HIRS

-2-

Herkez çok şaşırtıcı bir şekilde bahçedeki sıralama yerine geçtişer ve herkez pür dikkat adlarının okunmasını ve sınıflarının açıklanmasını bekliyorlardı.  Benimki okuldur. Sınıfım 11-F ydi. Sınıfıma çıktım. Sınıfın içerisine girdiğim anda en arka sırada oturan yeşil gözlü ve kumral bir çocuk gördüm. Onun yanına oturmak istiyordum. Zil çalana kadar dışarıda dolandım.  Ne tesadüf! Daha adını bilmediğim çocuğun yanı boştu ve diğer sıraların hepsi doluydu. Ben de hem kendi rızamla hem de mecburen onun yanına oturdum ve sıcak bir :Merhaba. Dedim. O da bana :Merhaba. Dedi. Fakat canı çok sıkkın gözüküyordu. Hayır çocuğun huyunu suyunu da bilmediğim için hiç bişi diyemedim. Ders boyunca sıramın üzerine abuk abuk şeyler yazdım. Ders bitti. Teneffüs de çantasından Iphone unu çıkardı ve bişilerle uğraşmaya başladı. Ne olduğunu anlamadım ama... Onunla konuşmaya çalıştım. Eee adın ne? diye sordum. Allaha şükür cevap alabildim. Adım Ilgaz dedi. İçimden ne güzel isim aynı gözleri gibi dedim. Bunu çok belli ettim yüz ifademden. Ben de ona adımı söyledim. Ben hande. Tanışma fastından sonra yine ders ders ders ders... Ve onunla okulun ilk günü bu kadar konuşabildim. Gayet de yeterliydi.