"Dear,Old Bestfriend"

Chapter 8

"Life is like a book, It has Titles,Chapters,Climax and Endings."

Haist... Lumagpas ang pasko nang hindi ko siya nakausap. 

Ang hirap pala ng ganito.. Hindi ako sanay ng hindi ko siya nakaka-chat,

ng hindi ko siya nakikita at natatanaw...  

HUHUHUHU!! Bi-nilock niya ako :"(   Nakakaiyak! 

ansakit nung hindi ko na siya view... at matext.. kasi kahit anong sorry sabihin ko baliwala lang sa kanya eh!

Malapit na ang Bagong taon.. wala pading paramdam.. feeling ko kinalimutan niya na ako .. at yun ay kasalanan ko .. araw-araw kong pinagsisisihan ang maling nagawa ko kay stella.

Pero andito naman si Mich upang makinig sa mga problemang nakalihim sa akin.. it feels good kapag naiilabas mo ung mga problema mo kasi parang nakakahinga ka ng mabuti at ung taong pinagsasabihan mo handang makinig at suportahan ka... sana andito na si Stella..

*Nakalipas ang Bagong taon*

Hayy nako!! Pasukan nanaman!! Woooohhhh!!!  5 am alarm clock attacks again!..Pero ang mabuti jan magkikita na naman kami ni stella at ayun na ang pagkakataon kong magpatawad..

Pumasok ako ng late kasi talagang naghanda ako para sa araw na iyon..                                                                Pagpasok ko ng room... nasa ibang seat si stella ..( usually magkatabi kasi kami) and medyo ni-nervous ako dun..

Wala man akong dalang anything.. Food,Chocolate,Sorry Later, or choochoo etc... Pero meron naman akong Truthful Words na maiihandog sa kanya..

Carl: Hii...?(medyo kinakabahan at paputol-putol ang pananalita) uhmm..ahh.. Sorry Stella..                     Stella:  (Pataray na sumagot) Hm! ewan ko sayo! 

hayst... awkward!!!  I accept the rejectionn.. Ganun tlga... kasalanan ko naman kaya.. magdusa ako..

nakaupo lang ako sa gilid... nakadungaw sa bintana habang walang teacher.. naka-headset,Soundtrip mode on ako nun.. Kung makapag senti ako wagas .. hahaha ako lang ang tahimik nun.. pero may nagbago ng mood ko..  na-shock ako may lumapit sa akin... Akala ko si Stella na.. si Mich lang pala.. 

Mich: Oy! Dre kung makapag emote ka jan para kang sinaktan ng todo.                                                                 Carl: Hay nako mich, ewan ko ba kung bakit ganito nararamdaman ko... sobra akong apektado sa ginawa ko ..                                                                                                                                                                                         Mich: Hay nako! Ikain mo nalang yan!!

*Recess Time*         

    Bumaba na ako mag-isa dahil si Mich may kasama namang iba un.. and ako.. forever alone nalang ulit..  Sa canteen nalang ako kumain para pag akyat sa room wala nang iisipin kundi mag soundtrip nalang ulit..

Habang kumakain ako sa canteen..na may lungkot sa mukha at dahan-dahan kung kumagat ng pagkain.. tpos hindi ko namalayan.. tumabi sakin si Stella... at medyo nakapag-wala ng lungkot na nadarama ko... Kasi dude! bakit siya tatabi sakin?? woohh okay let's continue this story..

Stella: Hi? Carl?                                                                                                                                                                                   Carl: Uhmm Hi?                                                                                                                                                                                  Stella: Carrlll!! I miss you! Sorrryy na ha? Kasi naman ikaw eh!! pinaasa mo ako...                                             Carl: ( Napangiti at napatawa) Wag ka nang magsorry sakin.. ako dapat magsorry sayo.. sorry stel ha? hindi ko naman sinadya yun.. atska NAMISS din kita sobra :)                                                                               Stella: So peace na tayo? Yiee pa-hug niya namiss tlga kita!

After that.. Sumaya na araw ko.. kasi akala ko hindi na siya babalik ... akala ko hindi niya na ako papaatawarin.

Lahat tayo nagkakamali, nagkakaroon ng pagkakamali at itong mga pagkakamaling ito ay napapatawad at pinapatawad.