You Change Me

Chapter 5

*KRINGGGGGGGG*

" Iha. Gising na. Nakahanda yung pagkain mo sa baba. "

Aiishh. Si manang talaga ang ingay. Tumayo na ko at nag-ayos.

" Saglit lang manang, pababa na"

Going to school na naman
At makikita ko naman yung mayabang na yun. Aish..
Lumabas na ako ng kwarto at bumaba.

"Manang sa school nalang ako kakain."

Kasi bakit kase sa lahat ng lalaking makakasangga ko eh classmate ko pa.
Hmm. Manggulo nga ako ulit at makalipat ulit ng bagong school?

Pero Hindi eh.

Ayoko na ulit magalit sila mommy sakin especially si dad.
Hayy. Makaalis na nga lang.
Pumunta akong kusina. Nasaan si manang?
Tsk. Yun talaga and hilig pumunta kung saan saan.

Palabas na ako nang-- O.O

what the F? Anong.

"What are you doing here?" Tanong ko.

Aba't --

"Hindi ba obvious?"

"Na?"
Eh ano ba kasing tinutukoy niya na obvious?!

"Na ihahatid kita sa school. Lagi na tayong sabay papasok"

Whattt??!

"No way! Di mo na kailangan may sasakyan kami! May driver ako! Kaya no need"

Sabay irap sakanya. Hm! Baka mamaya kung saan niya pa ako dalhin. Mahirap na, sa ganda ko? Tsk. Creepy.

Bigla ko nalang narinig na nagsmirk siya.

"Hoy babae. For your information wala akong balak kung saan kita dadalhin. Pasalamat ka pa nga na may maghahatid sundo sayo kahit na bwisit na bwisit ako sayo"

Wow ah.

"Edi thank youu! Pero di ko na kailangan. Kaya ni manong driver ko ang ginagawa mo."

Paalis na sana ako nang biglang lumaki yung mata niya. Nakatingin siya sa sahig kung saan ako natayo. Titingin na sana ako ng...

"May ipis!!!"

O.O

Ano daw?

Ipis?

Cockroach?!

Ipis?!

"AHHHHHHHHH IPIS!"

Napatakbo ako sakanya at niyakap siya.
Tumatalon ako habang yakap yakap siya.

"Sumakay ka sa sasakyan bilis! Lumilipad!"

Ano?!!! Lumilipad?

Di na ako nagdalawang isip na sumakay sa sasakyan. Tapos bigla siyang tumakbo at pumasok sa sasakyan.

Tumingin ako sakanya.
Nakangiting wagas. Ahhh. Baka napatay na niya yung ipis.

"Oh ano. Napatay mo na?"

Bigla siyang natawa at sabay sabing...

"Tara na, late na tayo."

-------_______--------

UGHHHHH

"I HATE YOU!"

Sabay pinaandar na niya yung sasakyan. Kaya ayoko talaga sa lalaking to eh. After a couple of a minute nandito na kami sa school. Nang makapasok na ang sasakyan niya sa gate, ayun yung mga fans at mukhang abang na abang siya, may mga banners pang dala ha. I love you! Kiss mo ko babe! , akin ka nalang please, anakan mo babe!

Jusko! Nakakadiri naman tong mga babaeng to. Masyadong desparada!

"Kababaeng tao mga desparada tss."

Kakakahiya talaga.

"Bakit ikaw? Di ka ba desperada sakin? Tss pasalamat ka na nga lang eh napansin kita. Kung di mo lang ako tinapunan ng suka na yan di mo ko makikilala pero, sa dahil nga na pinagkakaguluhan ako, makikilala at makikilala mo pa rin ako." Sabay kindat naman niya sakin.

"Hoy! Ang talas ng dila mo ha! Di ka gwapo oy! ANG YABANG MO!" Sigaw ko tapos bumaba na ako ng sasakyan.

Bigla namang nagsitahimik ang mga pumupuri sa lalaking to. Tss mabuti naman at nanahimik sila. Hm! Lumabas siya tapos ayun, bumalik ulit ang ingay! Nagsuot pa ng shades!

"Let's go babe" mahinanong sabi niya.
Kikiligin ka na sana kaso...

"Hoy! MUKHA KANG UNGGOY SA SHADES MO! HAHAHAHA BYEE MONKEY!" Nag smirk ako then umalis na ako. Pinagtitinginan nila ako pero I don't care, sanay akong tinitingala.

**

Lunch break.

Sa wakas dahil kanina pa ako nagugutom. Pani ba naman kaso sabi ko kakain ako sa school ng breakfast kaso ayun! Dumating yung unggoy na yun pero di siya pumasok sa dalawa naming prof. Hays mayaman nga naman, dinadaan sa pera kahit walang alam. Tss
Tsaka okay na yun ng walang nanggulo sa buhay ko.

Papasok ako ng cafeteria ng may bumato sakin softdrinks na nasa plastic. 10 times kong may naramdamang may bumato sakin. Titignan ko sana kung sino kaso biglang may nagbato sakin ng harina. Sht ano ginawa ko?

Naiiyak ako.
Hindi ako to, matapang ako di ba?

--------------------------------
Hello mga ka readers! I MISSED YOU hahahha sorry sa sobrang tagal na update. Thank you sa di nakalimot sa story!