AYDINLIĞIM #Wattsy 2015

6.BÖLÜM

Bir süre kendime gelemedim. Dudaklarımı aralayarak

"Ne istiyorsun?" diye cevap verdim.

"Sadece seni merak ettim."

"Öldün zannetmiştim."

"Çok pişmanım lütfen beni affet."

Affetmek nedense bu kelime bana çok uzak geliyor. "Sen affedilmeyi bile hak etmiyorsun."

"Yapma böyle. Biliyorum son pişmanlık hiç bir işe yaramıyor ama ben galiba seni özledim."

Gerçekten beni özlemiş'miydi? bu ister istemez gülümsememe neden olmuştu ama tabi kendimi hemen ele vermeyecektim.

"Yalancı" diye tısladım ve konuşmasına duymazlıktan gelerek telefonu suratına kapattım.

Bankın üzerinden kalktım evin yolunu tuttum. Eve giderken düşüncelerimin arasında kaybolmuştum. Geçmişe dönmek istemiyordum ama bir tarafım eskilerdeki gibi yaşamımı sürdürmemi istiyordu. Kolay değildi insanın geçmişini üzerinden atabilmesi.

On beş dakikadır yürüyordum ve eve gelmiştim. Saat geç olduğundan anahtarla eve girdim. Annemle babam uyuyorlardı. Bende odama geçtim. Yatağıma uzandım ve gözlerimi kapatarak uyumaya çalıştım.

*******************************

Sabah uyandığımda ilk işim banyoya girip ılık suyla duş almam oldu. Üzerimi giydikten sonra saçlarımı kurutma makinesiyle kuruttum. Annem kahvaltıyı hazırlamış, sakince beni bekliyordu.

"Anne özür dilerim."

"Kızım ben sadece senin için endişelendim."

"Biliyorum Anne...Biliyorum."

"Hadi geç kahvaltını et."

Annemin bu söyleyişi üzerine masaya oturup sessizce kahvaltımı etmeye başladım. Kahvaltım bittiğinde Annemden izin alıp Nazlıyla birlikte cafeye gittim.

Nazlı karşımda gözlerini telefon ayırmadan oturuyordu. Garson yanımıza gelerek siparişleri aldı. "Nazlı sana bir şey söylemem gerek."

"Söyleyeceğin şey önemliyse anlat."

"Önemli."

"Seni dinliyorum."

"Bak ama hiç kimseye söylemek yok. Bu aramızda gizli bir sır olarak kalacak. Anneme bile söylemedim."

"Tamam. Çıldırtma insanı hadi anlat. Merak ettim."

"Halil beni aradı."

Nazlı gözlerini şaşkınlıkla kocaman açtı.

"Ne? Se-sen ne yaptın?"

"Beni özlemiş, çok pişmanmış bende telefonu suratına kapattım."

"Oh olsun ona. Hat etmişti zaten o."

"Kalkalım'mı?" Nazlı beni başıyla onaylayarak salladı ve hesabı ödeyerek dışarı çıktık.

"Miray bugün bize gelsene."

"Yok ya... Annem şimdi evde tek gelmeyeyim ben."

"İyi tamam sen bilirsin."

Düşüne düşüne sokağın başına kadar gelmiştim. Birden kolumun birinin tuttuğunu hissedince kafamı hızlıca çevirdim. Olamaz bu Emreydi. Kolumu hızlıca çekerek;

"Bir şey'mi vardı?"

"Seni merak ettim."

"Aaa benimi neden?"

"Neden sana sarılınca çekip gittin? beni yalnış anlamışsındır, umarım. Sadece bir teşekkür, bir dost sarılmasıydı diyelim."

"Dost'mu? dedin."

"Evet."

"Sanırım senin gibi birinin dostluğuna ihtiyacım yok."

"Ani kararlar veriyorsun Miray. Bence bir şansı hak ediyorum."

'Bugün şans isteme günümü' diye mırıldandım kendi kendime.

"Anlamadım?" dedi Emre.

"Çok sıkıldım artık Emre ne istiyorsun karşıma neden çıkıp duruyorsun?" diye bağırdım. Onu karşımda görmek bana Halil'i hatırlatmaya başlamıştı artık. Aslında Emre'nin gözlerine bakmaya utanıyordum. Sanki baksam çakır gözlerinde kaybolacaktı'm. Emre elime uzandı ve

"sadece bir şans." dedi çok naif bir sesle...

"Peki" diyebildim sadece "Ama bana bugün müsade et konuşacak kadar kendimi iyi hissetmiyorum." diyerek uzaklaştım.

Üç dört adım atmıştım'ki yeniden

"Yarın saat seni kaçta almamı istersin?"

"Yarın kaçta dışarıya adımımı atarsam" dedim gülerek. Aklında biraz soru işareti kalmalı değil'mi bu kadar kolay kabul edeceğimi düşünmüştü herhalde.

Saat çok geç olmamıştı. ALLAH'tan bu sefer eve rahat rahat girdim. eee tek çocuk olmak kolay değil tabi.

Bir günün daha sonuna gelmiştim... Ertesi gün için heyecanlıydım galiba...

***************************************

Güneş yeniden doğmuş, hayat koşturması yeniden başlamıştı. Acısıyla tatlısıyla bir gün daha yaşanacaktı. İkindi vakti idi güneş ışınlarını yavaş yavaş azaltmaya başlamışken dışarı çıkmamın vakti gelmişti. Rahat kıyafetler giymeyi tercih etmiş sade bir makyaj ile çok sevdiğim Anneciğimi tombul yanaklarına bir öpücük kondurarak çıkmıştım evden...

*************

Merhaba okuyucularım, yazdığım bölümü beğendiyseniz oy vermeyi ve yorum yapmayi unutmayın.

Multimedya'da Emre var.