Sadece Ben

Sadece Ben/bölüm 1

Sınıfta resim dersindeydik herkez vazo resmi çiziyordu,ben bitirmiştim öğretmen panoya asacağını söyledi. Ders devam ederken bi çocuk içeri girdi sınıfta bağırarak ''öğretmenim nazlının annesi ölmüş'' dedi Öğretmen çocuğa birkaç saniye söylendi daha sonra bana döndü ''annen hastamıydı nazlıcım?'' dedi bende ''evet öğretmenim hastanede yatıyordu'' dedim bana eve gitmemi söyleyerek izin kağıdı verdi.Okuldan çıkıp koşar adımlarla eve gittim,ev kalabalıktı birsürü tanımadığım teyze bağırarak ağlıyordu.Daha sonra abim geldi beni odaya götürdü ''Ne oldu abi?,ne bu insanlar?.'' Diye sorunca bana ''daha sonra anlatırım ''dedi.Birkaç hafta daha devam etti bu oyun,bilmiyordum annemin geri gelmeyeceğini.Hergün soruyordum babama annemin ne zaman geleceğini oda bilmediğini söylüyordu.Bigün okulda büyük sınıflar konuşurlarken duydum ''Nazlının annesi ölmüş duydunuzmu?,yazık ya cidden.'' Dediler yanlarına gidip ''Ne olmuş yani ölmüşse?!'' diye bağırdım,bağırmama epey sinirlenmiş olmalıydılar bana aynı şekilde bağırarak ''Gelmiycek lan annen öldü o öldü,ohoo haberin yokmu senin kandırmışlar seni yazık ya'' dediler ''yalan işte annem bırakmaz beni,hiçtebile sizin anneniz ölmüş benimki hastanede hatta bugün ziyarete gidicez annemi yaa görürsünüz bende size ispatlamış olucam''.Kızlar sadece alaycı tavırlarla güldü,bende umursamayıp derse girdim.Ders bitiminde eve koşarak gittim,babam oturmuş pencereden dışarı bakıyordu ''Baba anneme gidelim hadi,ona resim çizdim harçlığımdan artanıylada kurabiye aldım annem çok sever biraz az ama sadece annem yiyecek zaten,senle giderkende meyvesuyu veya süt alırız olurmu?'' ''olmaz kızım,bugün olmaz'' içimde bir burukluk hissettim sanki içimi ürperten bir burukluk ''baba neden? Biz herhafta bugün gidiyorduk noldu şimdi?'' bağırıyordum aynı zamanda gözyaşlarıma hakim olamıyordum ''yoksa okuldakilerin dediği gibi gittimi annem!? Gelmiyecekmi ha söylesen baba!'' yere oturup ağlamaya başladım babam ağlayarak bana bakıyordu ''tamam gel gidelim'' dedi kolumdan sertçe tutup arabaya bindirdi.Mezarlığa gelmiştik ben mezarlığın ne olduğunu biliyordum,ölümünde ama yediremiyordum bilmiyorumuş gibi yapıp kendimide kandırıyordum.Babam yine kolumdan sertçe çekerek bir mezarın önüne getirdi, ''bak burada annen!,getirdim işte!'' ben hiçbirşey söylemedim boğazım düyümlendi yutkunmaya çalışıyordum ama olmuyordu,yine hiçbirşey yapmadan babamın yüzüne baktım gözlerim dolmuştu ağlıyordum sonra kafamı mezara çevirdim diz çöktüm toprağa sarılıp ağlamaya devam ettim ''anne?sen buradamısın şimdi,buradan hiç çıkmayacakmısın?'' babam kolumdan çekmeye çalıştığında ''Bırak'' diyerek bağırdım babam konuşmuyordu ''ben yine annemin yanına yatıcam eskisi gibi'' yanına uzandım öyle bir ağlıyordumki gözümü açamıyordum babam sessizliğini yine koruyordu oda kaldırım taşına oturdu ağlıyordu.''buradamı iyileşeceksin anne?,beni duyuyormusun.?'' Daha sonra hıçkırıklarım arttı son kuvvetle ''ANNE!'' diye çığlık attım gökyüzüne bakarak klasik film sahneleri gibi ama filmlerdeki gibi olmuyor,olmuyor işte.Babam beni kucağına alıp arabaya bindirdi eve geldiğimizde uyumuşum yarın sabah kalkmışım.Bu şekilde yıllar geçti annemin yokluğunu abim hissettirmiyordu canım abim,hep beni koruyordu benimle kız oyunları oynuyordu.Babam annemin öldüğünü unutmuş gibiydi,artık biliyordum annem yoktu ve birdaha geri gelmiyecekti.Babam bir kadın getirdi benle abim salondaydık oturuyorduk artık büyümüştüm oyun oynamıyorduk,abim kalktı babamla bi odaya geçtiler o kadın yanıma oturdu ''merhaba'' dedi bende cevap vermedim.İçeriden birkaçdakika boyunca bağırtılar geldi,sanırım kavga ediyorlardı.İlk önce babam dışarı çıktı sonra abim çıktı dudağı kanıyordu kadına nefretle baktı babam bana baktı gözyaşlarıma hakim olamadım yine ağlıyordum.Kadını alıp dışarı çıktı abim yanıma gelip oturdu,ağlamıyordu abim ağlamazdı annem öldüğünden beri ağlamamıştı.Babamın baktığı pencereden dışarı baktı ağaçları izliyordu,sessizliği benim buruk sesim bozdu ''acıyormu?'' ''hayır'' ''babammı yaptı?'' soruma yanıt vermeden başımı okşadı ve dışarı çıktı.Kafamı dizlerimin üzerine koyup ağladım,abim annem öldükten sonra ağlamıyordu ben ise annem öldükten sonra daha fazla ağlamaya başlamıştım.Sürekli,başım sıkıştığında,her zaman ağlamak arkadaşım olmuştu dertlerimi bu şekilde anlatıyordum.