Yalanın Tutsağı -2

34 2 3
                                    

Herkes birbirine sert bakışlar atıyor . Sevgililer bile birbirine acıyan gözlerle bakıyordu . Ne oldu ben uyurken ne değişti neyi kaçırdım ??

Gerçi bu olaylar annemin bakışları bıçağı tahtaya saplaması ensemdeki nefes elimdeki kan ve rüya kadar korkutucu değildi. En azından şimdilik yani ben öyle sanıyordum . Ta ki ' 2 Dersin sonuna kadar . Okulda yaşanan herşey şimdilik normal gelmişti fakat içimde bir gariplik hissetmiştim . Sanki biri beynimle oynuyor..

Derste acı çektiğimi gören  Psikoloji hocası derdi durdurdu ve herkesi dışarı çıkardı.

Yanıma gelip aniden

+Will

-Evet

+Şu anda tam olarak ne hissediyorsun  hadi anlat bana

-Kafamın içinde birsürü insanın sesi var sanki . Birde pim' çekilmemiş  bomba

+Kalbinin üst tarafında hafif bir yara varmı . Bir ateş parçası izi

- Evet de siz nereden biliyorsunuz?

+Gel benimle.

Okulun çatısından bahçeye doğru bakıyorduk ve aniden..

+Bak aynısı bendede var senin yaşındayken  20 sene önce yani bu gün bende düşündüklerini düşündüm . Sevgililer birbirine acıyan gözlerle bakıyor insanlar nefretle dolmuş yani bunun gibi şeyler...

-Siz

+Ben.. evet biz deçilen insanlarız kaderimiz bu her 20 sene aralıklı olarak bugün yaşanır ve insanlar ölür . Ben onların kaderiydim çok fazla insan kurtaramadım ama benim gibi insanların olduğunu bildiğim için yaşama arzumu tekrarladım . Will bugün niye böyle şeyler oldu bilmek istiyormusun?

-Madem beni ilgilendiren bir konu insan nasıl merak etmezki



Yalan TutsağıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin