Crimson Eyes

Chapter 44

Kinalma ko muna ang aking sarili bago pumasok ng aming silid. Dahil maaga pa naman ay gising pa si Yael. Naglalaro siya kanyang mga laruan sa aming higaan habang naghihintay sa'kin.

"Hi, baby. How are you there?" Masayang bungad ko sakanya.

"Can we go to dad?" Tanong niya na ikinatahimik ko. Alam ko kung gaano siya kasabik na makita at makasama ang kanyang ama.

"Right now?" Tanong ko sa kanya.

"Yes, mommy, please?" Pagmamakaawa niya, nakanguso pa siya kaya naman hindi ko siya matiis.

"Osige na nga." Pagsuko ko at masaya naman siyang nagtatalon sa aming kama.

"Mommy, please hold these." Inabot niya ang dalawang unan sa akin habang hawak-hawak niya ang kanyang mga laruan.

"Oh, no, no. We are not gonna sleep there, anak." Paliwanag ko sa kanya at agad na ibinalik ang mga unan sa aming kama.

"Just this time, mommy." Aniya at pilit iniaabot sa'kin ang mga unan.

"How about this, you go sleep with daddy and mommy is gonna stay here?" Aniko sa kanya.

"Hmm, fine." Sagot niya na may halong pagkasadismaya. Marahan ko namang ginulo ang buhok niya.

Hawak ko ang isang unan habang hawak ko sa aking isang kamay ang kanyang braso patungo sa silid ng kanyang ama. Ilang beses akong kumatok at agad naman niya iyong binuksan.

"Baby, what brought you here this late?" Nahihiwagaang tanong niya. "Why are you still awake?"

"Mommy and I want to sleep with you, Daddy." Sagot naman ni Yael na ikinagulat ko.

"Yael..." Pagtawag ko sa kanya at nakangiti lamang siya sa'kin.

"Of course you guys can sleep with me." Aniya at saka  binuhat si Yael papasok sa kanyang silid. Sumunod naman ako sa kanila.

"Hinatid ko lang siya, I'll go in a bit." Paliwanag ko naman kay Levan.

"You can sleep here." Sambit niya naman at umiling lamang ako bilang sagot.

"Let's play with daddy, mommy." Tawag sa'kin ni Yael kaya naman sinaluhan ko silang mag-ama na maglarong magkasama.

"Do you think mommy is beautiful, daddy?" Tanong ni Yael habang abala silang naglalaro ng kanyang ama.

"Yes, anak. I think she's the most beautiful girl I've ever met." Sagot naman ni Levan habang nakangiti sa kanya.

Nag-iwas lamang ako ng tingin. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman. Ngayon na alam na ni Levan na anak niya si Yael ay alam kong parati na itong bibisita sa aming palasyo. Sana ay pahintulutan naman ito ni Papa. Sigurado ako na hindi rin magugustuhan ni mama ang mga ginawa ni Papa ngayon lalo na't saksi siya sa palaging paghahanap ng ama ni Yael noong magkakasama kami.

Matagal-tagal pang naglaro sila Levan at Yael bago tuluyang nakatulog si Yael. Kinarga at inihiga siya ni Levan sa kama at nilagyan ito ng mga unan upang hindi siya mahulog.

Magpapaalam na sana ako kay Levan dahil nakararamdam na rin ako ng pagka-antok ngunit bigla akong nakaramdam ng matinding pagkauhaw. Hindi rin kasi ako madalas na nakakainom ng dugo dahil nasanay ang katawan ko sa pamumuhay tao kaya naman madalang ngunit matindi kung ako ay mauhaw.

"U-Uhm, do you have any water?" Tanong ko habang bahagyang umuubo.

"Huh?" Takang tanong niya. "Let me check." Pumasok siya sa isang pinto, kagaya lamang ito ng aming silid kaya nasisiguro kong isa itong maliit na kusina.

Nararamdaman ko ang pagningas ng aking mata. Hindi na ito dapat makita pa ni Levan. Sinubukan kong pakalmahin ang aking sarili upang makapagpaalam na ako kay Levan. Mabuti naman ay nagtagumpay ako.

Naglakad ako patungo sa pinto ng kanyang kusina at marahan kumatok.

"Levan..." Tawag ko at dahan-dahan kong binuksan ang pinto. Nakayuko siya ang naghahanap kung mayroon bang tubig na nakatabi doon. "Ayos na pala. Mauuna na 'ko." Aniko at agad naman siyang tumingin.

"Are you okay? You're looking really pale." Tanong niya. Agad naman akong nag-iwas ng tingin.

"A-Ahh, oo. Napagod lang siguro ako." Pagkukunwari ko. Amoy ko ang kanyang halimuyak kaya naman mas lalo akong nauuhaw. Kailangan ko itong pigilan. "Mauna na 'ko." Paalam ko at akmang lalabas na ng kusina nang maramdaman ko ang kanyang kamay na humawak sa braso ko.

"Baby..." Tawag niya sa'kin.

Hinila niya ako palapit sa kanya at nagtagmo ang aming mga labi. Malumanay ang bawat paghalik niya na nakalulunod. Ramdam ko ang pagningas ng aking mga mata at ang labis na pagkauhaw. Gusto ko siyang pigilan ngunit bumibigay ang katawan ko sa bawat pagdampi ng aming mga labi.

"Lev..." Tawag ko sa kanya nang magkaroon ako ng sapat na hangin. Kailangan kong pigilan ang aking sarili.

"I know you're thirsty,  baby." Aniya. Iginiya niya ang aking ulo sa kanyang balikat ngunit pinipigilan ko ang aking sarili. "Please, feed on me." Dagdag niya. Nagniningas ang aking mga mata, kahit anong pigil ay hindi ko magawa. Ibinuka ko ang aking bibig at sabik na kinagat ang kanyang leeg.

Uhaw na uhaw ako sumisim ng dugo mula sa kanya. Ilang ang taon ang aking tiniis. Ang kanyang dugo ay dumadalot sa aking leeg. Napakarasap nito sa pakiramdam at unti-unti nito akong binibigyan ng lakas. Sabik na sabik ang aking katawan na maramdaman ang pagdaloy ng kanyang dugo sa akin.

Maya-maya pa ay rinig ko ang mahihinang halinghing niya.

"Bab—" Hindi na niya natapos pa ang kanyang sasabihin dahil bigla siyang bumagsak at nawalan ng malay. Agad ko siyang inakay patungo sa higaan. Inihiga ko siya doon at hinintay na magising.

༝༚༝༚

NAGISING ako dahil sa labis na pagkauhaw. Naaalala kong sumisimsim ng dugo mula sa akin si Calistine. I quickly looked around to check if she's still here. I felt her breathing in my arm.

She fell asleep waiting for me. Thinking of that made me smile. I remember the feeling of her famgs pierced into my neck, I can tell that she really is thirsty. She's been holding it for so long.

"Gising kana pala." She said the moment she woke up. "I'm sorry, I must've drained you." I just smiled. She's really cute.

I've been feeling really thirsty. I don't really drink that much blood and it thirst me as hell whenever I see her but I have to stop myself.

"I'm fine, baby. I was just tired earlier." I lied. I was feeling weak earlier. I was thirsty for her blood but I had to stop myself.

"You're lying." She said the  she rolled her eyes. "Sorry for getting all your strength." She held my hand. I felt electrocuted by her touch.

"Can you get up?" I was confused but I just said yes. My body still feels weak.

She's still holding my hand as she guided me towards the kitchen.