Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
cerossunuzz ver elini italya🤝
beydaanizz ben sensiz napicam simdi 😔
cerossunuzz aleyna ile oturursun artik KCLSHXLSJXKS
beydaanizz HAYİR
Instagram'daki priv hesabım hariç tüm sosyal medya hesaplarımı dondurmuştum ki ben görebileceğiniz en sosyal medya bağımlısı insanım. Düşündüğümün aksine bu durum bana zarar vermemişti. 6-7 kişinin bulunduğu priv hesabımla mutluydum şu anlık.
Anlamlandıramadığım bir bunalım içindeydim ve bu sadece mevcut ilişki durumumla alakalı değildi. Hayatı sevmiyordum. Çevremde bulunan insanları,yaptığım işleri,nefes aldığım oksijeni bile. Yorgunum. Bu mental bir yorgunluk mu fiziksel bir yorgunluk mu bilmiyorum. Sadece uyumak istiyorum ama uykularımdan,rüyalarımdan bile zevk almadığım için aslında onu bile istemiyordum.
Keşke zaman dursaydı. Gözümün önünden akıp geçiyor zaman ama ben ona müdahale edemiyorum. Zamanı durdurup enine boyuna düşünmeye ihtiyacım var. Düşünmem gereken şey ne onu da bilmiyorum.
Geleceğim?
Arkadaşlarım?
İlişkim?
Hayatım?
Psikolojim?
Ailem?
Hiçbiri iyi durumda değildi. Kafamda binbir türlü soru dönüyordu ve bunları düşünmek başımı ağrıtıyordu. Bu iğrenç döneminde uzun süredir hevesle beklediğim İtalya erasmusuma denk gelmesi beni daha da paramparça ediyordu.
Aynanın karşısına geçip yüzüme bakmak istemiyordum. Kendi kendime motivasyon konuşması yapmak istiyorum ama etki edecek mi?
Arka fonda çalan Perdenin Ardındakiler-Sevemiyorum şarkısı ise bana asla yardımcı olmuyordu.
Duramıyorum yine duramıyorum
Kendime yine gelemiyorum
Sevemiyorum, seni sevemiyorum
Yüzüne bile bakamıyorum
Ama artık buradaydım. İtalya'dayım. Tek kişilik yurt odamda oturup camdan boş sokağı izliyordum.
Odamın yerleri ve duvarları beyazdı. Yatak,çalışma masası,komidin ve dolap için beyaz ahşap tercih edilmişti. Odanın ve banyonun kapısı ile camlar içinse koyu kahverengi ahşap tercih edilmişti. Banyonun içi ise düz beyaz ve krem renkleriyle dekore edilmişti. Gayet ferahtı.
İki gündür buradayım ve şimdilik her şey sakindi. Dersler ise yarın değil ondan sonraki gün başlıyordu.
Ama benim bir özelliğim var. Her şey bu kadar sakinken kendi kendime dert aramak gibi.
