"අනේ බලන්න මගේ දරැවා ඉන්න හැටි..අයියෝ.."
"මේ නාඩගම කියට ඉවර වෙයිද .."
"මටනම් පිස්සු වගේ..බොරැ කදුලු කොහොම අර ගන්නවද දන්නේ නැනේ.."
"කටවහන් ඉදපන්කෝ මල්ලි..ඇහුනොත් එහෙම තොටයි මටයි කදුලු පෙන්නයි..
මෙතන්ට වෙලා කතා කර කර ඉන්නේ අයුනුයි අරැනුයි..ඒ මගේ අම්මගේ අක්කගේ ලොකු පුතායි පොඩි පුතයි....දෙන්නා නිවුන්නෝ..දෙන්නම මගේ වයසේ..තව නංගි කෙනෙක් ඉන්නවා..අද පාන්දර තමයි ලංකාවට ආවේ....තව ටිකකින් තාත්තගේ මිනිය ගෙනියන්න ලගයි..කාට පේන්නද මන්දා ආච්ච් මෙච්චර රග පාන්නේ..තමන්ගේ පුතා කියන එක ඇත්තේ..ඒත් එයා කවද්ද තාත්තට ආදරේ කරේ..පුලූවන් තරම් හුරන් කැවා මිසක්..පුලුවන් තරම් කරේ අපේ පවුලේ ප්‍රශ්න ඇති කරපු එක..
"ආයු..මල්ලි එකක් ගිහිල්ලා හාමුදුරුවෝ වඩමන් එනවද.."
"Okay mom..යන්"
හාමුදුරුවෝ වැඩම කරලා ඇවිල්ලා වෙන්න ඕනේ චාරිත්‍ර සේරම කරාට පස්සේ..එයා අපිව සදහටම තනිකරලා අඩිහතක් විතර යට වැලලුනා..
"සුදු මන් ගිහිල්ලා එන්නම්.."
"හරි පරිස්සමට..."
හත් දවහේ දානෙත් ඒ විදිහට ඉවර වෙද්දි..ගෙදර ආපු නැදැයෝ සේරම ආපහුගියා.. ලොකුඅම්මලා නම් ටික කාලයක් ඉන්නවා කිව්වා.. කැම්පස් ෆෝම් එක පුරවලා යවන්න තරම් මූඩ් එකක් නොතිබුණත් චෙහාන්ගේ බලකිරිමට කැම්පස් පොත පුරවලා යැවුවා..පේරේ ආවොත් හොදයි ..මොකද ඒක මන් යන්න ආසාවෙන් ඉන්න කැම්පස් එකනේ..ඒත් දැන් අම්මව තනි කරලා යන්නේ කොහොමද..අයියත් සමහර දවස්වලට ගෙදර නැ..
"චූටි.."
"හ්ම්ම්.."
"මොකෝ කල්පනාව..."
"නැ මන් මේ කල්පනා කරේ පේරේ හම්බවුනොත් මොකද කරන්නේ කියලා.."
"ඉතිං මරැනේ ..මොනාද ඒක ගැන ඔච්චර හිතන්න තියෙන්නේ..යන්නනේ තියෙන්නේ.."
"නැ..අයියේ..අම්මා..."
"අම්මව බලා ගන්න මන් ඉන්නවනේ."
"අයියා නැති වුනාම.."
"ඒකට මොකක්හරි කරන්න පුලුවන්නේ.."
