She's Not A Human

SNAH 4

3 gabi narin ang nakakalipas ng huli ko syang makita . Pero naiwan nya itong star na pendant ng huli ko syang makasama . Bakit di na sya nagpakita sa akin ? Bakit ba nalulungkot ako ng ganito ? Namimiss ko na yung tawa nya at ang mga nakakaasar nyang salita ..

.

.

.

.

.

.

.

.

" Ate Mina , mamimiss ko po kayo . "

" Gayun din ako Nikki . Oh pano mag ingat kayo sa byahe ha ? Nate , iho alaagan mong mabuti yang kapatid mo ha ? "

" Narinig mo yun kuya ? ...

 Kuya ?! "

"HA ?  .. parang wala ako sa katinunan ko Opo Ate Mina . Salamat po . Mauna na po kame . "

tapos na ang 1 buwan na pagbabakasyon namin ni Nikki sa nayon . Babalik na kame sa Maynila .

" Kuya kelan kapa nahilig sa yakult ? "

" Huwag mo iinumin ang mga yan Nikki kundi lagot ka sa akin . "

" Susumbong kita e . Kakasabi lang sa'yo ni Ate Mina alagaan mo daw ako pero inaaway mo na ako ngayon . "

Aaah ! Ang kulet !

" Ou na cge . Kumuha ka ng isa lang . "

" Tssh ! Ang weird mo  kuya . "

Mas weird si Star . Di man lang ako nakapagpaalam sa kanya . Makikita ko pa kaya sya ulet ?

Minsan nakakaranas talaga tayo ng mga bagay na di mo inaasahan . She's not a human . Iba na ang mundo nya ngayon . Kung kaya ko lang ibalik ang noon gagawa ako ng paraan para di sya namatay .

Andrea/Star's POV :

Naniniwala ba kayo na may mga bagay talaga na nageexist tulad ko ? Mahirap paniwalaan diba ? 11 taon narin akong ganito . Nabubuhay kasama ang gabi . Minsan nalulungkot ako kung bakit pa ako nabuhay ulit kung di rin normal na tao . Kahit gusto ko man makita ang langit sa umaga hindi maaari dahil magiging buhangin ang katawan ko . Akala ko sa mga napapanood ko lang pwedi mangyari 'to . Sa totoong buhay rin pala . Kahit ganito ang naging kapalaran ko naniniwala ako na may magandang dahilan ang Panginoon kung bakit nangyari sa akin to .

Sa 11 taon na pag-iisa , di ko inakala na balang araw may isang tao pa ang makakatulong sa akin sa misyon ko . Nabigyan ako ng 1 misyon na akala ko di ko magagawa dahil imposible .

God of Night ang tawag sa kanya . Siya ang bumuhay ulit sa akin . Binigyan nya ako ng misyon na dapat may mapa-ibig akong lalaki at kung magawa ko 'yun ay makakabalik ako sa date at maaalala ko lahat ng nangyari sa akin noong nabubuhay pa akong normal na tao . Akala ko imposible 'yun dahil wala ngang nakakakita sa akin diba ? Halos mawalan na ako ng lakas ng loob . Gusto ko ng sumuko dahil 11 taon na ang nakakalipas pero di ko parin nagagawa ang misyon ko . Pero isang gabi laking gulat ko ng may isang lalaki na nakakita sa akin .

" Sino ka ? " / " Nakikita mo ako ? "

" Sino ka nga sabi e . Anung ginagawa mo dito sa ganitong oras ? " tanong nya ulit sa akin

" Nakikita mo ba talaga ako ako ? " tanong ko din ulit sa kanya

" Uy ! Nakikita mo ako ? " tanong ko ulit saka ko  winiwave ang kamay ko sa harap