Küçüktüm, küçücüktüm,
Oltayi attim denize;
Bir üsüsüverdi baliklar,
Denizi gördüm.
Bir uçurtma yaptim, telli duvakli;
Kuyrugu ebemkusagi renginde;
Bir saliverdim gökyüzüne;
Gökyüzünü gördüm.
Büyüdüm, issiz kaldim, aç kaldim;
Para kazanmak gerekti;
Girdim insanlarin içine,
Insanlari gördüm.
Ne yardan geçerim, ne serden;
Ne denizden, ne gökyüzünden ama...
Birakmiyor son gördügüm,
Birakmiyor geçim derdi.
Oymus, diyorum, zavalli sairin
Görüp görecegi.
Orhan Veli Kanık
