මම තාමත් මෝචරිය ඉස්සරහ......සුදු රෙද්දකින් වහලා එයාව ගෙනියනකොට මාව පන නැතිවෙලා ගියපු හැටි දන්නෙ මම විතරයි....මිදුලට යන්න ගියපු මගෙ කකුල් නැවතුනේ ගේට් එකේ ගහලා තිබුන බැනර් එකට


ශෙනුල් විද්වාන් සොයුරාට නිවන් සුව !

එන පාර දිගටම සුදු කොඩි ගහලා......ආය ආයම පපුව හූරගෙන යනකොට හරිහැටි අඩාගන්නවත් බැරි මම බැනර් එක දිහා බලලා ඇතුලට එන්න ආවා......ඒ යනකොටත් ස්කෝලෙ කොල්ලො ටිකක් හට් ගහනකොට මේ ලෝකෙ සිහියෙන් නොවුන මම හීනෙන් වගේ ඇවිදන් ආවෙ එයාගෙ කාමරේට


ලැවැන්ඩර් සුවදක් !


ඉතින් ඒ එයාගෙ සුවද.......මෙච්චර වෙලාවක්ම වැට කඩුලු දාන් තිබ්බ කදුලු ඇස් කෙවෙනි පොඩි කරනගමන් වාන් දැම්මෙ උගුර අස්සෙ හිරවෙලා තිබුන ඉකිය එලියට පයිනකොට.......අඩන්න ඕන උනත් අඩාගන්න බැරිකොට මම එහෙම්මම ඔලුව බිත්තියේ ගහගත්තා


ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 |COMPLETE|✔️✅️Where stories live. Discover now