Selin Yılmaz

1.9K 51 0
                                    

Sonunda İzmir. İstanbuldan dönüp Evime kavuşmanın mutluluğunu yaşamak uzun sürmedi. Tam kapıdan giriyordum ki, babamı gördüm. Kapıda birini bekliyor gibiydi. Ya annemle konuşacaktı ya da bana yine saçma sapan kızını düşünen baba tavırları yapacaktı. Bahçe kapısını demire sürtüp ses çıkarmasını sağlayarak açtım. Babam kafasını bana çevirdi. Kızım! Diyerek yanıma geldi. Ben her zamanki tavrımı koruyarak, Hayırdır özlemiş gibisin dedim. - Babam bizi ben 3 yaşındayken terketmişti. Şu an 17 yaşımdayım. 2 sene önce karşıma çıkıp sanki 14 senedir arayıp sormayan benmişim gibi çok seviyorum sizi çok özledim lafları etti. Şu an pişman olması hiç umrumda değil. Ona karşı ne yazık ki hiçbir şey hissetmiyorum. Ablam biraz daha merhametli diyebilirim. O herşeye rağmen babamın hatasını anladığını düşünüyor. Bazen ( sustuğum zamanlar ) ablamdan daha olgun olduğumu düşünüyorum. Her neyse. - Babam, tabii özledim kızım deyip elimi sıktı. Ben ise Garip, 14 sene dayanmışsın, 2 ay dayanmak zor gelmemeli dedim. Yüzü asıldı. Neyse ben seni fazla yormayayım dedi. Ben de sevinirim baba dedim. Bahçe kapısını aşırı sesli bir şekilde sürterek gitti. Kapının önüne gelerek kapıyı çaldım. Annem Selinnn diye çığlık atarak kapıyı açtı. En çok annemi özlemiştim. Validemm diyerek boynuna atladım. Dur kız dur ben seni taşıyamam dedi. Onu dinlemiyordum. Boğarcasına öpüyordum. Ablam hadi hadi bizde varız ama yaa diyerek annemle arama girdi. Kollarını açtı ve hiç yalan söylemeyeceğim ama ev sensiz daha sessizdi süslüü dedi. Abartılı bir kahkaha attım ve Gidiyorum ben yaa dedim. Gel buraya çok özledim seni manyak diyerek bu kez o benim boynuma atladı. Amaa seni özleyen biri daha var dedi. BAMBAAAM diye çığlık attım. Odadan havlama sesleri geldi. Bi kaç saniye sonra evimizin tek erkeği köpeğimiz (buz ona fazla köpek demeyiz belki de bu lafı son duyuşunuzdur) dilini çıkararak ayağıma sarıldı. Sırt Çantamı yere fırlatarak Bambamımla boğuşmaya başladım. İşte benim gerçek ailem bunlardı. Babam hiç bir zaman bu sıcak sevginin içinde olmadı. O hep bizi çok seviyor yalanının arkasına sığındı. Biz Babam gittikten sonra 3 kız hep birlik olmuşuz. Hayvan Barınağı'ndan BamBamımızı almışız bizi koruması için. Işte böyle. Çok özenilecek bir hayatım olduğunu düşünüyorum. Onca olanlara rağmen babaya ihtiyacımız yok ve BamBamın babamızdan daha güvenilir olduğunu düşünecek kadar güçlüyüz. Babaannem bizim mahallede oturuyor. Ve ben tontişimle aramı hiç bozmam. Diyeceğim gibi babam hariç kimseyle sorunum yok. Babamın babası yani dedem 3 sene önce öldü. Babaannemde dedemde babamı hiç affetmediler. Her laf geldiğinde babamı bozarlardı. Babaannemde babamı çok beklemiş. Bizi terkettiğinde kimseye tek kelime laf etmemiş. Geldiğinde ise savunması sadece Almanyaya çalışmaya gittiğiydi. Hiç inanasımız gelmiyor. Bu kadar baba muhabbeti yer0ter diye düşünüyorum. Şu an odamdayım ve BamBamla bavulumu boşaltıyorum. Biraz dinleneceğim. Yarın çok işim var annem geldiğimden beri dolabımın düzensizliğinden bahsediyor. Toplamazsam büyük bir facia çıkabilir. Görüşmek üzere. :) ♥
NOT:
#SelinYılmazFanları İyi ki varsınız ♥

Güneşin Selini ( AlSel )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin