Evden çıktığımda yeni taşınan komşuyu gördüm. Ben olsam o evi almazdım, ev büsbüyük ama çok eski ve korkutucu bir ev. Neyse... Kadın yaşlı olmasına rağmen yalnız yaşıyordu. Sanki bahçeye birşey gömüyordu. Biraz daha yaklaştığımda çiçek ektiğini gördüm. "Ohhh merakımı giderdim, artık gidebilirim" derken arkamdan biri seslendi.
" - Bakarmısınız ? "
Arkamı dönüp baktığımda hayatımda gördüğüm en ürpertici insanı gördüm. ( İnsan denebilirse tabii )
" - Buyrun bi sorunmu vardı ? "
" - Buralarda okul varmış galiba biliyormusunuz ? ".
Beynim bi anda sanki ip atlıyormuş gibi zıpladı. Okula çok geç kalmıştım. İlk ders ise Görsel Sanatlar dersi. Ooof of resim çantamı da evde unutmuşu......." - Pardon bi soru sormuştum. Okulun yerini biliyormusunuz ? "
" - Şeyy evet biliyorum hatta bende okula gidiyorum isterseniz beraber gidebiliriz? "
( İnanamıyorum. Bu kadar ürpertici birine yürüme teklif ettim. Beynim daha yeni ip atlarken düştü heralde. )
" - Tabi olur dedi oğlan "
( Ben bu ara mal gibi gülümsedim). " - Ama şey tabi isterseniz bekleyin ben evden koşarak birşey alıp geliceğim? "
" - Tabi tabi bekliyorum. "
Koşarak eve gittim.. Kapıya geldiğimde gördüğüm şey karşısında çok şaşırdım....?...!.
