แผนร้ายสยบนายซาตานตัวยุ่ง

Chapter 14

ผนร้ายสยบนายซาตานตัวยุ่ง
:: Chapter 14
#Zixgar'Indy

"เฮ้!!! ถึงซักที"
ซาสึกิเดินลงมาจากเรือเป็นคนแรก พร้อมกระโดดวิ่งรอบเหมือนเด็กๆ

ก็แหงหละ นั่งเรือมาเป็นชั่วโมง

ผมเดินออกมาพร้อมพาเพื่อนๆในห้องไปที่รีสอร์ทสุดหรู
"นี่คือรีสอร์ทของฉันเอง เฟอร์นิเจอร์พร้อม หวังว่าทุกคนจะโอเคนะ ชั้นล่างเป็นห้องโถง ชั้นสองเป็นห้องอาหาร ส่วนที่เหลืออยากใช้ห้องไหนก็ตามสบายเลย ยกเว้นชั้น 30 กับ 29 นะ มันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของฉันกับป๊าหนะ แล้วเดี๋ยวเย็นนี้ 5 โมงเย็น เจอกันที่ห้องโถงนะทุกคน

ใครมีอะไรสงสัยถามพนักงานได้เลยครับ
แยกย้ายได้"

พอสิ้นเสียงประกาศของผม ทุกคนก็แยกย้ายไปจับจองห้องของตนเอง

"เฮ้ พวกเธอจะไปไหน"
ผมรีบวิ่งไปตามฮิคาริกับชีต้าร์

"ก็หาห้องพักไง"
ฮิคาริตอบ

"ไม่ต้องเลย ตามมานี่"
ผมจับมือฮิคาริและชีต้าร์ ลากตามมาที่ลิฟต์

เพี้ย!!

"โอ้ย!! ไรวะ"
ผมหันไปมองซาสึตาขวางใส่

"มาตีแขนกูทำไมเนี่ย"

"ปล่อยเลยๆ มาจับมือชีต้าร์ได้ไง ไปจับมือแฟนมึงคนเดียวนู่น"
ซาสึดึงมือชีต้าร์ออกจากพันธนาการของผม แล้วมันก็เดินจูงมือเธอไปแทน

ผมเบะปากแรง พร้อมไปโอบไหล่ฮิคาริแล้วเดินไป

"นี่แหนะ!!"
ฮิคาริตีไหล่ผมพร้อมบอกให้เอามือออกจากไหล่เธอ

แต่คิดว่าแค่นี้จะทำอะไรผมได้หรอครับ
ผมก็หน้าด้านจับต่อไปสิ อิอิ โทโมเอะซักอย่าง

- ณ ชั้น 30 -
"ฮิคาริพักห้องนี้นะ ชีต้าร์พักห้องนี้ ส่วนมึงซากิ พักห้องข้างๆชีต้าร์"
ผมแจกแจงห้องในชั้นส่วนตัวของผมให้พวกเธอฟัง

"ทำไมฉันกับฮิคาริต้องแยกห้องกันด้วยหละ" << ชีต้าร์

"ก็ห้องพวกนี้มันมีเตียงเดียวอะสิ" << ซาสึกิ

"ก็ตามนั้นแล แยกย้ายเหอะ ฉันอยากนอนแล้ว"
ผมบอกพร้อมบิดขี้เกียจแล้วเดินเข้าห้องไป

ห้องผมกับฮิคาริอยู่ข้างกัน ส่วนห้องของชีต้าร์กับซาสึก็อยู่ตรงข้ามห้องพวกเรา แต่สิ่งที่ผมไม่ได้บอกกับพวกเธอก็คือ 'มันเป็นห้องแฝด' ซึ่งทะลุหากันได้นี่เอง อิอิ

ผมนี่ชั่งเจ้าเล่ห์จริงๆ (ทำหน้าตาร้ายกาจ)

เฮ้อ ได้พักซักที ผมกระโจนลงเตียงนุ่มๆ พร้อมส่ายเท้าไปมาอย่างอารมณ์ดี

"วันนี้จะแกล้งอะไรฮิคาริดีน้า~~"
ผมนอนกลิ้งเกลือกไปมาบนเตียง แล้วจู่ๆก็คิดเรื่องสนุกๆได้จึงแอบย่องไปที่ห้องของเธอ แล้วไปนอนเล่นที่โซฟา

ไม่นานนักฮิคาริก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูผืนเดียว

โอ้ย!! ให้ตายสิ เธอจะทำผมประสาทเสีย

"เฮ้ย!!! นายเข้ามาได้ไงเนี่ย"
ร่างบางทำหน้าตกใจพร้อมเอามือมาปิดไหล่ของตัวเอง

"มันไม่ได้ล็อก"
ผมชี้ไปที่ประตูที่เชื่อมระหว่างห้อง

"นายนี่ไม่มีมารยาทเอาซะเลย"

"เธอก็หัดปิดผ้าม่านบ้างสิ ออกมาสภาพนี้ถ้าใครเห็นจะว่าไง"
ผมพูดพรางเดินไปปิดผ้าม่านทั้งหมด

"ใครจะเห็นเล่า ตั้งชั้น30"

"ไม่มีใครเห็นก็ต้องปิด ฉันหวง"
ผมบอกแล้วเดินเข้าไปหาเธอ

หญิงสาวถอยหลังหนีแต่ก็หนีไม่พ้น
ผมดันเธอติดกำแพงแล้วก็เอาหน้าซุกไซ้ซอกคอเนียนขาวตรงหน้า

"อื้อ~ อย่านะโทโมเอะ"
ฮิคาริผลักอกผมออกด้วยแรงอันน้อยนิด แต่ก็ไม่ได้ผล

ผมเอามือโอบเอวเธอให้มาใกล้ชิดกับผม แล้วก็ค่อยๆพาเธอเดินไปที่โซฟา

หญิงสาวนั่งโซฟาตัวน้อยแล้วผมก็ขึ้นคร่อม