Saf Aşkın Bedeli(Düzenlenecek)

✨️7ci bölüm✨️

Geldiğimiz hem gösterişli hemde şık mekanın kapısından parmak izlermizi okutarak geçtik bu akşam görüşeceğimiz insanlar çok önemli insanlardı bu mekana öyle herkes giremezdi sadece piyasadaki önemli insanlar yer ediniyordu.

Elif ve Ecenin ailesi çok olmasada bu piyasada yer ediniyordu Helinin ise piyasayla uzaktan yakından alakası yoktu nerdeyse ailesindeki herkes avukatdı ve bize zamanında çok büyük yardımları dokunmuştu.

Helinin abisi Amerikada ünlü bir teşkilatın başındaydı.Küçüklükten beri istediyi şeyi en sonunda başarmıştı neyse. Helinin bizimle buraya gelmesi imkansız gibi görünsede hiç zorlanmadan bizimle buraya gelmesini sağlamıştım.

İçerisi oldukça şık olan mekana göz gezdirdikten sonra kızlara dönerek "İlk önce daveti düzenleyen Selin hanımla görüşelim sonrası sizin keyfinize kalmış kızlar" dedim başlarını sallayarak beni onaylayan mırıltılar çıkardılar.Bizden biraz uzaktaki Selin hanımın yanına ilerledik "Bu kadını gözüm hiç tutmadı kızlar benden demesi"diye fısıldayan Eceye yandan bir bakış atarak önüme döndüm.

Selin hanım bizi fark ederek samimiyetden uzak bir gülümsemeyle konuşmaya başladı "Alin hanım sizi burada görmek ne kadarda güzel"dedi düşüncelerini bunun tam tersi yönünde olduğunu adım gibi biliyordum onunkiyle eşdeğer bir gülümsemeyi yüzüme yansıtarak elimi uzatdım.

Sosyetedeki kadınlar gibi yalandan öpüyormuş gibi yapacakken elimi uzatmam onu duraksatdı ama kendi toparlayarak uzatdığım elimi tutarak konuşmaya başladı "Hiç değişmemişsin be Alin"bu dediğine tepki vermeden elimi geri keçtim ve kızları göstererek "Tanıştırayım en yakın arkadaşlarım Ece,Elif ve Helin" onlar el sıkışırken Selini göstererek "Buda Lise arkadaşım Selin" bunu dememle üçününde gözü yuvalarından çıkacak gibi oldu.

Ama hemen kendilerini toparladılar göz ucuyla baktığımda üçüde ellerini elbiselerine siliyordu bu yüzümde ufak bir sırtmanın yaranmasına sebep oldu.Boğazımı temizleyerek ciddiyetimi korudum ve Seline "Bu geceiçin sana iyi şanslar dilerim Selin" dedim.

Kendinden emin gülümsemesiyle "Şansa ihtiyacım olduğunu düşünmüyorum Alin ama yinede teşekkür ederim" diyerek yanımızdan uzaklaştı. "Alin" "Efendim Ece" "Şu kadını yolmamam için yeterli bir sebep söyle" dedi."Çünki bu kahbe şimdilik bana lazım sonra doya doya yolarsın Ece" dedim ve geldiğimizden beri gözünü üzerimizden ayırmayan Karanın yanına doğru ilerledim "Keyfinize bakın kızlar bu akşam sizin akşamınız"dedim.

Karanın yanına gidene kadar bir saniye bile gözünü üzerimden keçmedi yanına vardığımdaysa yüzünde hiç bir duygu belli olmuyordu bende düz bakışlarımla yüzüne bir süre baktıktan sonra alaylı sesimle konuşmaya başladım "Ne o çok fazlamı etkilendin?gözünü ayıramıyorsunda" bu dediğimde yüzünde bir mimik oynatmayınca dudaklarımı büzdüm ve "Hadi ama Karan birazcık gülsen karizman çizilmez ya" bunu söylerken bile sesim fazla alaycıydı.

Bakışları önce kırmızı rujlu büzdüğüm dudaklarıma sonraysa gözlerime çıktı ve beklemediğim şekilde elini belime atarak beni kendisine doğru keçti.Ellerim omuzlarını bulurken kulağıma doğru eğildi ve nefesini vererek konuşmaya başladı.

"Bu siktiğimin mekanında daha az dikkat keçen bir elbise bulamadınmı sevgilim?" sevgilim kısmını bastırarak söylemesi sinirime dokunmuştu onu kendimden uzaklaştırdım ve sinirli bir ses tonuyla konuşmaya başladım "Ben istediğimi giyinirim Karan buna karışa bilecek son kişi bile değilsin"

Yüzünde bir gülümseme belirdi ama bu gülüş oldukca korkunç ve tehlikeli bir gülüştü başıyla bir kolüdorun sonunu işaret etdi ve "Eğer 5dakika içerisinde orada olmazsan olacaklardan ben sorunlu olmam sevgilim" diyerek işaret etdiyi yere doğru ilerledi.

İki yanımda duran ellerim yumruk halini alırken sinirle soludum tabikide dediğini yapmayacaktım ben kimsenin bana verdiği emirleri ve ya talimatları önemsemezdim şimdide öyle yaptım ve gitdiği yolun tersine doğru yürümeye başladım.

Uzun zamandır ortaklık yaptığımız şirketin sahibini görünce masasına yöneldim.Beni fark edince yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi ve ben yanına vardığımda uzatdığı elini tutarak selam verdim.En az onunki kadar samimi bir şekilde gülümsedim "Nasılsınız Adnan bey?"diye sordum "İyiyim Alin hanım siz nasılsınız?" diye sordu elimi bırakırken "Bende iyiyim teşekkür ederim"dedim.

Adnan bey kırklı yaşlarının sonunda olan başarılı bir iş adamıydı kendisine saygım büyüktü çünki şimdiki konuma gelmemde bana baya bir yardımı dokunmuştu.

Adnan beyle sohbet ederken birden belime dolanan ellerle bedenim kaskatı kesildi başımı çevirip baktığımda Adnan beyle selamlaşan bir adet Karan beklemiyordum desem yalan olur.

Sözünü dinlememiştim ve bu onu sinirlendirmişti bu belimi tutan elinin baskısından anlaşılıyordu."İzninizle Adnan bey" diyerek belimdeki koluyla beni başka tarafa yönlendirmeye başladı etraftaki insanlara çaktırmamaya çalışarak dişlerimin arasından sinirle "Ne yaptığını sanıyorsun Karan?"diye sordum.

Sorumu cevapsız bıraktı ve beni tenha bir kolüdorun karanlığındaki duvara yavaş olmayacak şekilde itdi be dişlerinin arasından tıslamaya benzer bir sesle "Sözümün ikiletilmesinden hoşlanmadığımı biliyorsun Alin ve sen bunu bilerek beni sınıyorsun"dedi.

Onun aksine sakin bir ses tonuyla konuşmaya başladım "Beni kaç yıldır tanıyorsun Karan?" bu sorumla bir an durasasada bu çok kısa bir an sürmüştü "19yıl"dedi kararlı şekilde gülümsedim ama bu gülümseme bir hiçlik barındırıyordu.

"Bu 19yılda beni hiç tanıyamamışsın" dedim ve devam etdim "Ben bu güne kadar kimsenin sözüyle haraket etmedim Karan Aktay" güldü her zamnkinin aksine gülüşünde eğlendiğini belirten parıltılar vardı."Birşeyden şübhen asla olmasın Alin ben seni senden daha iyi tanıyorum bunu bilmene rağmen böyle konuşman oldukça saçma" dedi aynı eğlenen tonda.

Yüzümü buruşturdum ve "Bu saçmalıklarına devam edeceksen şimdiden gideyim Karan" dedim ve yanından geçmek için bir hamlede bulundum ama kolumu tutarak beni durdurdu koyu kahve gözlerini gözlerime dikerek gözlerimin en derinine baktı o kadar dikkatli bakıyorduki yeşil gözlerim orman olsaydı orada kaybolurdu bakışlarının yoğunluğu altında ezilirken konuşmaya başladı "Buraya gelme sebebini çok iyi biliyorum Alin bu yüzden senden tek bir şey isteyicem" dedikleriyle gözümü kısarak baktım yüzüne.Planımdan haberi olacağını zaten biliyordum ama benden ne isteyeceyini bilmiyordum.

Umursamaz görünmeye çalıştım ve "Ne istiyorsun?"diye sordum.Bileğimdeki elini belime götürdü ve hafifce okşadı göz temasını kesmesken "Son derece dikkatli olmanı istiyorum bu sokaktan topladığın piç yığınlarıyla aynı seviyyede bir iş değil" derken sesindeki duygular kafamı karıştırıyordu.

"Beni düşünmene gerek yok Karan yıllar önce yaptığın gibi çekip gide bilirsin" diyerek kollarının arasından çıktım ve yüzüne bakmadan kolüdordan çıktım.

Ona olan kırgınlığım yıllar geçse bile geçmemişti...

Hellooooo nasılsınız canlarım umarım iyisinizdir.