My One Day ❤ ❤

Chapter 1

"Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others. It is not sef-seeking. It is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, it always trust. Always hopes, always perseveres. Love never fails." 1 Corithians 13:4-7

Napangiti ako habang binabasa ang mga huling linya ng librong ito. "The book of Love". Napakanda ng verse na ginamit nito sa huli.

"One day..." sabay tiklop sa libro na nakangiti.

"Abegail!! Tara na pasok na tayo!" sigaw ng ate Carmina ko.

"Yes, i'm coming!" Kinuha ko ang aking packback at tsaka lumabas sa kwarto.

Firstday of College.

Medyu kinakabahan ako kase bago lahat ang mga tao buti nalang andyan ang ate Carmina ko - 2nd year college na siya sa kursong Computer Engineering. At least may kasama ako.

Sumakay kami ng jeep. After 15 minutes nakarating na kami sa school.

"Abegail, kaya mu naman diba? Kaya, mauna na ako" sabay lakad palayo.

Nakatayo ako sa harapan ng building ng school at binasa ko ang malaking signage sa taas nito "College of the Philippines"

This will be my home in the next 4 years of my life taking Multimedia Arts.

"Kaya ko to."

Pag pasok ko sa unang klase medyu tahimik lang ako kase wala pa akong kakilala. Wala payung instructor namin kaya maingay masyado. Marami ang nagpapakilala sa isa't isa.

Mahiyain ako kapag una palang pero Im sure lilipas ang panahon ako na ang pina ka madaldal dito. hihihi

"My name is Abegail Mendoza, 16 years old. Im the youngest of the family of my Mama Glory and Papa Anton. I have 3 older sisters. I decided to take Multimedia Arts because I have a passion in digitals arts, i love editing videos and graphics. I literally enhance my pictures first before posting it to Facebook." ^_^

Yan ang mga katagang palagi kong sinasabi sa lahat ng subjects ko.

Nothing exciting happen sa unang araw ng klase. Nakilala ko lang ang mahiyain na si Cherlyn na mukhang magkakasundo kami neto at syempre na happy din ako kase kaklase ko yung friend ng ate Carmina ko na si Alesia. Mukhang magkakasundo kaming tatlo talaga.

^_^

Nagsumikap ako sa klase. Hindi naman talaga ako nag sunog ng kilay kase bulakbol din minsan, ay araw araw pala akong late sa sumunod pa na mga araw, linggo at buwan pero gusto ko yung course ko kase eto yung passion ko kaya hindi ako medyu na hirapan:)

Naging close kami tatlo ni Cherlyn at Alyssa. Halos kami ang palaging nangunguna sa klase, magkakasama kami sa kung saan saan.

Natapos ang 1st semester at nakuha ko ang pinaka magandang regalo na inaasam asam ko kahit bulakbol ako.

Deans Lister. ^_^

"Teka, calculate ko nga yung sa akin!" excited na bulalas ni Cherlyn habang tiningnan ang kanyang grades.

Nag tulungan sila ni Alesia sa pag compute ng kanilang average.

Maya-maya...

"AAhh!! Pasok ako sa banga!" sumasayaw pa siya sa tuwa.

"Ako din oh. hihihi" mahinhin na ngiti ni Alesia.

Galeng ng mga kaibigan ko nuh ^_^ hahaha

"Huwag masyado excited, next semester pa naman ang awarding diba. So, doon pa natin talaga malalaman." paliwanag ko.

"Paano ba yan semestral break na, mami-miss ko kayo" may pa pout-pout pa tong si Cherlyn ai :)

"EH di sa next sem na tayo mag kikita, next month lang naman yun eh" medyu ganeto talaga ako sumasagot. hahaha

"Ma miss ko kayo! aaahh.." napaka lamya talaga nitong si Cherlyn pero masyadong sweet.

"Group Hug..." nakangiting anyaya ni Alesia habang open arms niya kaming niyakap. ^_^

"Sabay tayo pa enrol sa next sem ah, para magkaklase paren tayo ah" pahabol niya.

Pagkatapos namin mag OA moments kumain lang kami sa karenderia tska umuwi.

Pagdating ko sa bahay. Wala pang tao (as usual) 5pm pa ang labas ni mama sa opisina at gabi pa uuwi si papa galeng farm. Ang dalawa kong ate na sina Ate Eve at Jess ai may sarili ng pamilya kaya wala na sila dito. Si Ate Carmina naman 8pm padaw ang huling klase.

Magluluto nalang ako ako ng kanin at gulay.

I'm sure matutuwa si mama nito.

Mga ilang oras din ang nakalipas tsaka dumating sina mama at papa. Pagod sila kaya kumain kami agad pag dating nila.

Simpleng pamilya lang kami. Hindi mayaman pero hindi rin naman mahirap.

Sumunod na araw nag simba kaming apat nina Mama, Papa at Ate Carmina.

Paboritong araw ko ang linggo eh, its family time with the Lord.

"We are the light of this world because we have the Lord in our lives. We must be a blessing to other people as we follow the example of Jesus. Kaya kayong mga nasa kolehiyo don't be deceived by the temptations. Maraming influences like barkada ang pweding maka pag pabago sa inyo but you need to stick to what is right and keep yourselves from the anger of the Lord. Do always what is right" seryosong sermon sa simbahan.

Hugot masyado ang topic pero napa isip ako. Tama, marami akong nakita na mga kaklase ko na kahit bago palang ang taon ay masyada ng lulong sa masamang bisyo na hatid ng barkada.

"Lord, just help me to live according to what you want. Bless me in my studies." maiksi pero sincere kung dasal sa panginoon.

I am a simple person but I have an extraordinary God in me. So i can do all things through Christ who strenghten me. Kaya ko to!

Masyado akong nag relax sa break, bahay, computer at pag sisimba lang ang aking routine kaya napaka relax ko talaga, diba?

I don't know what lies ahead in the next semester but I have my faith :)

A/N: I hope nakilala niyo ng maigi ang main character. Kakaiba talaga siya at mas marami pa kayong ma di-discover sa kanya as she will meet special people. And as the time goes by you will see her changes and her learnings.