Creepypasta Nederlands

Jeff The Killer - Origin

Jeff en lui stappen uit de auto. Daar zijn ze dan,bij hun nieuwe huis. Hun vader had promotie gekregen op zijn werk en vond het een goed plan om naar een groter huis te gaan.

Hun nieuwe buren kwamen helpen met uitpakken. De buurvrouw stelde zich voor als Barbara. Ze had een zoontje genaamd Billy. Ze nodigde Jeff en liu uit op het verjaardagsfeestje van Billy.
Jeff wou net commentaar geven maar zijn moeder was te snel. 'natuurlijk komen ze! Toch jongens?' moeder keek hun aan met een blik van 'als je nee zegt heb je heel veel problemen!'. Dus knikten ze alleen maar.

Toen alles was uitgepakt en op hun plaats was gezet ging Jeff gelijk door naar zijn kamer. Zuchtend liet hij zicht op het bed vallen. Hij had echt totaal GEEN zin in die kinderachtige feestjes! Hij had een raar gevoel in zijn buik,hij wist niet wat maar... Het voelde heel raar... Jeff probeerde het te negeren en te slapen.

De volgende dag ging hij naar zijn nieuwe school. Hij zat net met liu bij de bushalte toen er drie jongens hun richting op kwamen skateboarden. Ze stopte voor hun en een begon er te spreken. (hij was duidelijk de leider van hun). 'Hi volgensmij heb ik jullie hier niet eerder gezien...'
de jongen leek een jaar of 12. Een jaar jonger dan Jeff. 'ik zal me even voorstellen. Ik ben randy. En de jongen links van me is keith'. Hij wees naar de dunne lange jongen. 'en die gast is troy'. Hij wees naar de andere dikke kleine jongen. 'ik ben Liu en dat is jeff' zei Liu.
De jongens lachte. 'dus? Alsof ons dat wat boeit. Hé cool horloge!' 'thnxx ' antwoordde Liu'. De dikke jongen liep naar Liu en pakte zijn horloge af en gaf het aan zijn zogenaamde baas. 'hey! Geef dat terug!' Jeff stond op klaar op een klap uit de delen. De jongens haalde een mes uit hun zak en haalde uit naar Jeff, maar raakte perongeluk Liu. Dat maakte Jeff echt heel boos. Het rare gevoel kwam weer terug. Maar dan erger. Hij schopte de dikke in zijn maak en pakte het mes van hem en stak Randy in zijn benen. Die viel en liet van schrik het horloge los. Jeff griste het van de grond en rende weg samen met Liu.

Liu kon geen woord uitbrengen. Het enige wat hij deed was staren en rennen. Uiteindelijk kwamen ze uit op school. Uitgeput maar optijd. Geen van bijde durfden ze er ook maar met een iemand over te praten.

Toen ze thuis kwamen zagen ze dat er allemaal politie bij hun huis was. Toen ze naar binnen gingen liepen er 2 politieagenten naar hun toe. Jeff schrok. Hij wist dat hij erg on de problemen zat. De politieagenten vroegen wie er die drie jongens had aangevallen. Her bleef stil. 'nou?' de politieagent werd ongeduldig.

'ik,ik was het'. Iedereen keek maar Jeff. Het leek echt uren voordat er iemand maar iets zei. 'Jeff lieg niet...' hoorde hij plots iemand zeggen. Hij keek Liu onbegrijpelijk aan. 'ik was het! Niet Jeff... Ik... Ik heb bewijs. Kijk maar'. Liu deed zijn mouw omhoog zodat de steekwond zichtbaar werd. Jeff was geschokt door het antwoord van zijn broer. De politieagenten pakte Liu vast bij de nietgewonde-arm en trok hem mee. 'NEE! IK WAS HET! IK IK IK IK! LIU ZEG HET ZE! ZEG DAT IK HET WAS! Jeff schreeuwde hij trok aan de politieagenten om ze tegen te houden. Maar het had geen zin. Hij had geen enkel bewijs dat hij het was...
Jeff huilde. Het gevoel kwam weer terug. Dat rare gevoel.... Jeff voelde zich schuldig, boos en verdrietig. Hij had de rest van de dag op bed liggen huilen.

De volgende dag werd hij door zijn moeder gewekt. Het was weekend en het feest van Billy was vandaag. Zijn moeder was helemaal netjes gekleed in een mooie zwartwitte jurk. Ook zijn vader was helemaal in pak met stropdas en alles erop en eraan. Jeff kon alleen maar boos voor zich uitstaren. Hij trok snel een witte sweater aan en een zwarte broek. Zijn moeder vond het niet echt goed maar zei er niks over.

Toen ze bij het huis waren zagen ze alleen maar volwassenen. Barbara zei dat de kinderen in de tuin waren dus ging Jeff daar maar heen.

'Kjom je ook spjelen?' Vroeg een van kinderen.
'Nee.' 'Pjease?' 'oké dan' zei Jeff met tegenzin. Hij pakte een van de cowboy hoeden een een plastic pistooltje. Na een tijdje begon hij het toch nog leuk te vinden. Tot dat zij kwamen...

'hey kijk een wie we daar hebben!' Randy. Alweer. Jeff legde snel de hoed en het pistooltje weg. 'we gaan het afmaken' zei randy. Hij liep naar Jeff en sloeg en in zijn gezicht. Jeff deed niets. 'we staan gelijk nu toch? Ik heb je in elkaar geramd en jij hebt mijn broer laten afpakken.' Randy lachte on jeff's reactie. 'ik sta niet graag gelijk. Ik wil winnen'. En met dat trok hij Jeff naar binnen en gooide hem op de grond. Hij pakte een fles wodka (drank) en sloeg het kapot op zijn hoofd.

Jeff kreunde. 'kom vechten dan zwakkeling! Doe het voor je lieve broertje'. Probeerde randy.

Iedereen in het huis rende gillend weg. Randy schopte Jeff in zijn maag net zolang totdat hij bloed hoestte. 'zie je... Je bent gewoon ZWAK! Net als je broertje!

Iets in Jeff knapte. Het gevoel kwam terug. Het gevo om... Om.. Te doden. Jeff stond op en sloeg randy keihard op de plek waar zijn hart hoort te zitten. Hij sloeg net zolang to dat hij een luide KRAK hoorde. Randy was dood.

De andere trokken hun pistolen en begonnen op Jeff te schieten. Bijde kogels waren mis. Jeff rende naar boven. Naar de badkamer. Hij pakte de ijzerem handdoeken rek. Troy was de eerste die een ijzeren staaf tegen zijn hoofd aan kreeg. Hij viel bewusteloos op de grond.keith kwam richting Jeff. Jeff probeerde hem te raken maar hij ontwijkde. keith lachte en haalde iets uit zijn zak. 'WAT ZIT JE TE LACHEN!?' Riep Jeff. Keith begon nog harder te lachen. 'je zit onder de alcohol' . ' DUS?' 'dat is erg brandbaar' Keith zette zijn aansteker aan, gooide het op de grond en rende weg.

Voordat Jeff kon reageren stond hij al in de fik. Hij probeerde het uit te krijgen maar het werd allen maar erger. Het laatste wat hij zag voordat alles zwart werdt waren zijn ouders die het vuur probeerde uit te krijgen.

Jeff werdt wakker door het gepiep van het ziekenhuis aperatuur. Hij zag niks. Hij probeerde op te staan maar werd gelijk terug geduwd. 'Misschien is het handiger om te blijven liggen'. Zei een van de zusters.

Een tijdje later hoorde hij de vertrouwde stem van... Liu? 'Jeff... Gaat het?' Jeff kon niet antwoorden door het verband dat zijn hele gezicht bedekte. Zijn moeder en vader kwam ook binnenlopen en vertelde dat LIU vrijgelaten was omdat ze erachter gekomen waren dat hij onschuldig was.

Een paar weken later mocht het verband er af. Zijn hele familie bij hem. Het verband werd van jeff's gezicht afgehaald. Zijn moeder sloeg haar handen voor haar mond en begon te huilen. Zijn vader en Liu stonden met grote ogen naar hem te staren. 'is.. Is het zo erg?' Jeff rende naar een spiegel.

Zijn gezicht was helmaal wit. Vellen hingen los over zijn gezicht en zijn lange haar was van bruin naar houtskool zwart gegaan.
Liu kwam binnen. 'het... Het valt best mee. Zo erg is het niet...' het gevoel kwam terug in Jeff maag.. 'ja... Het is... Geweldig! Ha... Ha... Hahaha! Jeff barste uit in een lachbui.
' Jeff kom we... We gaan naar huis... '

De volgende dag stapte moeder vroeg op en liep naar de badkamer. Er lag allemaal bloed op de grond. Jeff stond daar.' ben ik niet prachtig moeder?' vroeg hij. 'ja je ben pr... O God! JEFF WAT HEB JE GEDAAN!?' moeder schrok toen Jeff zich omdraaide.

Zijn mond was helemaal uitgesneden tot een enorme glimlach. Zijn oogleden waren weggebrand.

'is het niet mooi moeder? Ik heb een lach in mijn gezicht gesneden zodat iedereen kan zien hoe blij ik ben. Ik heb mijn oogleden weggebrand zodat ik altijd kan zien hoe prachtig ik ben. Is dat niet geweldig! Jeff begon te lachen. Een enge gestoorde onmenselijke lach.
'ja.. Ja.. je bent prachtig... Ik ga je vader halen zodat hij ook kan zien hoe mooi je bent.' antwoorden moeder.

Ze liep naar haan man toe.
'Peter... Pak je pistool. Onze zoon in insane.... '
Jeff stond in de deuropening.... Met een mes.' je loog moeder! Waarom? Waarom!' voordat ze kon antwoorden werd het mes in haar keel geduwd. Ze hapte naar adem en viel doodbloedend op de grond. Hetzelfde gebeurde bij vader.

Liu was wakker geworden door al dat lawaai. Jeff liep naar hem toe. 'GO TO SLEEP' waren de laatste woorden die Liu ooit nog zou horen...