Best Enemy [EDITING]

Chapter 38 The True Plan

UD again!! to my readers keep on reading ILY salamat talaga sa patuloy na suporta!! 

CHAPTER 38

CAMIL's POV

ahh!! ang sakit ng ulo ko, haayy hindi ko na namalayan kagabi kung anong oras ako nakatulog,

pagmulat ko nanlaki ang mata ko O.O 8:30 na!!! magkikta kami ni Niel today, aarrgghhh!! kasi naman ei, masyado akung na pre occupied ng mga pangyayari kagabi..

when  I look for my CP hindi ko ito makita, ay naman kasi ei

pumasok kaagad ako ng CR at naligo kaagad, 

after maligo, nalala ko nasana na kaya yung girls? dito ko sila pinatulog kagabi, nakauwi na kaya sila?

kaagad akong bumaba...

O.O

sino yun?

may lalaking nasa dining, kausap si Yaya..

Me: Yaya?

Yaya: yan na po pala sya sir ei.

lumingon yung lalaki, 

o.O

si Niel!!

Niel: Camil....!!! Hi my Little Princess

he hug me so tight, But ganun, i really feel happy parang nung niyakap nya ako i feel comfort, at dahil dun hindi ko naiwasang hindi umiyak, hindi ko naiwasan, tumulo nalang yung luha ko...LETCHE naman, mag dradrama pa ako sa harapan nya..nalala ko tuloy nun, nung bata pa kami, nung araw na inaway ako ng mag classmate ko at pagdating ko sa bahay sya yung nakita ko katulad ngayon nung nakita nya ako nihug nya ako, tapos hindi ko na maiwasang hindi umiyak at magsumbong sakanya sa mga nangyari...

Niel: tuwing magkikita ba tayo at yayakapin kita ei iiyakan mo nalang ako?*still naka hug paren saken habang hinahaplos yung buhok ko*

Me: sorry, hindi ko na kasi napigilan, letcheng luha toh.. tumutulo nalang basta-basta...

Niel: *kumalas sa pagkakayakap saken* tara nga umupo muna tayo, ikaw talaga.. iyakin ka paren*sabay kurot sa ilong ko*

nakaupo kami nagyon sa may dining area na magkatabi...

naka lean yung ulo ko sa shoulder nya, sya naman hinihimas yung ulo ko...

Niel: Mukha ba akung nakakaiyak makita.. lagi ka nalang naiyak sa tuwing nakikita mo ako ei.. siguro i need to wear a mask para hindi ka na umiyak*pagbibiro nya*

Me: *umayos ako ng upo*sorry talaga, nga pala pano ka nakapunta dito? tska diba usapan naten sa coffee shop tayo magkikta?

Niel: ah.. kasi tumawag ako sa phone mo then may sumagot, I think friend mo ei, then she told mo everything, not really everything, but I know na you can't go outside with that kind of situation, so I decided to go here nalang, and also to check if you are okey...and good thing kasi tam nag na you need someone to comfort you..

Me: hindi ko na alam sasbihin ko, pero thank you very much.., haayyy, nga pala, yaya? anong oras po umalis sila Nikka? pi nag breakfast nyo po ba sila?

Yaya: mga 6 yun, oo pinakaen ko sila ng agahan bago umalis..

Me: salamat po, Niel sorry ah.. nakita mo pa kadramahan ko...

Niel: okey lang yun, by the way, if you don't mind, can you tell me what happened?

yumuko nalang ako, pero kwenento ko paren sakanya ang lahat...