aardbeiengeur

~1~

Pov. Romy

*het alarm gaat*
Ugh. Ik sta op en rek me uit. Ik loop naar mijn kledingkast en pak een setje kleren. Vandaag de grote dag! Ik loop snel naar beneden en pak al mijn koffers. Mijn ma helpt me met de koffers buiten zetten. Ik zeg gedag tegen mijn ma en loop snel verder. Ik stap de bus in.

Pov. Dylan

*het alarm gaat*
Vandaag de grote dag! Ik sta op en rek me uit. Ik pak een broek, een shirt en een dure horloge uit de kast. Ik loop rustig naar beneden. Mijn koffers worden gedragen door mijn bediendes. Ik zeg gedag tegen mijn ma en stap de auto in. Ik kom aan bij de vliegveld en stap uit. Ik loop rustig verder en opeens valt de meisje voor me in mijn armen. Ik kijk haar aan en.. "jij weer?!" Zeggen we tegelijkertijd.

~1 dag terug~

Pov Romy

Ik doe mn haren goed. 'Romy! Ben je klaar? We komen te laat!' Vraagt mijn ma. 'Ik kom al!' Zeg ik. Ik pak mijn telefoon en doe het in mijn kleine roze tasje.Snel pak ik ook mijn tekenschrift. Ik donder de trap af. Ik zie mijn ma. 'Ooh mama je ziet er erg goed uit!' Zeg ik. 'Is het te overdreven? Moest ik een broek aandoen? Past de rok er wel bij?' Ratelt ma. 'Mama je ziet er gewoon goed uit maak je geen zorgen! Ben je gestrest?' Onderbreek ik haar snel. 'Ja een beetje. Het is al bijna een jaar dat ik niet heb gewerkt. Ik hoop dat het goed gaat.' Zegt ma. 'Rustig, het gaat allemaal goed komen. Wie kan nou jouw eten weerstaan? Als ze het 1 keer eten willen ze niemand anders meer!' Zeg ik overtuigend. 'Dankjewel Romy. Je hebt gelijk! Ik heb in een fabrikant gewerkt en ze vonden mijn eten erg lekker. Maar deze mensen zijn rijk. En als ze het niet lekker vinden?' Zegt ma. Ik knuffel mijn ma en zeg 'alles gaat goedkomen, niet zoveel stressen.'. 'Ik hoop het. Oke nu moeten we weggaan anders komen we te laat.' zegt ma. We doen onze schoenen aan en lopen naar buiten. Mijn moeder gaat linksaf en ik recht door. Ik loop snel verder en kom aan in de taartenwinkel. Ik loop naar binnen en zeg snel hoi naar mijn vriendin die hier ook werkt. Ik loop verder naar de keuken. De kok maakt aardbeientaart en ik help haar. Ik pak snel mijn tekenschrift uit mijn tas. 'Ik heb een tekening van hoe we de taart kunnen versieren. Zullen we dit doen' zeg ik terwijl ik de tekening laat zien. 'Het ziet er erg leuk uit! Laten we het maken.' Zegt de kok. 'Oke laten we dan maar beginnen!' Zeg ik enthousiast. Terwijl we bezig zijn komt mijn vriendin de keuken in. 'Ugh wat is dit. Ik heb heel de dag niet even kunnen zitten. Het is erg druk.' Zegt ze. 'Zal ik helpen Lisa?' Zeg ik. 'Ja dat zou fijn zijn. Gelukkig ga ik niet meer werken hier.' Zegt Lisa. 'Vandaag al? Weet je zeker dat je ontslag ga nemen?' Zeg ik een beetje verdrietig. 'Ja ik heb alles al geregeld' zegt ze en laat een foto zien waar ze gaat werken. 'Het is echt heel erg mooi! Als het op de fotos al zo goed eruit ziet, hoe ziet het er dan in het echt uit?' 'Ik heb het je gezegd. En als ik hier niet verliefd wordt weet ik het ook niet meer.' Zegt Lisa. 'Ga jij daar naartoe om te werken, of naar de jongens te kijken?' Zeg ik lachend. 'Wat is er mis mee? Ik kan gewoon werken en een liefdesleven leven.' Zegt ze. Dan komt de directeur binnen. 'De mensen wachten daar buiten en jullie zitten hier te kibbelen! Ga snel aan het werk' zegt hij. Lisa gaat meteen terug naar de winkel en ik ga verder met de taart. 'Is de taart nog steeds niet klaar?' Zegt hij. 'Het is bijna klaar meneer.' Zegt de kok. 'Je hebt het toch wel goed gemaakt he? Want de klant is erg belangrijk. Ik wil geen problemen. Romy, laat je werk want jij gaat de taart brengen.' Zegt hij. Ik knik snel en hij loopt weer weg. 'Ga jij maar even Lisa helpen want de taart is nog niet helemaal klaar. Ik roep je wel.' Zegt de kok. Ik knik weer en ga terug de winkel in.

Pov. Elise (de moeder van Romy)

Ik ben nu bij een grote poort. Een bewaker komt. 'Hallo, waarmee kan ik u helpen?' Zegt de bewaker. 'Ik kom voor de solicitatie.' Zeg ik. 'Oke wacht even.' Zegt hij en hij loopt weg. Even later komt hij terug. Hij doet de deur open. 'Dankjewel' zeg ik en loop snel verder. Wanneer ik verder loop zie ik mijn vriendin Rita. Zij werkt hier en door haar kan ik hier soliciteren. We geven elkaar een knuffel en lopen naar binnen. 'Ik heb over je gepraat met mevrouw blackwood. Ik heb gezegd hoe goed je kan koken enzovoort. Je krijgt het zeker weten!' Zegt Rita. 'Ik hoop het. Na al die problemen heb ik al bijna 1 jaar niet gewerkt! Maar ik maak me het meest zorgen om Romy. Zij heeft bijna alles gedaan het laatste jaar.' Zeg ik. 'Ja en ze kon ook niet naar de universiteit terwijl ze een super hoge score had gehaald.' Zegt Rita. 'Ja dat maakt me het meest verdrietig. Ze moet sowieso dit jaar naar de universiteit. Daarom is deze werk erg belangrijk voor me.' Zeg ik. 'Maak je maar geen zorgen, ik ga je helpen. Kom dan laat ik je met mevrouw blackwoods ontmoeten. We lopen naar de woonkamer toe. 'Mevrouw' zegt Rita. 'Nee dit kan niet! De beroemde Dylan is weer is gepakt met zijn playerige gedoe. Dylan wil je me vermoorden ofzo!' Zegt mevrouw blackwoods en schrikt als ze ons ziet. 'Mevrouw gaat het wel goed?' Vraagt Rita. 'Het gaat goed. Wou je wat zeggen?' Zegt ze een beetje ongemakkelijk. 'Ik had het toch over een vrouw die eten maakte? Dit is Elise.' Zegt Rita. Ik stap naar voren. 'Aangenaam kennis te maken. Laat Rita je maar uitleggen hoe alles hier werkt en je kan morgen ochtend meteen beginnen.' zegt mevrouw Blackwoods en ze loopt weg. Ik knuffel snel Rita en loop terug naar de keuken.

Pov Dylan.
Ik word wakker van mijn moeder die weer is zeurt. 'Wat is er nou ma' zeg ik nog slaperig. 'Wat er is? Je bent weer in de krant! Dit is al super vaak gebeurt! Kijk me aan!' Zegt ze. Ik ben opeens klaarwakker. Ik draai me om naar mijn ma. 'Heeft je vader je niet tienduizend keer gewaarschuwd? Wie is die meisje naast je?' Zegt ze en laat via de tablet een foto van mij en een meisje zien.
*throwback*
Ik was in de disco en zat te dansen. Er kwam een meisje die er goed uit zag en die meedanste. We liepen na een tijdje uit de disco en overal kwamen flitsen. De papparazi. Misschien werd ik een beetje kwaad en duwde de camera weg. *awkward face*.
*terug*
'Gewoon een vriendin ma.' Zeg ik snel. 'Maar ze lijkt niet eens op een gewone vriendin. Niet liegen tegen mij! Zijn Madison en jij uit elkaar?!' Zegt ze bezorgt. Ik zucht. 'Nee mam,' zeg ik. 'Waarom zouden ze dan zo'n nieuwsbericht maken. Ik weet niet hoe je dit keer het gaat oplossen met Madison. Hoe moet ik het tegen haar moeder zeggen? Dylan je brengt me echt in de problemen.' Zegt ze stressend. 'Ugh ma je overdrijft heel erg. Ik kan het gewoon uitleggen. Dat meisje is de vriendinnetje van Luke' verzin ik snel. Mijn ma staat opeens op en kijkt me verbaasd aan. 'Luke's vr.. vriendinnetje?' Vraagt ze stotterend. Ik knik. 'Ohh lieverd van me oke dan je hebt me erg laten schrikken' lacht ze een beetje.' Zegt ze. 'Luke was al eerder uit en wij kwamen achter hem aan maar opeens kwamen al die flitsen en werd ik gestrest.' Lieg ik. 'Aah oke sorry schat' zegt mijn ma en loopt weer weg. Pfieuw hier heb ik me ook door gered.
~♢~♢~♢~♢~♢~

Hii! Ik ben Betül. Als er fouten in zitten please comment zodat ik het kan verbeteren! Ik weet het... het is niet een super goede hoofdstuk maar 1 zo'n aflevering duurt 1 uur en 40 minuten en dat kan ik niet echt in 1 hoofdstuk schrijven. Enn... ik moest vandaag uploaden want ik en mijn vriendin hebben een wedstrijdje wie de meeste reads krijgt en we moesten dus de hoofdstuk tegelijkertijd zetten.. ohh shizzle het wordt een te lange A/N whoopsie. Maar in ieder geval:
LET OP DIT IS VAN EEN TURKSE SERIE DIE IK DUS VERTAAL IN HET NEDERLANDS BC WHY NOT DUS HET IS NIET MIJN IDEE!
Zo dat is er uit.