KORKULU KÖŞKÜN SIRRI

KORKUYA YÜRÜMEK BU OLSA GEREK

Sabah olduğunda egemenin arabasıyla kızları aldık ve elimizde bulunan adrese gitmeye başladık.Geldiğimizde eve dışarıdan göz gezdirdim ve inanamadım!Ev bir apartman dairesinden ibaretti.Sonsuz özgüvenimi de alarak kızlar ve egemenle evin alt kapısını açmaya çalıştık ama anahtar lazımdı ee kadının ölüp ölmediğini de bilmiyorduk şansımızı denemek için kapıyı çaldık ve nalet giresice fısıltı kulaklarımızı tırmaladı.Korktuğumu egemene belli ederek ona sokuldum.O sırada da kapı zırrrrn diye bir sesle yukarıdan açıldı.Kapıyı açtık ama bir şey göremedik,heryer kapkaranlıktı. 

. 

. 

. 

Evin önünde durduk ve ilk adımı ben atarak kapının zilini çaldım.Zil sesi evin koridorlarında yankılandı.O sırada arkamızdan bir adam: 

-Şey sizz Dilan hanıma mı baktınız çocuklar?Ben bu apartmanın kapıcısıyım.Dilan hanım 5 sene önce vefat etti.Çok huysuz bir kadındı.Ne işiniz var onla bakıyım??  der demez idil atladı: 

-Ama az önce kapıyı çaldık ve yukarıdan açıldı bunun mantıklı bir açıklaması olabilir mi? 

-Ben bilmem ben buradaki insanlara hizmet ediyorum evlerine girmiyorum,estafurullah. Ve sonunda konuştum: 

-Acaba evin anahtarını  bize verebilir misiniz? 

-Tabi zaten evde sallanan eski bir sandalyeden başka bir şey yok.Buyrun. dedi ve anahtarları verdi. Teşekkür edip anahtarla evin kapısını açtık.Kapı gıcırtıyla açıldı.Melis: 

-Ayy burada da korkulacak bir şey yok ki!Boşuna geldik işte. 

O sırada gıcırtıyla sallanan salıncak sesi kulağımızı deldi.Yan odadan geliyordu.Ve biz şok,Biz iptal!! 

Sallanan salıncak kendi kendine sallanıyordu ve içinde balmumundan bir bebek vardı.Ve ağlıyordu. 

Yanında bir not vardı ve notta şöyle yazıyordu:Burda öldüm burda kalmayacağım.Eski evime çığlıklar savuracağım.Yaşayanlar ölecek.Çığlıklarım yükselecek! Dünya başıma yıkılmıştı hemen o evden taşınmalıydık ama annem ve babam bana asla inanmazdı.Gidelim mi dedim ağlamaklı bir sesle.

-Tamam güzelim.dedi egemen ve hep birlikte kapıya yöneldik çıktık ve eve gitmeye koyulduk. 

. 

. 

. 

Eve geldiğimde heryer darmadağanıktı.Mert yapmıştır dedim ama sonra fısıltılar geldi: 

O yapmadı ben yaptım. -Dilan dilan  dilan diye yankılandı ses yukarı çıkmaya korktum ve taxi tutup melisin evine gittim.Olanları anlattım ve: 

-Bu gece sende kalabilir miyim?dedim. 

-Tabiki birtanem nedemek korktuğun her zaman gelebilirsin. dedi içeri girdim pembe pijamalarımı giyip salonda benim için hazırlanmış koltuğa yattım.Gözlerimi kapattım ve içimden:Yarın daha güzel bir gün olacak dedim ve uykuya daldım.