Na eindelijk door de enorme mensenmassa zijn gekomen, werd er door Fabienne, Ally en haar vriendinnen behoorlijk wat gepraat over de 'onbekende jonge' leraar. Er werd gegiecheld, en geroddeld. Het geroddel werdt onderbroken door het harde geluid van de bel, ze liep naar het engels lokaal toe. En ging zitten op een tafel die tegen de muur aan stond, ze keek naar de rest van haar klasgenoten die ook tegen de muur aangingen staan. Ze wachtte tot haar lerares Engels de gang in kwam lopen, en de deur zou gaan openen. Ze speelde wat meet haar haren, en keek toen eventjes rond. Maar tot haar verbazing zag ze niet haar Engels lerares aankomen lopen, maar de onbekende, jonge leraar. Ze knipperde een paar keer met haar ogen, en keek naar hem. De klas was in een keer stil, wat onmogelijk was voor een leraar die de klas niet eens kende. De leraar keek met een glimlach eventjes alle leerlingen aan, en zocht zijn sleutels in zijn broekzakken. Waarna hij een sleutelbos uit zijn broekzak haalde, en de deur opende. Waarna de klas naar binnen toe liep, en op hun plek ging zitten. Natuurlijk ging Fabienne naast Ally zitten, die op dit moment alleen maar oog had voor de leraar. 'Welcome Class, ik kom mevrouw Tears vervangen.' Hij keek met een kleine grijns naar de klas, 'Ik ben meneer Malik, jullie Engels leraar totdat mevrouw Tears weer kan beginnen met les geven.' Fabienne keek naar de leraar, en grinnikte even om Ally die wat zwijmelde over meneer Malik. Ze begon zachtjes te lachen. En pakte haar Engels boeken uit haar tas, en legde die op haar tafel neer, en keek eventjes in haar agenda. 'Oké jongens, ik weet niet waar jullie zijn. Maar ik zou het prettig vinden om jullie namen te horen, en jullie hobby's.' Hij ging op zijn tafel zitten, en vouwde zijn handen in elkaar. 'Oké, eh. Laten we bij jullie beginnen.' Zei hij terwijl hij naar de meiden voor Fabienne en Ally wees. Hij luisterde, en knikte af en toe. Toen de meiden hun verhaal verteld hadden, keek hij naar de meiden achter hun. 'En nu jullie ?' Fabienne keek naar Ally, en zuchtte. Fabienne zou wel gaan beginnen met vertellen, ze glimlachte kleintjes en dacht na. 'Ik ben Fabienne Torwells, en ik ben 16 jaar. Ik ben gek op lezen, winkelen en afspreken met vriendinnen.' Ze keek naar meneer Malik, en toen naar Ally die gelijk enthousiast begon te vertellen. Fabienne's blik bleef hangen op de leraar, terwijl ze zachtjes op haar lip beet. Nadat de hele klas had verteld over zijn/ haar hobby's hoorde ze de leraar zacht grinniken. 'Dus niemand heeft hier wat met de Engelse taal ?!' Vroeg hij lachend. Fabienne keek door de klas heen, en stak twijfelend haar hand op. 'Engels is wel leuk, maar het moet op een leuke manier gegeven worden.' Zei ze met een kleine grinnik. Ze hoorde wat meisjes giebelen, en keek even om haar heen. De leraar knikte, 'Daar heb je gelijk in, Fabienne was het toch ?' Fabienne knikte, en keek hem aan. Hij glimlachte even naar Fabienne, en pakte toen zijn engels boek. 'Laten we beginnen met de past simple.' Zei hij terwijl hij het bladzijde nummer groot op het bord schreef. 'Ally, kun jij me gaan vertellen wat de past simple inhoud ?' Vroeg hij terwijl hij zijn boek op zijn schoot neerlegde. Fabienne keek in haar boek, en zuchtte eventjes. Ally probeerde het uit te leggen, wat niet echt een succes was. Meneer Malik knikte, 'Juist, je hebt het bijna goed. Maar de manier hoe je het verteld klopt niet helemaal.' Hij legde uit wat de past simple was, en keek de klas in. 'Iemand nog vragen ?.'
