U Smile JB fanfic

hoofdstuk 1

''ik zal jullie nooit vergeten!'' zeg ik en geef Demi nog snel even een knuffel. de buren gaan vandaag verhuizen. het huis stond al 3 jaar tekoop. 4 maanden geleden heeft iemand het huis gekocht, dus gaan ze nu naar het huis wat ze gekocht hebben. het is aan de andere kant van Nederland, dus ik ze waarscheinlijk niet meer. Demi woont al heel mijn leven tegenover me. ik heb helemaal geen zusjes of broertjes dus Demi was voor mij echt een soort van zus. ik kon altijd naar Demi toe. ze stond altijd voor me klaar en we hadden altijd de grootste lol. ik ga haar zo erg missen. het zal wel saai worden de komende tijd. wie het huis heeft gekocht, willen ze niet tegen me zeggen. het boeit me eigenlijk ook helemaal niks. Demi gaat weg... ik kan het nog steeds niet geloven. ik wil Demi niet kwijt! ''we houden contact!'' zeg ik als ik haar na een kwartier loslaat ik heb tranen in mijn ogen. ''vanavond skype?'' zegt ze als er een traan over haar wang stroomt. ''ik zal er zijn.'' zeg ik als ze in de verhuiswagen stapt. zachtjes rijden ze weg. ik moet nu echt huilen. ze komen over 1 week terug om de kopers welkom te heten en ze te ontmoeten. ze hebben dan een barbeque in het (oude) huis van Demi. mijn ouders en ik mochten dan ook komen. ik kan nu al niet meer wachten. de komende week word de langste van mijn hele leven. nog langer dan als de week voor het concert van Justin Bieber. de week duurde toen een eeuwigheid! ik zat dan wel misschien ergens achteraan, maar ik vond het super! de nieuwe buren komen overmorgen. het enige wat ik nu nog kan hopen is dat de nieuwe buren een beetje aardig zijn.

*'s avonds*

ik ben nu al heel de dag ingelogd op skype. Demi kan mij altijd bellen. en daar wacht ik al heel de dag op. ondertussen ga ik even op twitter. ik tweet snel wat en kijk nog even rond wat anderen getweet hebben. 'Over een paar dagen gaan kijken in me nieuwe huis in Nederland.' Heeft JB net getweet. Ooh! Hij is dan dus een paar dagen in nederland! Denk ik bij mezelf. een paar minuutjes later word ik gebelt via skype. het is Demi! snel klik ik op accepteren en zie Demi op het beeld verschijnen. ''HEEE DEMI!!!!'' roep ik super hard naar het scherm. ik zie achter Demi allemaal dozen staan. ''HEE NICOLOO!'' roept Demi terug. ''show my you're new room!!'' zeg ik en kijk goed rond als Demi met de webcam rond gaat door haar nieuwe kamer. het is een erg grote kamer met een super grote spiegel en een wand waar nog helemaal niks op staat. ''ik mag op deze muur een graffiti tekening maken!'' zegt ze als ze met haar webcam even blijft staan bij de lege muur. ''super vet!'' Demi zet haar webcam weer terug en gaat weer zitten. ''zou je me ermee willen helpen? jij bent daar echt super goed in! die muur in jou slaapkamer is echt geweldig!!'' zegt Demi en kijkt vol afwachting naar mij toe via het scherm. op mijn graffiti muur heb ik heel groot mijn naam gezet en daarbij JB. ''tuurlijk!'' we kletsen nog een half uurtje door als ik mijn moeder hoor roepen. ''NICOLE! DE NIEUWE BUREN STAAN VOOR DE DEUR!'' ''IK KOM AL!'' roep ik snel terug als ik me weer draai naar het scherm. ''ik moet gaan... de nieuwe buren zijn er.'' ''oke!! doei schatt kusjes'' zegt Demi als ik de laptop afsluit. ik doe even snel wat make-up op en borstel mijn haren. als mijn make-up en haren goed zitten, ren ik als een gek naar beneden. ik zie dat papa mama en de nieuwe buren bij ons in de kamer zitten. ik llop nu naar ze toe en ga naast mama op de bank zitten. tegenover mij zitten nu 2mannen en 1jongen. de jongen heeft een NewYork pet en de muts van zijn vest aan. het lijkt net of hij iets te verbergen heeft. ik ga er maar niet verder op in, misschien is hij wel heel anders als ik hem ken. papa en mama zijn al in een groot gesprek met de 2 'nieuwe buurmannen'. de jongen kijkt maar een beetje vooruit. ''hee'' zeg ik als de jongen even naar mij kijkt.''hee'' zegt hij nu terug. ik hoor het geluidje van een mobiel. ik pak nu net als de jongen mijn mobiel en kijk of ik een berichtje heb. ik heb niks dus stop ik mijn mobiel weer terug in mijn zak. zotezien heeft de jongen wel een berichtje en moet een beetje lachen. na een paar minuten stopt hij zijn mobiel weer in zijn zak. ik weet nu nog steeds zijn naam niet. ''wat is je naam?'' vraag ik maar. ''ooh uhmm... uhmm... Austin. en jij?'' ''ik heet Nicole!'' zeg ik en geef hem een hand. ''leuke naam!'' zegt hij nu een lacht naar me. ''enn bevalt je nieuwe huis je een beetje?'' vraag ik als we allebij niks meer zeggen. ''ik ben eigenlijk nog niet binnen wezen kijken. zou je misschien mee willen? jij weet vast en zeker de weg wel.'' ''tuurlijk! en ja ik weet de weg er maar al te goed.'' zeg ik en loop nu samen met Austin naar het nieuwe huis van Austin. binnen laat ik hem alle kamers zien, inclusief (waarscheinlijk) de kamer van Austin zelf. er zit een balkon bij. het balkon van Austin zit aan die van mij. Demi en ik gingen 's avonds wel is allebij op het balkon zitten ofzo. als we allebij de ramen open deden en er gingen zitten, konden we elkaar dus gewoon spreken en zien. dat is altijd zo gezellig. na een tijdje gaan we allebij op het bed bij Austin in de kamer zitten. ''wat is je nummer Nicole?'' vraagt Austin als ik ga voelen in mijn broekzakken waar mijn mobiel is. opeens schiet het me tebinnen; mijn mobiel licht nog op mijn slaapkamer. ''ga even mijn mobiel halen! ben zo terug!'' zeg ik als ik richting de deur van het balkon loop. ''wat ga je doen?'' ''ik zei toch al; mijn mobiel halen.'' zeg ik en maak de deur open. ''dat is niet de goede deur gekkie! nu ga je naar het balkon!'' ''dat is ook de bedoeling.'' zeg ik en loop het balkon op, naar mijn deur en pak de sleutel die ik er verstopt heb (waar zeg ik niet want het moet geheim blijven ;p). ik maak de deur open en pak snel mijn mobiel van mijn mobiel, loop weer terug en maak de deur weer op slot. ondertussen is Austin buiten op het relexfortuin op het balkon gaan zitten. ''hier is wat gezelliger.'' zegt hij als ik hem een beetje vragend aankijk. ''hihi klopt!'' zeg ik met een glimlach als ik naast hem op de relaxfortuin neerplof. ik ontgrendel mijn mobiel en geef hem aan Austin zodat hij zijn nummer erin kan zetten. ''so hee! hoe kun jij ooit da wachtwoord onthouden?!'' zegt hij als ik die van hem krijg. ik zet er mijn nummer in en geef hem weer terug. hetzelfde doet Austin. ''je hebt een mooie achtergrond!'' zegt Austin als hij mijn mobiel terug geeft. ''dankje.'' zeg ik als ik mijn mobiel opnieuw ontgrendel. samen met Austin zit ik nog een uur ongeveer op het balkon als we opeens een deur horen openslaan ''WE ZIJN THUIS!!'' horen we de 2 nieuwe buren roepen. ''ik moet denk ik maar weer is gaan.'' zeg ik en sta op. ''okee! ik ga denk ik ook maar weer naar binnen.'' zegt Austin en loopt net als ik (natuurljik allebij door de deur van eigen kamer) door de slaapkamerdeur. ik zwaai nog snel naar Austin en verdwijn dan door de deur naar binnen. ik sms nog even snel naar Demi dat de nieuwe buren best aardig zijn en maak dan de deur van het balkon weer op slot. ik loop naar de badkamer, haal mijn make-up eraf en poets mijn tanden. als ik weer terug in mijn kamer kom doe ik mijn pyjama aan en ga slapen met een goede gedachte.