Beni bıraktığından beri
Arkadaş oldum yokluğunla
Bana bıraktığın bu soluk dünyada
Bana bıraktığın o son anında
Ayın o ahenkli ışığında
Bir ressamın son fircasinda
Kalbimin son atışında
Bekledim seni herkece
Soluk bir nefesti
Gelip geçti sensiz
Etraf yoklukla sessiz
Yorgunum ben sensiz
Bakışların aklımda
Gülüşün mühürlü canimda
Senin her adımında
Kalbim alevden bir zincirdi aslında
Tutamadım seni
Unutamadim senin baba bakan gözlerini
Ateş kadar yakan o gözlerini
Unutamadim ben seni...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANA KARSI
PoetrySuç benim değildi Şiir korkuyordu gözlerin yazmamak gözlerine ihanet olurdu. .
