#1 winter van vriendschap

64 1 1
                                    

Ivy's perspectief
Ik loop rond over de heuvels en zie de kasteelpoort al in zicht komen, het is winter in Inferno en het sneeuwt, de vlokken dwarrelen zacht naar de grond. De wind snijd door Ivy's witte haren heen en het wordt steeds kouder,ik probeer mijn handen te verwarmen door mijn handen tegen elkaar te wrijven maar tergeefs "Brr ik moet haast maken.."

Ik ren naar de kasteelpoort maar zie mensen en bewakers voor de poort, ik spring snel in de struiken en sluip langzaam naar een andere kant van de kasteel muur en klim er overheen "eindelijk thuis.."

Ik zoek een plek om te slapen en algauw vind ik een holletje,net groot genoeg om tussen te persen en ik rol mezelf op als een balletje, ik begin te beven van de kou en probeert om niet te niezen.zo blijft ik liggen voor een paar minuten maar ineens hoort ik voetstappen die steeds dichterbij komen..Dieven!Of erger bewakers...

Ik vershuilde mezelf in een hoekje en wachte af wat de verschijning ging doen..Ik hoorde een snelle ademhaling dicht bij mijn oor en probeer zo zacht mogelijk te ademen, "...." hoelang gaat dit nog duren! Het duurt al eeuwen. De gedaante verdween na enkele minuten en schreeuwde iets naar een van de wachters.

Ik klom zo gauw als ik kon naar het dak en keek naar de mensen beneden. "He! Arthur beste kerel wat doe jij hier in zo'n plaats?" een rijk uitziende man stond tegen een wachter te praten kennelijk was de wachters naam Arthur. "Ach je weet het wel, het gebruikelijke weer een nieuwe rijkerd beschermen" Ik grinnikte zacht.De mannen keken omhoog en ik sprong snel naar achter.

"Hey, Daniel zag jij dat ook?" Daniel bleef omhoog kijken "mh..Ik denk dat ik even een bezoek ga brengen aan het dorp.." hij glimlachte naar Arthur en verliet het kasteel.

"phew dat had heel anders kunnen uitpakken.." Ik ging zitten en keek om me heen "wat had anders kunnen uitpakken?" Ik keek verschrikt om en viel naar achter over de rand van het kasteel dak, ik dacht dat ik de grond zou raken maar 2 armen pakte me stevig beet.

"Je hoeft niet bang te zijn" de man glimlachte en trok me omhoog, tegen zich aan. "d-dankje " fluisterde ik. "Ach het is al goed maar wil je soms met me mee naar het dorp even verkennen want ik heb iemand nodig die me alles kan laten zien."

Ik keek de man aan." oh en mijn naam is Daniel wat is de jouwe?" Ik bleef hem aanstaren en gaf vervolgens antwoord "I-Ik ben.....Ivy..." ik sloeg mijn ogen neer "mooi zo Ivy wij kunnen wel vrienden worden denk ik!" vrienden hij is 6 jaar ouder dan mij... Nouja misschien is het wel mogelijk. We stonden op en liepen richting het dorp.

---------------------------------------------------------
Hoi iedereen!
Nou dit is mijn verhaal :-D ja het is nog niet af maarja er komen ook meer delen! Laten we proberen om hmm 4 stemmen te halen redelijk aantal toch? Laat een reactie achter en zeg me wat je ervan vind tot nu toe!
*zie foto voor Yui*

ogen van bedrogWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu