2 ay sonraa.....Yine kursa giriş yaptık biran önce kızlar gelsin yha..Yanımda yegenlerim zeynep ve rukiye var onlar yanımda oldukları sürece her şey yolundadır.Nihayet akşam üstü ve kızların hepsi kursa giriş yapıyor.Zeynep nerde kaldı acaba diye söylendim.Rukiye "bence o bu saatten sonra gelmez geç oldu,yarin gelir"dedi.Yatagıma geçtim ve zeynebi düşünürken uyuya kalmışım."Kızlaar kalkın hadi yormayın beniii " dedi, tugba hocamız..Hiç kimse bişey demeden hızlıca yataktan fırladılar.Abdest aldım sonra zil çaldı kapıyı açtıgımda ewet tahmin ettigim kız işte zeynep gelmişti.Güneş hiç vakit kaybetmeden zeynebin dibine gitti.Onun ne yapmaya çalıştıgını anlayamıyorum.Gerçekten bi doktora görünmesi gerekiyor.Neyse ki bu manzaraya daha fazla şâhit olmadan mutfaga indim.Sinirlenince temizlik yaparım yada bol bol resim çekerim.Şuanda sadece temizlik iyi gelir ewet ewet hemen buzdolabındaki her şeyi boşalttım.Kapı açildı.... Gelen zeynepti "neyin var senin ?" dedi."Hiç bir şeyim yok sorunda bu zaten.. Anladın mı ?" dedigimde "Ben varım " dedi.Neyseki işimi bitirdim daha sonra da zeynebide alıp dershaneye girdik.Ders bittikten sonra bir süre sessizlik oluştu.Zeynep masanın karşısında beni izliyordu.Gözlerimle işaret ettim "hayırdır"dedim."Melek sen cok iyisin seni kendime cok yakın hissediyorum"diyince şaşırdım ama bekliyordum da.."sagol cnm ama gercekten ben seni tanımıyorum tam olarak"demekten başka hiç bisey diyemedim."bu mu yani baska bisey demiycekmisin sen beni 3 aydır hic mi tanıyamadın ? "Dedikten hemen sonra balkona cikti kapıyı sertçe çarpti.Rukiye ile konuşması kulagıma geldi beni sevdigini yakın hissettigini söylüyordu..Bilmiyorum gercekten kafam cok karışık hemen kalktım ve kursun küçük odasına gittim.Zeynebin dolabında kücuk bir defter duruyordu.Dayanamadim aldim ve okudum bu defter cok sewdigi arkadasi fatmaya tutuluyodu."Seni cok özledim fatma burada bi kiz var adi melek ilk te seviyordum onu ama suan cok gıcıkk" yazdigini gördum.Arkamı döndügümde lanet olsun" zeyneeep"dememle defterin düşmesi bir oldu.Defteri aldı yerden kızmamak için zor tutmuş olması gerek.Neyseki oradan uzaklaştım hemen dershanede kızlar sohbet ediyordu.Kitabımi elime alıp dersime çalışır gibi yapıyordum.Eyvah!! zeynepte geldi dedim fısıldayarak.Leyla bagırarak "ya bu kursta herkesin bir manitası var ha .."diyerek lafı ortaya attı.Güneş kahkaha atarak " yok yha rabia- zeynep iyiler bir tek ! Zeyneple melek karşılıksız sevgi ya "dedi.Sadece güldüm ve "hiçte bile "dedim.Galiba hiç biri duymadı sesimi cok gürültülü bir ortam olmuştu.Mutfaktan bıcak getirmeme rıca eden elif hocamıza hayr diyemedim.Mutfaga indim zeynepte benim arkamdan cok sinirli bi şekilde geliyordu."Melek ona niye bişey demedin?"dedi."off bi git işine yaa " dedim.Hiç umursamadan bıcagı elif hocaya teslim ettim.Yatsı namazını da kıldıktan hemen sonra yatakhaneye geçtik kızlarla ... Zeynep oldukça sinirliydi!! Ona bir cok sey yaşattırdıgım için belkide benden igreniyordur bile .. Elinde yine o pembe ajandası offf o ajandayı her gün okuyordum.Zeynebin haberi bile yoktu o deftere yazdiktan sonra ben gizli gizli okurdum sonra uyurdum.
....2 hafta sonra....
Zeynep ve ben kursun 4.katındayız."melek?"dedi zeynep "efendim "dedim."Ben cok kararlıyım kurstan çıkıyorum"diyince "saçmalamaa" dedim.Konuşmama izin vermeden "Melek ahiretim olurmusun?"diyince gözlerim doldu.Ona olan sevgim cogaldı ama aklımda fatma vardi peki onunlada ahiretliksin dedigimde hayr dedi aslnda o beni öyle görüyor da ben onu ahiret olarak görmuyorum."tamam,ahiretin olurum.." dedim.Sarıldık birbirimize hemen not ettim bugunu 08.02.2015 kafam cok karisikti suanki durumada bisey diyemiyordum.Ertesi gün kurstan çıkmak için elbiselerini topladı.Güneş yine zeynebin dibinden ayrılmıyor.Ben ise salonda sefil sefil oturmuş gözlerim dolu zeynebin gidişini izliyorum.Aklımdan geçenleri bi kagıda yazdıgımı fark ettim sonrada aglarken göz yaşlarımı akıtmışım.Zeynep herkesle görüştü ben ve güneş hariç .. Peşinden koştum aglayarak "gitme ahiretim" dedim."gitmem gerekiyo ahiretçicegim"diyince ister istemez daha kötü oldum, güneş de hemen ayakkabılarını giyip onu geçirdi.Bu manzara yeter ve artardı sinirlenmeme.. neyse ki zeynep gitmişti bizlerde geri dönüp kaldıgımiz yerden devam ettik.Ne olursa olsun beni bu saatten sonra kimse güldüremezdi ve o kadar pişmanım ki zeynebin degerini ve onu cok sewdigimi o gittikten sonra anladım.Asıl herşey daha yeni başlıyor....
Not: Kitabım öyle sıradan aşk kitabı degil ve cok ilgi çekmiyor bunun farkındayım.. Aslında bu kitap cok gizemli dostlukları arkadaslik kardeşlik ve ne olursa olsun yaninda olanları..gercek yaşanmışlıkları anlatıyorum inş. Begenirsiniz. . eger cok fazla okunmazsa yazmıycam artk votelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum ..
