#4 ontbrekende delen

30 2 0
                                    

Daniel's perspectief

"Waarom ligt dit hier?" ik las snel wat er in stond totdat mij iets opviel. "Arthur?" hij draaide zich om "Ja? Is er iets Daniel?" "waar is de rest? De andere pagina is weg.." hij pakte het boek van mij over en bestudeerde de pagina. "Ik weet het niet..Merkwaardig dit.." ik begon te grinniken "Zulke moeilijke woorden gebruik je normaal niet!" Arthur grijnsde en begon te blozen. "Waarom zou ik, moeilijke woorden zijn voor moeilijke mensen!" we waren aan het stoeien toen we een kuch hoorden achter ons. "Waar is het meisje?" ik keek om en staarde recht in Viktor's ogen. "Weg hoezo?" ik grijnsde maar hij keek me boos aan."Wat is er?" Ik stond op. "Haal haar terug en vraag niet waarom.." "Ik neem geen bevelen op.." "DOE HET VOOR HET TE LAAT IS" ik rende zo hard als ik kon uit de kamer waar kon ze zijn.."Ivy.."

Ivy's perspectief

"Eikel...Waarom kan je niemand vertrouwen!" ik trapte een steen naar een huis toe. "Ow!" ik keek verschrikt naar de kant waar het geluid van kwam en dook snel weg. Het is een meisje. "Wie deed dat?!" ze zwaaide met haar zwaard rond en een man greep haar. "Wees wat zachter Autumn! Wil je ons dood hebben ofzo?!" hij keek rond en trok het meisje aan de hand mee naar een huis, de deur sloot en ik stapte uit de schaduw. "Wat was dat?." de nacht vloog voorbij en ik heb niet kunnen slapen, het kon wel maar ik wilde het niet...Die dromen.. Ik liep een beetje rond en begon weer duizelig te worden. "Wat is dit..." ik keek naar de sneeuw onder mijn voeten en zag dat er rode vlekken ontstonden, ik raakte voorzichtig mijn neus aan en schrok. "Bloed? Wa-" ik verloor bewustzijn en viel in de sneeuw. "Mammie! Waar ben je?! Mama....." een klein meisje rende rond in een verbrand huis, en in het midden stond een man met magisch witte haren en prachtige blauwe ogen."Luca! Broer!" het kleine meisje omhelsde de jongen maar ik zag een merkwaardig iets...Hij hadt bloed aan zijn handen en het droop van zijn kin..Wat was hij? "Ivy...." Hij keek verdrietig naar het kleine meisje wacht...Ivy? Ben ik dat meisje?! Ik probeerde de jongen aan te raken maar mijn hand schoot door zijn lichaam heen. "wat is dit!" "Ivy ik moet even gaan maar wees een grote meid voor mij oké?" de kleine ik knikte en de jongen was opeens weg."huh?" de kleine ik viel opeens in de sneeuw en mijn vizie vervaagde "Nee! Niet nu!"
Mijn ogen vlogen open en ik lag weer in een bed ik keek naar voren en zag daar Daniel met een norse blik naar mij kijken..

---------------------------------------------------------
Oeh hoe zal dit aflopen? Bij 20 weergave komt een nieuw deel! Vergeet niet te stemmen want bij 5 stemmen zal ik een XL deel schrijven anders een gewoon deel!
Xxx Iliasvyl
Ps. Foto is Luca!

ogen van bedrogWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu