Sorduğum soruların cevabını hala alamıyordum. Yanlızlığım hala devam ediyordu. Pskolok bile anlayamamıştı derdimi. Bugün yine seyansım var. Gitmekle gitmemek arasındayım aslında. Hatırlayamadığım şeyleri anlatmak için para verdiğim ama beni anlayamayan bir pskoloğun yanına tekrar gitmem saçmaydı çünkü. Beni anlamıyodu ve yatağımdan kalkmak çok zor gelmişti bi an,sanki halsizleşmiştim. Daha yeni uyandım ve kendimi bilmeden sadece gözlerim büsbüyük açık bir şekilde bom boş olan duvarımı izliyordum. Sadece bakıyorum ve hatırlamaya çalışıyorum. Bom boş duvarımı izlerken gece bir anda kapımın çalınıp odama kardeşimin girmesi geldi aklıma. Onun sorduğu soruyu düşünmeye başladım birden. "Sen iyisin dimi abla?" Savaş'ın gözlerinin içine baka kalmıştım. "Ben iyi değilim ablacım sadece senin yanındayım herzaman. Nolursa olsun seni bırakmicam sadece sen varsın benim yanımda." Gözlerim bunları sölemek istiyodu ama ağzım başka konuşuyodu. "İyiyim ben ablacım hadi git sen yat geç oldu artık." dediğimde her şey için geç olmuştu gerçektende zaman hıp hızlı geçiyordu. Doğum günüme sadece 2 ay kalmıştı. Sonunda 18 oluyodum kendi ayaklarımın üstünde dura bilicektim ve her şeyi öğrenmenin vakti gelmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
3 Değince Biticek
Mystery / ThrillerSizin hiç sırrınızı anlatabileceğiniz birisi veya birileri oldu mu? Tabi canım olmuştur haklısınız benim de sorduğum soru mu yani şimdi. Ama peki anlattığınız kişi sizin sandığınız gibi birisi değilse yani sizin sırlarınızı duymaması gereken kişiler...
