TEDAVİ

KABUSLAR

Müzik =  Ezel - eyşan müziği ( mutlaka  dinleyerek  okuyun)

' Anne ? '

Sesim fazla yüksek çıkıyordu fakat bu boş ve geniş alanda sesim yankı yapmıyordu.Bir ses duyma umuduyla korkarak koşuyordum.Beyaz ahşap kapılardan girerek tek tek odalara bakıyordum.Kimse yoktu.

' Abla , abla buradayım ben '

Sesi duyduğumda yüzümde ufak bir gülümseme belirdi.Annemin sesini duymasam da bana yakın bir sıcaklık hissettiren bir ses işittim.İçime huzuru poşet poşet dolduran bir ses.

' Ben buradayım ablam , sen neredesin ? Göremiyorum seni kuzum '.Sesim huzuru kucaklarcasına çıkmıştı.Etrafımda onu bulmak umuduyla gözlerimi etrafta gezdirdim.Fakat sesin kaynağı yoktu.

' Abla anneme söyle üzülmesin tamam mı ? '.Bu ses benim sesimin aksine veda eder bir tınıda yansımıştı bana.

' Ablam bak saklambaç oynamanın sırası değil.Yanıma gel lütfen ! '.

Evet işte şimdi korkmaya başlamıştım.Sesim korkunç derecede yankılanıyordu.Ayrıca benim dışımda hırıltılar çıkaran bir ses de yankı yapıyordu.Bu da neydi şimdi ?

' Ablacığım bak hemen şimdi gelmezsen korkmaya başlayacağım '.

Cağım . Cağım . Cağım . Cağım . Cağım .

Bu kadar yankı fazla değil miydi.Hem de daha az önce hiç yankı çıkmazken . Allah'ım sen bana yardım et ! Ben korkarsam kardeşim de korkar şimdi.Sonra onu nasıl sakinleştiririm.Sen bana yardım et !

' Abla işte buldum seni '.

Kafamı sağa dönmemle bir çift yeşil gözle karşılaştım.Özür dilerim çakır renkte bir çift gözle.Aynı babamın gözleri gibi.Bana onun gözlerini anımsattı.

' Abla hadi gidelim burası çok karanlık '

Sesiyle irkildim.Karşımda dikilen çakır gözlü , sarışın ve kırmızı ince dudaklı kız bana hitap ediyordu.Kendime gelmeye çalıştığımda kafamı yukarı doğru çevirdim ve bir sis bulutunun her yeri yavaş yavaş kapladığını gördüm.

Şuan aklımda olan tek şey kardeşimi buradan alıp gitmek.Çünkü buraya çok fazla sis çöktü.Hem o korkar ve ben bir abla olarak onu korumalıyım.

Kafamı tekrar sağa döndürdüğümde kızın kardeşim olduğunu anladım.Onun elinden tutmak için kıpırdandığımda sisin iyice görüş alanımı kapattığını gördüm.

' Ablam sakın korkma.Tamam mı güzelim , hem bak ben hala buradayım.'

' Abla sen yoksun burada . Neden yoksun abla yanımda ? '.Sesi kırgınlık doluydu.Yavrucak acaba nasıl korkmuştu.

' Ablasının bir tanesi ben seni görebiliyorum sakın korkma.'.Adi bir yalancının tekiydim.Hiç bir yeri göremiyordum ve çok korkuyordum.

Koşmaya çalışıyordum fakat adımlarım o kadar yavaş ilerliyordu ki ! Bu çok berbat bir histi.Aklımda şuan bütün korku filmlerini canlandırıyordum ve daha da şiddetle çırpınıyordum.

' Ya sen o durumda olsaydın kızım '

' Deme öyle kızım o bize emanet '

' Garibim atlatamıyor krizlerini '